Er zijn veel natuurbeschermers die hebben besloten om naar verre landen te gaan om wilde soorten te beschermen en zijn hele leven wijden aan de studie van een soort. Biruté Galdikas is daar een voorbeeld van.
Biruté Galdikas: eerste stappen
Biruté Galdikas werd in 1946 in Duitsland geboren, hoewel hij opgroeide in Canada, waar zijn interesse in dieren groeide en groeide. Het was in maart 1969 toen de jonge Biruté een presentatie hoorde van de antropoloog Louis Leakey aan de Universiteit van Californië, die ging over de gevaren waarmee mensapen werden geconfronteerd en de interesse die hun studie wekte in de evolutietheorie.
Leakey was al mentor en promotor van de onderzoeksprojecten van Jane Goodall met chimpansees in Gombe en van Dian Fossey met gorilla's in Virunga, dus Biruté Galdikas overtuigde Louis om hetzelfde te doen met haar en de orang-oetans.
Louis Leakey stond deze drie vrouwen toe om een revolutie teweeg te brengen in ons begrip van de dierenwereld, maar hij was een zeer veeleisende man. Hij vroeg kandidaten altijd om een operatie aan een blindedarmontsteking, iets wat Biruté Galdikas zonder aarzelen deed.
Biruté Galdikas, een andere engel van Leakey
A) Ja, Birute Galdikas zou, samen met Jane Goodall en Dian Fossey, de bijnaam 'Leakey's angels' worden, drie wetenschappers wiens carrière werd gepromoot door de antropoloog., tot het punt dat de drie zijn carrière zouden overschaduwen door alles te ontdekken over het gedrag van drie van de mensapen.
Na financiering van National Geographic, vestigde Biruté Galdikas zich in Borneo, waar alleen Alfred Wallace in het midden van de 19e eeuw orang-oetans had ontmoet.
Deze soort is veel ongrijpbaarder dan andere primaten, omdat ze vrij solitair van aard zijn.. Om deze reden begon het, hoewel het jaren na Fossey en Goodall begon, zoals zij: met weinig informatie over de dieren waarvan ze 's werelds grootste expert zou worden.
De orang-oetanwezen, het grote werk van Biruté Galdikas
In 1971 richtte Biruté Galdikas het Louis Leakey Research Center op in Zuid-Borneo, waar hij orang-oetans begon te bestuderen. Deze vrouw is een expert geworden in de re-integratie van primaten in hun leefgebied, aangezien er elk jaar honderden orang-oetanweesjes verschijnen.
Een van de belangrijkste redenen waarom Biruté Galdikas voor zoveel weeskinderen heeft moeten zorgen, is het palmolieconflict: een product dat terug te vinden is in tientallen industriële bakkerijproducten, ultrabewerkte en bereide voedingsmiddelen.
Orang-oetans zijn een van de dieren met de langste jeugd, dus Biruté Galdikas en zijn team moesten ze een aantal jaren grootbrengen en integreren met degenen die in de jungle leefden.
Geesten van het bos
Hoewel Biruté Galdikas nogal wat ervaringen had met weeskinderen, wilde orang-oetans waren erg ongrijpbaar en jarenlang had hij heel weinig ontmoetingen. Normaal gesproken, als hij er een tegenkwam, verdwenen ze snel in de dichte hoge bossen van Borneo.
Desondanks heeft het werk van Biruté ons in staat gesteld om meer te weten te komen over het onbekende leven van deze primaat, die het verbruikt meer dan 300 voedselbronnen, voornamelijk planten, schimmels en sommige insecten.
Net als andere mensapen zijn orang-oetans zeer intelligent: ze zijn een voorbeeld van gereedschapsgebruik bij dieren en cultuur bij dieren. Helaas worden ze zeer bedreigd, en Biruté Galdikas en zijn team blijven deze dieren beschermen tegen uitsterven,ondanks het feit dat ze, zoals ze in interviews heeft verzekerd, weet dat haar leven in gevaar is door de strijd tegen stroperij.
De ontbossing van de bossen van Borneo is de belangrijkste oorzaak van het eminente gevaar van uitsterven van de dieren: Controleren of we geen palmolie consumeren kan een goede manier zijn om de orang-oetan te beschermen tegen uitsterven en deze soort te helpen behouden.
