Huisdieren maken al jaren deel uit van ons leven, maar zelfs langer dan we denkenWelnu, er was een belangrijke rol van de hond in oude beschavingen, en we willen hier vandaag met je over praten. Er wordt aangenomen dat honden al meer dan 18.000 jaar bij ons hebben gewoond, en daarom zijn ze in veel belangrijke tijdperken aanwezig geweest.
De rol van de hond in oude beschavingen
Vanaf het begin van de oorsprong van de hond, Deze werd gebruikt als huisbewaker, hoewel hij later de baan van jager kreeg, en als deelnemer aan de oorlogen., als een soldatenhond. Het vervulde de rol van verdediging, aanval en verbinding.
In het laatste geval stierf de hond normaal bij liaisonwerk, aangezien zijn taak bestond uit het dragen van een koperen buis die moest worden ingeslikt, met een boodschap erin. De enige manier om dit bericht terug te krijgen was door de hond te strippen.
Hoe weten we dat de hond al zoveel jaren bij mensen is? Er zijn bevindingen die dit aantonen. Dit zijn enkele:
- Gobekli Tepe-tempel. Deze in Turkije gevonden tempel bevatte vondsten van meer dan 12.000 jaar oud, waarin duidelijk bewijs was dat er al gedomesticeerde honden bestonden.
- Het Natufische graf. Ook 12.000 jaar geleden werd het ontdekt in Israël en binnen werden de overblijfselen gevonden van een oude man begraven met een welp.
- Epos van Gilgamesj. In sommige spijkerschrifttabletten die tussen de jaren 2000/2500 a.C lijken te zijn, wordt verwezen naar ongeveer zeven jachthonden die eigendom waren van de godin Innana.
- De afdaling van Innana. Dit is een beroemde tekst, ook gerelateerd aan deze godin, waarin je duidelijk kunt zien hoe de godin naar de hel gaat om haar man Dumuzi te ontmoeten, die op haar wacht met zijn gedomesticeerde honden die ze als huisdier heeft.
- Mahabharata. Een mythologische tekst die het verhaal vertelt van koning Yudisthira, die samen met een hond een pelgrimstocht maakt. Hij was zo dol op het dier dat, toen hem de toegang tot de hemel werd ontzegd, de koning besloot op aarde te blijven om niet gescheiden te worden van zijn trouwe vriend.
De rol van de hond in Egypte
In het oude Egypte, de hond was verwant aan de god Anubis, die verantwoordelijk was voor het brengen van de ziel van de doden tot het laatste oordeel. Deze honden werden begraven in de tempel van Anubis met goed voorbereide ceremonies, zodat de dieren gemakkelijk naar het hiernamaals konden gaan om te blijven genieten. Dit duidt op de grote liefde die zij voor deze dieren voelden.
Er zijn talloze archeologische overblijfselen gevonden die de belangrijke rol onthullen die honden in het oude Egypte speelden. Bijvoorbeeld, Het is bekend dat wanneer een hond stierf, de familie het net als elk ander lid mummificeerde en hun wenkbrauwen schoor in rouw.
Niets meer en niets minder dan schilderijen van hem met zijn jachthonden worden tentoongesteld in het graf van de grote farao Ramses, hoewel er ook aanwijzingen zijn dat veel van de honden bij hun baas werden begraven, zodat ze hen in het hiernamaals gezelschap zouden blijven houden.
De namen die in het oude Egypte aan honden werden gegeven, duidden op tekenen van genegenheid, vaardigheden of bekwaamheden, wat erop wees hoe belangrijk deze honden waren voor mensen. Sommige van deze namen waren: de Dappere, Betrouwbare, Goede Herder, enz.
Hoewel de hond een belangrijke rol speelde in Egypte, deed hij dat ook in Griekenland en Rome, die hem zagen als belangrijke symbolen van hun religies en mythologie. Sterker nog, in Griekenland er is sprake van een driekoppige hond die de ingang van Hades bewaakte.
De hond, de beste vriend van de mens. Dit is een beroemde uitdrukking die altijd in onze oren heeft geklonken en, gezien de rol van de hond in oude beschavingen, klinkt het voor ons nog waarheidsgetrouwer.
