Muilezel curiositeiten
Misschien heb je ooit de uitdrukking "koppig als een muilezel" gehoord, maar je weet niet zeker wat of naar wie het verwijst. Daarom zullen we u in dit artikel curiositeiten vertellen over de muilezel, een dier dat ontstond na de kruising van twee soorten en dat, als een merkwaardig feit, steriel is.
De steriliteit van de muilezel
Deze hybride paard is ontstaan uit de kruising tussen een merrie -vrouwelijk paard- en een ezel of een ezel of vice versa; dat wil zeggen, van een mannelijk paard en een ezel of ezel. Zijn genen zullen afhangen van wie de vader of moeder is geweest, maar in alle gevallen zal het een steriel dier zijn dat zich niet kan voortplanten.
Omdat ze het resultaat zijn van de vereniging van twee verschillende soorten, worden ze 'hybriden' genoemd en dat is de belangrijkste reden voor hun onvermogen om nakomelingen achter te laten. Het probleem ligt in de chromosoomparing, die defect is.
Zonder al te veel in wetenschappelijke termen te spreken, kunnen we uitleggen dat paarden 64 chromosomen hebben en ezels 62. Dat is de eerste onverenigbaarheid en aan de andere kant omdat de genen zijn bij beide soorten niet op dezelfde manier verdeeld. Dit betekent dat fundamentele aspecten zoals oorgrootte, vachtkleur of staartlengte niet kunnen worden bepaald.
Als muilezels zich zouden kunnen voortplanten, hetzij onderling of met andere soorten, zou het resultaat gebrekkige, zieke exemplaren zijn zonder overlevingskans. Op dit moment zijn deze problemen niet overwonnen en gaan de muilezels verder zonder zuivere nakomelingen achter te laten.
Dat moet je weten alleen mannen zijn volledig steriel, als gevolg van een misvorming van de zaadklier. Het vrouwtje daarentegen produceert zeer zelden bevruchte eieren, die alleen door een paard kan worden bevrucht om een veulen te krijgen, of door een ezel om een veulen te baren.
Kenmerken van muilezels
Wat zijn uiterlijk betreft, lijkt de muilezel op de ezel: korte dikke kop, lange dunne benen, lange oren naar achteren geslagen, korte manen en smalle en kleine hoeven. De staart heeft geen haar aan de wortel.
Het vertoont echter ook enkele kenmerken van paarden, zoals de vorm van de nek, tanden, lengte, stuit, uniformiteit van de vacht en de robuustheid van het lichaam. Bovendien, het geluid dat het uitzendt kan een mix zijn tussen zijn ouders: het begint als een balkend -zoals de ezel- en eindigt als een gehinnik (typisch voor het paard).
De muilezel en zijn relatie met de mens
Vanwege hun grote kracht en weerstand worden muilezels al eeuwenlang door de mens gebruikt, hetzij om goederen of voorwerpen te vervoeren, om velden te ploegen, om water uit putten te halen, enz.
Sinds de oudheid wordt er gezegd dat ze koppig zijn en dat is niet iets ‘slecht’, maar juist het tegenovergestelde, aangezien het ook te maken heeft met hoe resistent ze zijn tegen bepaalde typische paardenziekten. Daarom, als ze je vertellen dat "je zo koppig bent als een muilezel", in plaats van boos te worden, kun je het als een groot compliment beschouwen.
Boeren gebruikten ze vanwege hun harde hoeven op zand- en kleigronden. De bevolking in het midden van de 20e eeuw was alleen al in de Verenigde Staten in de miljoenen, hoewel ze met de komst van gemotoriseerde voertuigen op de achtergrond bleven bij landbouwtaken.
Muildieren kunnen niet zo goed overweg met honden als ze te luidruchtig of actief zijn en kunnen proberen hun berijders tegen hen te verdedigen. Er zijn ook gevallen bekend van bescherming tegen leeuwen en andere woeste dieren. Ze kunnen met hun vier poten in alle richtingen trappen en met hun kracht zelfs grote mensen enkele meters weg duwen.