De zeeolifant is een zoogdier van de soort zeehonden, met unieke kenmerken en gedragingen binnen het dierenrijk. De wetenschappelijke naam is Mirounga leonina en hij brengt het grootste deel van zijn leven door in de oceaan, om aan land te komen tijdens het broed- en opfokseizoen.
Voor vele jaren Ze zijn onderzocht om erachter te komen hoe ze erin slagen te overleven in koudere gebieden van de planeet. De verzamelde gegevens zijn verrassend en worden hieronder weergegeven.
Algemene kenmerken van de zeeolifant
Zij kennen elkaar twee soorten zeeolifanten. Die uit het zuiden, die de hele Antarctische zone bewonen en die uit het noorden, die boven- en beneden-Californië bewonen; Hoewel beide soorten vergelijkbaar zijn, hebben ze enkele eigenaardigheden die hen onderscheiden.
De zeeolifanten die in het zuiden van de planeet leven ze moeten extreme koude temperaturen doorstaan, maar daar is voedsel in overvloed. Om deze reden is zijn omvang veel groter dan die van het noorden; ze voeden zich met vissen, inktvis, kleine haaien, schaaldieren, algen en krill.
Mannetjes kunnen tot zes meter meten en tot 4.000 kilo wegen. Het vrouwtje is kleiner, kan wel drie meter lang worden en 900 kilo wegen. Dit verschil in grootte tussen man en vrouw is een van zijn eigenaardigheden; zij zijn de zoogdieren met de hoogste graad van seksueel dimorfisme.
Mannetjes worden geslachtsrijp op zesjarige leeftijd, maar beginnen zich op negenjarige leeftijd voort te planten. In de maanden december en januari, zeeolifanten raken de stranden en beginnen gevechten om dominantie; Hoewel deze gevechten hevig zijn, zijn ze niet levensbedreigend.
Een geweldige seksuele activiteit
Dominante mannetjes paren met latere vrouwtjes, enze vormen harems van maximaal 100 'vrouwen' om gedurende hun hele leven tot 500 kinderen te baren. De zeeolifanten die aan de zijlijn worden achtergelaten, zullen proberen zich voort te planten met de vrouwtjes die zich aan de rand van de harems bevinden.
Voor zijn deel, op driejarige leeftijd is het vrouwtje klaar om één kalf per jaar te krijgen. Eenmaal zwanger keren ze terug naar de zee en keren 11 maanden later terug naar het land om te bevallen.
De jongen worden geboren met een gewicht van bijna 40 kilo en zogen drie weken lang. Gedurende deze periode blijft de moeder op het strand, zonder te eten; wanneer het spenen plaatsvindt, gaan moeder en jongen de oceaan in; het kalf verdrievoudigt in gewicht terwijl het zich voedt met moedermelk. Tegen het einde van deze periode part het vrouwtje opnieuw.
Andere interessante feiten over de zeeolifant
Ondanks zijn grote formaat, de zeeolifant beweegt vrij behendig op het land dankzij de vijfvingerige zwemvliezen; hun torpedovorm maakt ze nog sneller tijdens het zwemmen. Ze hebben grote zwarte ogen, waardoor ze hun prooi in de duisternis van de diepe zee kunnen lokaliseren.
Deze nieuwsgierige zeedieren slaan grote hoeveelheden vet op terwijl ze in de oceaan zijn om de winter te overleven, wanneer ze aan wal overwinteren.
Als het gaat om langdurig duiken, moeten poololifanten het zuurstofgehalte hoog houden. Het maken, ze hebben een groter bloedvolume en ze produceren twee keer zoveel hemoglobine.
Zeeolifanten laten regelmatig hun vacht vallen; Ze doen dit door hun buitenste huidlaag af te pellen. Tijdens het paarseizoen beschermen mannetjes zichzelf door hun vacht te versterken, waardoor diepe verwondingen worden voorkomen bij het vechten met andere mannetjes.
Waar komt je naam vandaan?
Ze danken hun naam aan de 'stam' die mannetjes op hun neus hebben, die doet denken aan de olifanten. Die uitstulping helpt hen om luid gebrul te produceren dat helpt om tegenstanders weg te houden. Bovendien,met de stam absorberen ze bij elke uitademing de vochtigheid van de omgevingwaardoor ze lange tijd kunnen vasten.
De zeeolifant is het enige zoogdier dat twee keer per jaar migreerten kan tot 34.000 kilometer afleggen. Hoewel ze in grote groepen op het land worden gezien, leiden ze een eenzaam leven en brengen ze 90% van hun bestaan in het water door.
De enorme omvang van zeeolifanten betekent niet dat ze geen roofdieren hebben; zijn het slachtoffer van orka's en haaien, hoewelzijn grootste roofdier is de mens, die de soort bijna heeft uitgeroeidomdat het erop jaagt om zijn vet te krijgen.
Beetje bij beetje, en dankzij de wetten van bescherming en behoud, de populatie van de zeeolifant bedraagt meer dan 900.000 exemplaren over de hele planeet.
