Wetenschappers stoppen nooit met experimenten met dierlijke intelligentie. We weten dat honden enkele van de meest intelligente dieren zijn die er zijn, maar ze hebben gefaald in een experiment dat wolven en zelfs papegaaien zonder problemen hebben overwonnen.
Wat meten dierintelligentietests?
Hoewel we ze intelligentietests bij dieren noemen, onderzoeken deze experimenten in feite veel andere dingen die misschien niet gerelateerd zijn aan intelligentie zoals wij mensen die kennen. Het zijn natuurlijk geen wiskundige of logische experimenten: Ze zijn gericht op het controleren van bepaalde capaciteiten en gedragingen van dieren, zoals samenwerking, altruïsme, rechtvaardigheidsbewustzijn …
Een van de meest bekende experimenten van de afgelopen jaren heeft deze laatste variabele gemeten: twee apen moesten dezelfde oefening doen om een prijs te krijgen. Keer op keer kreeg een van de apen een prijs met veel meer waarde dan de andere en ze keken wat er gebeurde.
Na slechts een paar herhalingen, de aap die de minst waardevolle prijs ontving, begon boos te worden, tot het punt dat hij de prijs helemaal afwees. Ze merkten echter op dat hun woede was gericht op de persoon die de prijzen uitdeelde, niet op hun medeaap. In sommige groepen ontdekten ze zelfs dat de andere aap zijn prijs probeerde uit te delen met zijn partner.
De test waar honden niet in slagen
Het dierintelligentie-experiment waar honden niet in slagen Ik probeerde erachter te komen hoe ver de samenwerking tussen twee dieren van dezelfde soort gaat, en is al lang getest op zeer verschillende dieren.
In het experiment er is een platform met wielen en daarbovenop zijn verschillende zeer smakelijke prijzen. Dit platform staat echter achter een hek, en de dieren moeten het door twee touwen slepen, die ze tegelijkertijd moeten trekken, om toegang te krijgen tot de prijzen.
Na een tijdje met dit experiment aan de gang, hebben ze ontdekt dat: olifanten zijn in staat om het probleem in zeer korte tijd op te lossen; papegaaien en kraaien zoeken uiteindelijk ook uit hoe ze aan voedsel kunnen komen.
De verrassing kwam met de wolven: ze konden het probleem heel snel oplossen. Ze toonden een grote beheersing van samenwerking, zelfs wanneer ze op verschillende tijdstippen de touwen bereikten: degene die als eerste arriveerde wachtte op de tweede om te beginnen met schieten.
Desalniettemin, de honden deden het niet zo goed. Ze ontdekten langzaam dat het touw werd gebruikt om te trekken, en toen waren ze niet in staat om te coördineren aan beide uiteinden tegelijk te trekken. Honden hadden altijd geen snoep meer.
In sommige experimenten werd gevonden dat goed getrainde honden, zoals reddingshonden, slagen er na een tijdje in om het probleem op te lossen puzzel. Maar alleen de hoogopgeleide honden: huishonden weten niet hoe ze met elkaar moeten samenwerken.
Mogelijke verklaringen
Na elk dierintelligentie-experiment wordt geprobeerd de resultaten te verklaren. Voordat ze dit ontwikkelden, hoopten de wetenschappers dat de honden het zouden kunnen overwinnen, dus na hun verrassing, ze moesten een theorie vinden om het uit te leggen.
Zij zeggen dat De verwachting was dat dieren als papegaaien of kraaien de prijzen zouden winnen: in de natuur zijn ze gedwongen met elkaar samen te werken. Bovendien is het bekend dat kraaien met elkaar communiceren en als iemand bescherming nodig heeft, zullen ze de rest helpen of vergezellen.
Hetzelfde gebeurt met olifanten: ze leiden een nomadisch kuddeleven, waarin ze meer gecompliceerde uitdagingen het hoofd moeten bieden dan aan één touw tegelijk trekken. Onlangs ging een video viraal waarin verschillende olifanten samenwerkten om een baby uit een vijver te halen waar hij niet uit kon komen.
Desalniettemin, honden zijn geëvolueerd om afhankelijk te zijn van mensen. Honden begonnen zich te onderscheiden van wolven toen ze door de eerste menselijke nederzettingen zwierven en zich voedden met afval: ze hoefden niet langer samen te werken om te eten.
Daarom, honden zijn meer afhankelijk van mensen dan van andere honden. Vele generaties lang hebben ze de hulp van andere honden niet nodig gehad om te overleven en zijn ze het vermogen om samen te werken vergeten. Dat betekent niet dat ze niet naast elkaar kunnen bestaan en vrienden kunnen zijn met andere honden! Alleen zij zijn gewend problemen alleen op te lossen.
Dierintelligentie-experimenten zijn zeer gevarieerd en, hoewel ze intelligentie niet in dezelfde zin meten als we het aan mensen meten, stellen ons in staat om verrassende facetten van dierpsychologie te ontdekken.
