Hoewel wanneer ze ons vertellen dat er beren in Noord-Amerika zijn, we ons de beroemde grizzly voorstellen, is de waarheid dat het niet degene is die het meest op die breedtegraden leeft. En het is dat de 'eigenaar' van de regio de zwarte beer is. We zullen je alles over hem vertellen in het volgende artikel.
Kenmerken en leefgebied van de Amerikaanse zwarte beer
Dit vleesetende zoogdier komt het meest voor in Noord-Amerika en Het kan worden gevonden van Canada en Alaska tot Mexico. Hij geeft de voorkeur aan bossen en bergen, waar hij lekker eten kan vinden en zich kan verstoppen tussen grotten en bomen.
Zoals de naam al doet vermoeden, de zwarte beer heeft een donkere vacht over het grootste deel van het lichaam, behalve de snuit, die bruin of roodachtig is. Sommige exemplaren hebben bruin, kaneel- of chocoladehaar, vooral die in het westen van de Verenigde Staten. We kunnen populaties tot 500 individuen vinden in verschillende nationale parken zoals Yosemite, Yellowstone of de Great Smoky Mountains.
Elk jaar verliest hij zijn haar en zijn dikke huid beschermt hem tegen insectenbeten.. Hij kan tot twee meter lang worden en gemiddeld zo'n 150 kilo wegen, hoewel de vrouwtjes kleiner en dunner zijn dan de mannetjes.
Zijn ogen zijn klein en zijn zicht is niet erg goed, hoewel hij kleuren kan onderscheiden, terwijl zowel geur als gehoor behoorlijk ontwikkeld zijn. Met zijn lange snuit kan hij voedsel krijgen tussen de bomen, bladeren en takken.
Gewoonten, voeding en reproductie van de zwarte beer
In tegenstelling tot andere beren overwintert de Amerikaanse zwarte niet op een 'strenge' manier, maar blijft de hele winter in een staat van slaperigheid, terwijl hij leeft van het vet dat hij in de herfst heeft verzameld … Hij kan tot 20.000 calorieën en enkele liters water per dag binnenkrijgen voordat hij in zijn grot gaat schuilen!
Wanneer de koude maanden voorbij zijn, gaat het naar de valleien en de middelhoge hoogten om toegang te krijgen tot het licht en de warmte van de zon. Kies naarmate de zomer vordert bossen om jezelf te beschermen tegen de hoge temperaturen.
Wat betreft zijn dieet, het is een alleseter, hoewel eet voornamelijk groenten, bessen, eikels, grassen, fruit en kruiden. Hij eet ook mieren, termieten, bijen of wespen, die hij detecteert en vangt met zijn lange snuit. Hij is een grote liefhebber van honing en in de zomer gaat hij naar de rivieren om midden in de sprong op zalm te jagen.
Deze beer is een geweldige zwemmer en kan bomen beklimmen met indrukwekkende behendigheid. Op deze manier ontsnapt het aan gevaren, voornamelijk aan de jacht door mensen. Bovendien heeft het de mogelijkheid om op zijn twee achterpoten te lopen of op een rots, boomstam of steen te zitten om te rusten.
De zwarte beer is het grootste deel van het jaar eenzaam, met uitzondering van sporadische ontmoetingen in gebieden met veel voedsel, tijdens het paar- en broedseizoen en wanneer de moeder voor de welpen zorgt (het mannetje doet niet mee aan deze taak).
De paring vindt plaats tussen mei en juni en de draagtijd duurt ongeveer zeven maanden, maar begint niet direct na de paring. De vrouwtjes voeren een vertraagde innesteling van de eicel uit, zodat de geboorten in de herfst plaatsvinden.
Elk nest bestaat uit een of twee puppy's, die kaal en blind worden geboren en ongeveer 350 gram wegen. De moeder geeft ze acht maanden zittend borstvoeding en van daaruit verlaten ze het hol om te leren jagen, zoek een goed hol en ontsnap aan roofdieren (inclusief de wolf, de poema en de bruine beer).
Ze verlaten de moeder na anderhalf jaar of als ze alle moederlijke lessen hebben 'geslaagd', waarvan hun voortbestaan zal afhangen.
