De wetenschappelijke naam is Ploceidae, maar iedereen kent ze als wevers. Dit komt door de toewijding en zorg die ze besteden aan het bouwen van hun nesten. Leer er alles over in dit artikel.
Algemene kenmerken van wevers
Deze grote familie, bestaande uit meer dan 100 soorten wevers, leeft voornamelijk in sub-Sahara Afrika. Sommige zijn ook te vinden in Australië en het tropische deel van Azië (naar het zuidoosten).
Deze vogels staan bekend om hun vermogen om hun nesten op een zeer complexe manier te 'weven'., meer dan enig ander dier. Deze constructie is gemaakt met bladeren, kleine takken en kruiden. Ze kiezen de fijnste strengen om een weefsel te krijgen dat je niet toelaat om naar binnen te kijken.
De toegangsgaten in de 'kamers' zijn erg smal en naar de grond gericht. In het bovenste deel van het nest zie je een soort "touw" dat goed bestand is tegen het gewicht van de materialen en de inzittenden.
Bovendien, wevers zijn vogels die kolonies vormen tussen bomen en in de buurt van zoetwaterspiegels, dus het is gebruikelijk om te zien dat meerdere nesten van verschillende paren aan dezelfde tak hangen. Ze kunnen elkaar zelfs onder 'buren' helpen om voor de kuikens te zorgen terwijl de ouders op zoek gaan naar voedsel: zaden van alle soorten.
Een ander interessant punt met betrekking tot wevers is dat ze een merkbaar seksueel dimorfisme hebben: mannetjes hebben intenser gekleurde veren, zoals geel en rood. Het vrouwtje daarentegen heeft een eerder bruin verenkleed. Deze kleurveranderingen zijn het meest zichtbaar tijdens het broedseizoen.
Gewone wever - de beroemdste van de familie
Van de meer dan 100 soorten wevers die in de wereld bestaan, is de 'gewone' ongetwijfeld de meest voorkomende, bestudeerde en bekende. Het wordt ook chichiguago of cogulladowever genoemd en komt voor in zuidelijk Afrika, met uitzondering van droge gebieden. Het geeft de voorkeur aan open habitats en verschijnt meestal in de buurt van menselijke populaties of plantages en gewassen.
Het is bekend dat de kolonies erg luidruchtig zijn tijdens de paartijd en tijdens het verzorgen van de kuikens. Ze vormen hun nesten aan de uiteinden van boomtakken en veel van deze huizen zijn naast elkaar 'verlijmd'. Elk seizoen legt het vrouwtje tussen de twee en drie parelwitte eieren en is verantwoordelijk voor het broeden, terwijl het paar voedsel zoekt voor beide.
Gewone wevers zijn robuuste vogels van ongeveer 17 centimeter lang, met een sterke kegelvormige snavel en donkerrode ogen. Mannetjes hebben geel verenkleed met een zwarte kop of gezicht en donkere vleugels. Vrouwtjes zijn lichter van kleur, zowel op het lichaam als op de vleugels of staart.
Buiten het broedseizoen hebben mannelijke wevers het meest grijsachtige, olijfkleurige of witachtige verenkleed, hoewel de veren zwart blijven.
Verkering is heel merkwaardig: het mannetje is verantwoordelijk voor het bouwen van het nest en, als hij er klaar voor is, 'nodigt' het vrouwtje uit om de woning binnen te gaan door middel van een dans rond het voltooide werk.
Hun dieet is voornamelijk gebaseerd op zaden, hoewel ze het dieet soms aanvullen met kleine insecten, vooral tijdens het reproductieve seizoen. Omdat wevers graag verschillende granen eten, worden ze in sommige gebieden beschouwd als een vernietigende plaag voor de landbouw.
