Van de 45 soorten vossen die de planeet bevolken, kiest er slechts één het Iberisch schiereiland in het algemeen - en Spanje in het bijzonder - als zijn thuis: de rode of gewone vos. Lees meer over hem in het volgende artikel.
Kenmerken van de Spaanse rode vos
Het behoort tot de familie van de hondachtigen - waar we ook wolven en coyotes vinden - en tot de ondersoort Vulpes vulpes silacea. Het wordt gekenmerkt door kleiner te zijn dan de vossen die we in de rest van het Europese continent kunnen vinden.
Met een langwerpige schedel en een zeer spitse snuit, heeft de Spaanse rode vos grote driehoekige oren, een lange staart die dik bedekt is met haar - met een witte punt - en een roodachtige of bruine vacht, hoewel ook grijs afhankelijk van de tijd van het jaar.
Het heeft vier tenen aan de achterpoten en vijf aan de voorkant en,in tegenstelling tot katten hebben vossensoorten geen intrekbare klauwen. De sporen die we van dit dier kunnen vinden zijn vergelijkbaar met die van een kleine hond.
Om zijn temperatuur te regelen, gedraagt hij zich als een van zijn verre neven (de hond): hij gebruikt zijn adem, hijgen en zijn tong. Een andere curiositeit van deze soort is dat hij geen gezichtsspieren heeft om zijn tanden te laten zien, zoals bij andere hondachtigen wel het geval is.
Habitat en voeding van de rode vos
De Spaanse vos komt overal op het Iberisch schiereiland voor, maar komt niet voor op de Canarische Eilanden of de Balearen. Kies voor bosrijke gebieden, maar je kunt ook in open gebieden wonen, in de buurt van menselijke nederzettingen of vuilnisbelten, waar het voedsel zoekt.
Als het om voedsel gaat, moeten we weten dat vossensoorten alleseters zijn, dat wil zeggen dat ze alle soorten voedsel kunnen eten.
Een ander probleem om in gedachten te houden is dat: het dieet van de Iberische vos kan veranderen afhankelijk van de tijd van het jaar: in de herfst en winter eet hij een groot aantal vruchten, aangezien er niet al te veel dieren beschikbaar zijn, en in de zomer of lente is zijn favoriete gerecht konijnen.
Bovendien eet dit zoogdier insecten, jonge kleine zoogdieren, vogeleieren, menselijk afval, bessen, fruit en kleinere vogels dan ganzen.
Gewoonten en voortplanting van de gewone vos
Wat hun gedrag betreft, hebben de meeste soorten vossen die de planeet bewonen - en de Iberische is geen uitzondering - schemer- en nachtelijke gewoonten. Hoewel hun gezichtsvermogen niet helemaal goed is, worden ze geleid door gehoor en reuk. Het is vrij solitair, hoewel ze soms in paren of in groepen van één mannetje en maximaal drie vrouwtjes zijn verenigd.
Dit dier staat bekend om zijn discretie en stealth, het kan uren verborgen blijven in het kreupelhout of in de holen die het in de grond of tussen rotsen graaft. Hij brengt het grootste deel van zijn leven door in hetzelfde gebied en "durft" niet verder dan de denkbeeldige grenzen die zijn gesteld.
Vossen kunnen monogaam zijn of niet; de paartijd vindt plaats tussen december en februari en de vrouwtjes zijn niet langer dan drie weken ontvankelijk. Copulatie vindt plaats in 30 minuten en de draagtijd duurt ongeveer 53 dagen.
De geboorte vindt plaats in maart of april en elke moeder kan in haar hol tussen drie en acht welpen bevallen. De vossen openen hun ogen pas twee weken later en slechts een maand later verlaten ze de grot.
Ze voeden zich tot twee maanden met moedermelk en ze verlaten het moederlijk huis - alleen het vrouwtje zorgt voor de jongen - met 10 weken.
Ze bereiken geslachtsrijpheid vóór een jaar en kunnen zich in het volgende seizoen na hun geboorte voortplanten.. De jonge mannetjes hebben de neiging om verspreid over het grondgebied te zijn en de vrouwtjes blijven in de omgeving van hun broedplaats.
