Als we aan een dolfijn denken, stellen we ons misschien een prachtig dier voor tussen de golven van de zee; er zijn echter ook rivierdolfijnen, die de voorkeur geven aan zoet en rustiger water. We vertellen je er in dit artikel over.
Welke rivierdolfijnen zijn er?
Ze lijken qua textuur en grootte op die van de zee, maar verschillen door hun kleur (meer roze of bruin) en door hun leefgebied. Let op de rivierdolfijnen die momenteel bestaan:
1. Amazone roze dolfijn
Het staat bekend als boto of bufeo en staat bekend als roze van kleur. Deze dolfijn die in de Amazone leeft -foto die dit artikel opent-Het is de grootste van zijn hele zoetwaterfamilie: hij kan meer dan twee meter lang worden en ongeveer 185 kilo wegen. Mannetjes zijn tot twee keer zo groot als vrouwtjes.
Dankzij zijn goed verzorgde borst- en rugvinnen kan hij probleemloos door overstroomde bossen navigeren. Het voedt zich met vissen, waaronder piranha's en croakers, maar ook met krabben en rivierschildpadden. Het kan zijn hoofd op verschillende manieren bewegen, omdat het geen gefuseerde nekwervels heeft zoals oceanische soorten.
De roze kleur die deze soort zijn naam geeft is niet altijd even opvallend, maar verandert van toon naargelang leeftijd en geslacht: bij de geboorte en tot de jeugd zijn ze donkergrijs, dan verkleuren ze naar lichtgrijs en uiteindelijk naar roze. Mannetjes zijn zelfs lichter dan vrouwtjes.
2. Araguaia rivierdolfijn
Het is een van de andere soorten rivierdolfijnen die in Zuid-Amerika voorkomt, met name in het stroomgebied van de Araguaia-Tocantis in Brazilië. In 2012 werd het gescheiden van de roze, na verschillende onderzoeken en vergelijking van de morfologie van de schedels.: die van Araguaia heeft een groter hoofd en minder tanden dan zijn Amazone-familielid.
Er is nog steeds niet veel informatie over de Araguaia-dolfijn, waarvan de populatie wordt geschat op ongeveer 1 000 inwoners, waarvoor hij is met uitsterven bedreigd verklaard. De grootste bedreiging is de aanleg van dammen langs de rivier waar hij leeft.
3. Ganges rivierdolfijn
De gangeïsche dolfijn of sushuk, zoals de hindoes het noemen, is aanwezig in de rivieren de Ganges en Brahmaputra, evenals hun zijrivieren. Zijn leefgebied omvat drie landen: India, Nepal en Bangladesh.
Wat zijn lichaam betreft, heeft hij een lange en spitse snuit (net als de andere rivierdolfijnen), zichtbare tanden, zelfs met zijn mond gesloten en kastanjekleur om op te gaan in het water.
Een van de belangrijkste kenmerken van deze dolfijn is dat: Het is blind; mist lenzen in de ogen. Evenzo - en ondanks het feit dat de wateren waar hij leeft erg troebel zijn - kan hij lichten detecteren. Bovendien is het georiënteerd dankzij echolocatie.
De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes, de draagtijd duurt ongeveer 10 maanden en de jongen blijven korte tijd naast de moeder. Ze eten allemaal karper en meerval, en garnalen.
4. Dolfijn van de Río de la Plata
Het staat bekend als 'la franciscana' en leeft in de monding van de Río de la Plata en de kusten van de Atlantische Oceaan, in Zuid-Amerika. Het is een van de kleine rivierdolfijnen (niet meer dan 1,6 meter bij mannen en 1,8 meter bij vrouwen). Zijn lichaam is grijsbruin -zoals het water- en de buik is lichter.
De Rio de la Plata dolfijn leeft ongeveer 20 jaar, hij voedt zich met vis, garnalen, octopus en inktvis; Zijn toproofdieren - haaien en orka's - zijn te vinden in de open zee, dus het waagt zich niet te ver in de oceaanwateren.
5. Indus rivierdolfijn
De laatste van de rivierdolfijnen op deze lijst bewoont Pakistan en sommige delen van India, waar het een leefgebied deelt met de Ganges. Hij is ook blind, omdat hij geen lens heeft, en om te jagen of te bewegen gebruikt hij echolocatie.
Het heeft een lange snuit, zijn lichaam meet ongeveer 2,5 meter en Het wordt met uitsterven bedreigd, omdat de populatie niet groter is dan 600 exemplaren. De bouw van dammen langs de Indus-rivier is de belangrijkste oorzaak van de snelle verdwijning: individuen zijn geïsoleerd van elkaar en vinden niet altijd voedsel.
