Het had geen slurf of hoektanden, maar door zijn grote formaat kreeg het de naam van een olifantsvogel.. Deze rennende vogel, typisch voor het eiland Madagaskar, stierf ongeveer 300 jaar geleden uit, als gevolg van de willekeurige en constante jacht die hij onderging met de komst van de mens naar dat gebied.
Een enorme vogel die niet vloog
Stel je een gigantische aventrich voor, minstens twee keer zo groot. Dat gold ook voor de aepyornis, een geslacht van strutioniforme vogels van de familie Aepyornithidae. En hoewel hij niet vloog, hoefde hij op de grond ook geen grote snelheid te ontwikkelen. En het is dat de olifantsvogel tot de komst van mensen op het eiland geen roofdieren had.
Samen met de eveneens uitgestorven reuzenmoa van Nieuw-Zeeland was deze vogel een van de grootste bekende. Ondanks zijn imposante uiterlijk was hij echter ongevaarlijk: hij was herbivoor.
Onderzoekers zijn nog niet klaar met uitleggen hoe de olifantsvogel in Madagaskar is aangekomen. Er is een theorie dat hun voorouders dit gebied al bewoonden toen het zich miljoenen jaren geleden van het Afrikaanse continent scheidde.
Anderen beweren dat het aanvankelijk vliegende vogels waren en dat ze op deze manier op het eiland aankwamen. Toen verloren ze dit vermogen, omdat ze geen grondvijanden hadden.
Een grote vogel, vergelijkbaar met een gigantische struisvogel, maar herbivoor en ongevaarlijk. Dit was de olifantsvogel, een dier dat tot ongeveer 300 jaar geleden op het eiland Madagaskar leefde en uitstierf als gevolg van willekeurige jacht en de vernietiging van zijn leefgebied.
Hoe de olifantsvogel was?
Naast andere fysieke kenmerken van de olifantsvogel kunnen we wijzen op:
- Hoogte: tot 3 meter
- Gewicht: meer dan 500 kg
- Hals: erg lang en 'S'-vormig
- Snavel: harpoenvormig
- Benen: sterk, ontworpen om uw gewicht goed vast te houden
- Klauwen: krachtig
- Verenkleed: doet denken aan stekelvarkenpennen
Onthoud dat, net als de kasuaris, de nandoes of de kiwi, de aepyornis was een vogel die niet kon vliegen. En is dat zijn borstbeen geen kiel had?.
Uitsterven en opstanding? van de aepyornis
Het proces van uitsterven van de olifantsvogel begon ongeveer 2.300 jaar geleden, in lijn met de komst van de eerste mannen naar Madagaskar. Mensen jaagden massaal op de aepyornis, op zoek naar hun vlees en eieren.
Ten slotte stierven deze dieren in de zeventiende eeuw uit door de constante ontbossing van het leefgebied waar ze nestelden.. Op de een of andere manier staan sommige mannen erop alles te vernietigen.
Nu worden alleen gefossiliseerde botten en eieren van de olifantsvogel gevonden. Sommige van deze laatste hebben een omtrek van meer dan een meter en een diameter van meer dan 34 centimeter. Om je een idee te geven, het volume is ongeveer 160 keer groter dan een kippenei.
Tot grote vreugde van de wetenschappelijke gemeenschap zijn deze eieren bij bepaalde gelegenheden intact. En dankzij een recente techniek die het mogelijk maakt om het DNA uit hun schelpen te halen, werd de sequentie ontcijferd.
Kun je een olifantsvogel klonen?
Omdat de mens speelt met het God-zijn, geeft hij zichzelf eerst de luxe om andere wezens te laten doven zonder de gevolgen af te wegen. En probeer ze dan weer tot leven te wekken. De gevolgen zijn nog moeilijk in te schatten.
En is dat? Door het DNA-profiel van een uitgestorven dier te achterhalen, kan het 'opnieuw leven worden ingeblazen'. Hoe wordt dit bereikt? Via een kloonproces, waarin een 'surrogaatmoeder' van een andere soort van dezelfde familie wordt gebruikt. In het geval van de olifantsvogel zou een struisvogel kunnen worden gebruikt.
Dus Wees niet verbaasd als u in een niet al te verre tijd een aantal plaatsen kunt bezoeken die niets te benijden hebben op de plaatsen die Steven Spielberg zich voorstelde voor zijn Jurassic Park. Laten we in het geval van olifantenvogels hopen dat ze hun oude eetgewoonten blijven behouden.
