Er zijn verschillende oorzaken die schurft veroorzaken bij tamme konijnen. In alle gevallen is tijdige actie essentieel om uw gezondheid te behouden. Naast het goed weerstaan van ziekten, probeert het instinct van het konijn zijn verwondingen te verbergen voor de ogen en de geur van roofdieren. Als gevolg hiervan heeft de ziekte tijd nodig om duidelijk te worden en kan ze zich gemakkelijk verspreiden.
Schurft is een zeer besmettelijke ziekte, zeker als er meer dieren bij elkaar in huis wonen. Een slecht dieet, een klimaat dat vatbaar is voor de verspreiding van ongedierte, of contact met geïnfecteerde dieren, kunnen voldoende zijn om de aandoening bij deze kleine zoogdieren te veroorzaken.
Oorzaak en detectie van schurft bij tamme konijnen
Kennis van de oorsprong van de ziekte is essentieel om besmetting te voorkomen en te stoppen. Meestal gebeurt het door contact met een geïnfecteerd konijn.
Schurft wordt overgedragen door een mijt die op de huid leeft; het is een parasiet die van het ene individu naar het andere kan springen en een snelle besmetting veroorzaakt.
Vrouwelijke mijten graven in de dermis en openen groeven waar ze tot vijf eieren leggen. De larven van schurft verspreiden zich onder de huid, die ernstige jeuk veroorzaakt.
Buitenshuis, mannetjes en oudere larven infecteren de omgeving; zelfs de wind kan een transportmiddel zijn voor deze parasiet. Elke mijt leeft gemiddeld drie weken, dat is hoe lang de behandeling duurt.
Een met deze mijten besmet tamme konijn zal spoedig tekenen van gedragsverandering vertonen. Gebrek aan eetlust is altijd een teken van ziekte; andere symptomen kunnen een verslechterde vacht, isolatie zelf of jeuk zijn. Er zijn verschillende soorten schurft en elke variëteit heeft zijn eigen specifieke symptomen.
Soorten schurft die konijnen treffen
- sacoptische schurft wordt veroorzaakt door mijten scabei Sarcoptes. Het bestaat uit een allergische reactie die een witachtige of beige tint rond de ogen genereert. Op dezelfde manier, beïnvloedt de neus, vingers en mond, waardoor ernstige jeuk in het gebied ontstaat. De vieze geur is een ander kenmerk van deze variëteit.
- De Trixacarus Caviae het is meer typerend voor het gravende konijn dan voor het gedomesticeerde konijn. Een verschil met sarcoptica is dat het een veel intensere jeuk veroorzaakt. Het konijn zal, als gevolg van voortdurend krabben, pijnlijke wonden en een duidelijke mentale achteruitgang vertonen.
- Psoroptische of auriculaire schurft Het is degene waarin de mijten de oren van het konijn infiltreren. Een manier om het te onderscheiden is door de was die zich begint op te hopen en door de onaangename geur.
- Chorioptische schurft, veroorzaakt door Chorioptes cuniculi Het is ook geïnstalleerd in de oren van het dier.
- Schurft Notoedres cali heeft specifiek invloed op de kop van het dier. Korst en vervelling zijn de meest voor de hand liggende symptomen.
- De Demodex cuniculi Het is een ander type mijt dat schurft veroorzaakt bij tamme konijnen. Het unieke van deze variant is dat de groeven van de vrouwtjes dieper in de huid doordringen.
In alle gevallen komen de symptomen van schurft in meer of mindere intensiteit terug. Als de jeuk niet stopt, kunnen er ernstige infecties optreden, waaronder bloedarmoede en in het uiterste geval de dood van het konijn.
Behandeling en preventie van schurft bij konijnen
In het licht van elk symptoom dat wijst op de aanwezigheid van de schurftmijt bij het tamme konijn, moet een bezoek aan de dierenarts een prioriteit zijn. De professional evalueert niet alleen het type schurft, maar ook de mate van evolutie ervan. Soms is een plaatselijke oplossing voldoende, maar als er een infectie is, is het noodzakelijk om antibiotica voor te schrijven.
De behandeling van schurft bij konijnen is meestal vergelijkbaar met die van katten en honden, waarvoor verschillende zeer effectieve stoffen bestaan. Ivermectine is een medicijn dat vaak wordt gebruikt om schurft te genezen.
Dit medicijn kan injecteerbaar of oraal worden toegediend.; Het wordt elke 15 dagen aangebracht en drie toepassingen zijn meestal voldoende. Ook worden moxidectine en selamectine vaak gebruikt om schurft te bestrijden; voor wonden is de meest voorkomende benzylbenzoaat.
Het huis desinfecteren is essentieel om de behandeling effectief te laten zijn. Het is belangrijk om de dekens en stoffen die in contact zijn geweest met het konijn schoon te maken met warm water.
Als het dier vatbaar is voor schurft, moet het regelmatig worden gebaad met antiparasitaire oplossingen. Een goed uitgebalanceerd dieet helpt ook om de huid te versterken en kolonies van mijten in het dier te voorkomen.