De hond van Kanaän, al generaties lang wild

Inhoudsopgave:

Anonim

Het lijkt misschien op een witte herder, maarde Kanaän-hond heeft zijn staart over zijn rug gekruld, waardoor we denken dat het geen herdershond is. Dit ras heeft inderdaad zijn eigen geschiedenis.

Geschiedenis van de Kanaänhond

Het verhaal van de Kanaänitische hond is erg merkwaardig: Het is een primitief ras dat in het Midden-Oosten leefde en de gebruikelijke banen van herdershonden had. Dit is dat hij het vee naar de bergen vergezelde, hen beschermde tegen roofdieren en ook het huis of het dorp beschermde tegen indringers.

Echter, in de 2e eeuw de Romeinse invasie het verspreidde de bevolking van dat gebied en het ras, dat was grootgebracht en gevormd om met mensen te werken, werd woest. Ze gingen vrijuit om in de Negev-woestijn te leven, en lange tijd was het een verwilderd ras.

Al bijna 2000 jaar de hond van Kanaän is aan de ene kant wild geweest, maar aan de andere kant afhankelijk van mensenEen paar werden verplaatst in de buurt van het vee van de resterende dorpen, andere werden opnieuw gedomesticeerd en vele anderen overleefden dankzij menselijk afval.

Aan het begin van de 20e eeuw, sommige bewoners van deze gebieden hadden de hulp nodig van sterke, intelligente en waakhonden. De Kanaänhond was de beste keuze en ze pasten zich verrassend goed aan hun nieuwe leven als werk- of gezelschapshond aan.

Kenmerken van de Kanaänhond

De hond van Kanaän Het is een middelgrote hond, tussen de 18 en 25 kilogram. Mannetjes zijn meestal groter dan vrouwtjes, hoewel ze over het algemeen tussen de 50 en 60 centimeter naar de schoft bewegen. Het zijn vierkante honden met een uitgebalanceerd uiterlijk: behendig maar gespierd, zoals veel andere herdershonden.

Ze hebben een wigvormige kop, met een vierkante snuit en strakke lippen. Het hoofd lijkt breder dan het in werkelijkheid is, omdat de oren laag zijn aangezet. Deze zijn driehoekig en hij draagt ze rechtop op zijn hoofd; ze hebben een grote mobiliteit in andere richtingen en zijn enorm expressief.

Een van de meest opvallende kenmerken van dit ras is de staart: zijn staart is gekruld over zijn rug. Hoewel het op het eerste gezicht lijkt op een herdershond, heeft deze hondenklasse een lage en rechte staart: de Kanaänitische hond in werkelijkheid. Het is een primitief type hond, zoals de Siberische husky's.

Het heeft een dubbele vacht: de ondervacht is wollig en dicht, wat het beschermt tegen de extreme temperaturen van de woestijn.Koud 's nachts maar erg warm gedurende de dag. De bovenvacht heeft stugger haar en is van gemiddelde lengte.

Het kan in verschillende kleuren voorkomen: zand, roodachtig of zwart. Het kan een masker hebben, maar het moet symmetrisch zijn. De officiële reglementen accepteren de kleuren grijs, distressed of black fire niet. Het masker en de witte aftekeningen kunnen in combinatie met elke andere kleur voorkomen.

Kanaän hondengedrag

Eeuwen van dieren in het wild hebben dit hondenras gekenmerkt. Het zijn onafhankelijke honden met een groot vermogen om problemen op te lossen: meer dan koppig zijn ze intelligent en, voordat ze ernaar streven om te krijgen wat ze willen, beoordelen ze of het essentieel is en het de moeite waard is om er tijd en energie aan te verspillen.

De Kanaänhond verdraagt zich weinig tot verveling en inactiviteit: hij is gewend actief te zijn, voedsel te zoeken of met zijn metgezellen te spelen. Daarom, mentale stimulatie is essentieel bij dit hondenras. Het is een ideale hond voor lange wandelingen in de bergen en er zijn minimaal drie kwaliteitswandelingen per dag nodig.

Vanwege zijn onafhankelijke maar beschermende geest is hij op zijn hoede voor vreemden, zowel honden als mensen. Ze zullen niet aarzelen om te blaffen als er iets vreemds om hen heen gebeurt; hij is echter zelden agressief: het is zijn taak om indringers af te schrikken, niet om ze kwaad te doen.

Kanaän hondenopvang

Sinds het onlangs weer bij het leven onder mensen is gekomen, en daarom kunstmatige genetische selectie erg kort is geweest, Er zijn nog steeds geen veel voorkomende erfelijke ziekten binnen dit ras. Desondanks mogen gezondheids- en veterinaire bezoeken niet worden verwaarloosd.

Het is noodzakelijk om te voldoen aan het vaccinatieschema dat wordt voorgesteld door een vertrouwde dierenarts. Aangezien het een hond is die in de natuur zal wandelen moet er ook rekening gehouden worden met ontwormen intern en extern, en scan regelmatig op parasieten, spikes of chips die in de benen of oren vastzitten.

De Canaan-hond is een duizendjarig ras, dat al lang halfwild heeft overleefd. Desalniettemin, hun aanpassing aan het leven onder mensen is voor iedereen gemakkelijk geweest, op voorwaarde dat er rekening wordt gehouden met hun intelligentie en behoefte aan mentale oefening.