Hebben mastiffs duimen? In lopende, langzaam brandende evolutieprocessen passen lichaamsdelen zich aan, veranderen of blijven achter. Sommige van deze dingen komen vast te zitten in het ongewisse als rudimentaire structuren, en dat is…ze zijn er nog steeds, maar ze zijn nutteloos meer, zoals de uitloper van de mastiffs.
Denk aan het stuitje, of misschien de appendix. De eerste illustreert dat mensen in een oudere configuratie vroeger staarten hadden en de tweede ooit een spijsverteringsfunctie had.
Wat is de mastiffspoor?
Het blijkt dat honden duimen hebben, maar zij ook ze zijn verbannen naar de prullenbak van nut. Mastiffspoor, historisch beschreven als 'dauwklauw' of 'dauwpoot', zijn 'aanhangsels' die mastiffs tot op de dag van vandaag behouden.
Elke poot van een gedomesticeerde hond heeft vier primaire tenen; elke mastiff heeft ook een vijfde cijfer op de voorpoten;het neemt dezelfde algemene positie in als de duim op de menselijke hand. Dit is de reden waarom ze vaak de duimen van een hond worden genoemd.
Dit vijfde cijfer is de uitloper van de mastiffs. Je kunt merken wanneer hij loopt of speelt met zijn hond dat de sporen op het voorbeen de grond niet raken tijdens het lopenDus waar is het spoor voor?
Wat doet de sporen van de mastiff?
De voorste uitloper van een mastiff heeft verschillende functies, hoe klein ook, inclusief balans en stabiliteit wanneer honden zich verplaatsen over oneffen terrein of aan land komen na het zwemmen.
De voorste sporen geven de Mastiff enige hulp en controle bij het normale trimmen, vooral wanneer honden hun hoofd en gezicht schoonmaken. Misschien merk je zelfs dat je hond er goed gebruik van maakt wanneer hij op zijn favoriete kauwspeeltje knaagt.
Hoe zit het met de wolfsklauwen aan de achterkant?
Als we het hebben over de sporen van de mastiff, denken de meeste mensen waarschijnlijk aan: het luie, nutteloze ding met een kleine klauw op de achterpoot van een hond.
Je kunt het tussenwerk van de evolutie in beweging zien met de achterste sporen. Alle mastiffs hebben wolfsklauwen aan de voorkant, maar de meeste achter wolfsklauwen zijn gewoon genetische afwijkingen.
Wanneer de voorvinnen door bot en ligament zijn verbonden met de voorpoten van een hond en een beperkte maar duidelijke functionaliteit hebben, de wolfsklauwen op de achterpoten doen helemaal niets.
Achterste wolfsklauwen, indien aanwezig, hebben de neiging om ver van het achterbeen te lijken. Deze sporen zijn bevestigd door niets meer dan een klein huidflapje., zonder enige andere bevestiging aan het been, hetzij door ligamenten of botten.
Mastiffs met dubbele sporen
Hoe zeldzaam ze ook zijn, er zijn mastiffs die gewoonlijk worden geboren met functionele dubbele wolfsklauwen op beide achterpoten. In feite, er zijn enkele mastiffs waarbij de dubbele sporen niet alleen aanwezig zijnhet is eerder een standaard rasvereiste.
Er zijn andere hondenrassen die af en toe gastheer zijn voor dubbele wolfsklauwen. Deze omvatten Anatolische herders, Australische herders, IJslandse herders… Wat is het gemeenschappelijke punt? Dit zijn allemaal grote hondenrassen, en alle werkhonden gebruiken de functionele dubbele spoor voor stabiliteit op ruw terrein.
Verwijdering van achterste sporen
Zoals het staartbeen en de appendix bij mensen, We hebben de neiging om wolfsklauwen van honden, voor of achter, alleen op te merken als ze gewond zijn. Achter wolfsklauwen, die bij de meeste honden geen echte inhoudelijke verbinding met het lichaam hebben, hebben een verontrustende neiging om verstrikt te raken in dingen.
Dit veroorzaakt gescheurde wolfsklauwen en een kleine hoeveelheid bloedvergieten bij ongelukken, waarvoor:sommige eigenaren kiezen voor een chirurgische optie. Als de wolfsklauwen vroeg in het leven van een puppy worden verwijderd, wordt het risico op een zeldzame verwonding later geëlimineerd.
Mastiff-spoorverwijdering is typisch, hoewel niet universeel of medisch noodzakelijk. Tijdens het eerste bezoek van de puppy aan de dierenarts kan een operatie voor het verwijderen van de sporen worden uitgevoerd.
In dat vroege stadium, pijn wordt geminimaliseerd en hersteltijden zijn sneller. Vroege rugoperaties hebben de voorkeur boven oudere operaties, omdat ze duurder en pijnlijker zijn.
