Klein van stuk, robuust en met kleine snavels, deze vogels staan bekend om hun prachtige zang. In dit artikel informeren we u over enkele soorten lijsters, ook wel merels genoemd, typische bosbewoners en van bepaalde steden.
Voorbeelden van spruwsoorten
Het geslacht staat bekend als turdus, maar ze worden gewoonlijk lijsters, merels of lijsters genoemd. Onder de beroemdste of meest verspreide lijstersoorten ter wereld kunnen we vinden:
1. Zanglijster
Deze bewoner van beboste gebieden, evenals tuinen en parken, is inheems in Eurazië, hoewel hij migreert naar Noord-Afrika en het Midden-Oosten, en is geïntroduceerd in Australië en Nieuw-Zeeland. Het staat bekend om zijn goed gebouwde moddernest, waarin het vrouwtje tot vijf blauwgevlekte eieren uitbroedt.
De zanglijster -foto die dit artikel opent- meet zo'n 23 centimeter en er zijn bijna geen verschillen tussen de geslachten, al zijn er volgens de leeftijd van het exemplaar. Het verenkleed is bruin met zwarte vlekken op de rug en lichte vlekken op de buik. Het is een monogame soort die zich voedt met ongewervelde dieren en zacht fruit.
2. Gewone merel
Dit is een van de meest voorkomende spruwsoorten, maar een die: in dit geval kunnen we het onderscheiden naargelang het mannelijk of vrouwelijk is door de kleur van de veren. De eerste is zwart, behalve de snavel, poten en ogen die geelachtig zijn. De vrouwtjes zijn bruin met een buik die iets lichter is dan de vleugels.
De gewone merel leeft in Azië, Noord-Afrika, Europa (waar hij inheems is), Oceanië en Zuid-Amerika, waar hij is geïntroduceerd. Het kan tot 30 centimeter meten en het gewicht varieert afhankelijk van het geslacht: mannetjes zijn groter. Ze voeden zich met insecten, fruit en zaden.
3. Bruine lijster
Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de bruine lijster bruine veren in verschillende tinten, wat lichter op de buik en donkerder op de staart. De laatste eindigt recht en is vrij lang in vergelijking met de rest van het lichaam.
Deze Latijns-Amerikaanse vogel heeft een meertonig lied en kan de geluiden van andere dieren kopiëren. Het voedt zich met zaden, fruit en kleine insecten, wat het bereikt door op de grond te springen en te steken.
4. Black-capped merel
Het is nog een van de merelsoorten die in de zomer in Europa te zien is, aangezien zijn voorkeurshabitat de subalpiene bossen zijn. Om zich voort te planten kiest hij de Pyreneeën, Scandinavië en de Britse eilanden, en dan reist hij in de winter naar Noord-Afrika en Zuid-Spanje.
Het verenkleed van het mannetje van deze soort is kenmerkend: meestal zwart met grijze of bruine aftekeningen en een soort met een zeer opvallende witte nek. De vrouwtjes zijn bruin en hebben ook dat lichte 'slabbetje', maar dan bezaaid met taankleurige vlekken. Beide geslachten zingen wanneer ze op takken of in het midden van de vlucht neerstrijken.
5. Koningslijster
De laatste van de lijstersoorten op deze lijst is een bewoner van de bossen en struikgewas van Rusland en Midden-Europa in de zomer. Om te migreren en te overwinteren, groepeert hij zich samen met zijn soortgenoten en met vogels van andere soorten, zoals de roodkoplijster.
De koningslijster valt op door zijn robuuste lichaam met grijze staart en vleugels, witte buik en geel en bruin gevlekte borst. Er zijn bijna geen verschillen in de veren van mannetjes en vrouwtjes, maar die zijn er qua grootte (ze zijn kleiner). Deze vogel is een alleseter en eet bij voorkeur insecten bij warm weer en bessen tijdens koude maanden.
Het nestelt in bomen en in kleine kolonies om zichzelf te beschermen tegen kraaien; ze kunnen hun huis verdedigen door uitwerpselen op roofdieren te dumpen. Elk seizoen leggen de vrouwtjes zes groenachtige eieren en bebroeden ze gedurende twee weken. Samen met het mannetje zijn ze verantwoordelijk voor het voeden tot ze zelfvoorzienend zijn, twee weken na de geboorte.
