Een van de belangrijkste elementen in hondencommunicatie zijn hun vocalisaties. We kunnen honden gemakkelijk begrijpen als ze communiceren, maar we moeten rekening houden met de context waarin ze dat doen.. Als je de betekenis van blaffen bij honden wilt begrijpen, zijn dit de sleutels.
Begrijp blaffen bij honden
Hondencommunicatie is gemakkelijk te begrijpen als je rekening houdt met verschillende factoren. Honden communiceren altijd met elkaar, met ons en met de rest van de omgeving: ze doen het niet alleen met de stem.
Je lichaamshouding is erg belangrijk, net als de beweging van je lichaam; kalme signalen of kwispelende staart het zijn elementen die voortdurend informatie aan ons doorgeven. Maar om deze informatie te begrijpen, moeten we ook rekening houden met de context.
Namelijk, de betekenissen van blaffen bij honden zijn niet hetzelfde als ze voorkomen in een park spelend met hun metgezellen, alleen thuis of tijdens een zeer luidruchtig moment, zoals in een zeer drukke straat. Dit zijn enkele van de sleutels om blaffen te begrijpen, maar de context mag niet worden vergeten:
Spanning
Het geblaf van opwinding is heel kenmerkend, omdat bovendien Het gaat meestal gepaard met veel beweging in de staart of in het lichaam in het algemeen. De hond wil ons duidelijk maken dat hij erg nerveus of opgewonden is, zowel ten goede als ten kwade.
Afhankelijk van de situatie waarin hij zich bevindt, zal de hond erg blij zijn of overweldigd worden door zenuwen. deze blaf Het wordt gekenmerkt doordat het is samengesteld uit korte, continue en meestal vrij acute stemslagen. Het is een blaf waar mensen ons ook nerveus van maken en misschien vervelend vinden.
frustratie
Frustratie is een andere vaak over het hoofd geziene betekenis van blaffen bij honden. Wanneer een hond iets wil, kan hij er niet bij en dit veroorzaakt ongemak, hoge blaffen verschijnen, lang en gescheiden in de tijd.
Het kan worden aangezien voor een schors om de aandacht te trekken, en het heeft meestal ook dit doel: de hond laat ons weten dat hij iets wil bereiken en niet kan. Er gebeurt bijvoorbeeld veel op de terrassen van bars: de hond wil weg en kan niet, dus begint hij te blaffen.
Bevreesd
Elke hond reageert anders op angst: sommigen blijven verlamd, terwijl anderen niet stil kunnen blijven en ronddwalen, blaffen of zelfs springen. De blaf van angst kan daarom ook bij elk dier en op elk moment anders zijn, maar wordt gekenmerkt door:
- Blaffen op een hoog volume of heel weinig.
- Lang en langzaam, of snel en kort blaft.
- Soms gaan ze gepaard met een eerder gegrom blaffen.
Waarschuwing
Van alle betekenissen van blaffen bij honden, is dit misschien wel het gemakkelijkst te identificeren. Het zijn blaffen, niet kort of lang, gevolgd maar niet snel. Bovendien, de hond zal ons zoeken met zijn ogen of wijzen op wat hem zorgen baart en waar hij ons voor waarschuwt.
We zullen moeten beslissen waar onze hond ons voor waarschuwt in overeenstemming met de context en wat hij signaleert. We zullen ook moeten vaststellen of hij naar ons blaft om iemand anders te waarschuwen, voor het geval we hem niet kennen.
Geleerd of wake-up call
Honden kunnen ook blaffen om aandacht te krijgen en in feite is het een van de methoden waar we het beste op reageren. Een van de bepalende kenmerken van dit geluid is dat het stopt wanneer we er aandacht aan schenken of wanneer de hond zijn doel bereikt.
Gebruikelijk, geleerd blaffen bestaat uit geluiden met een laag volume (hoewel ze het kunnen verhogen als ze worden genegeerd), een paar seconden uit elkaar in de tijd. We zouden bijna kunnen zeggen dat er tussen blaffen en blaffen net genoeg ruimte overblijft om te zeggen "zwijg!" of niet!".
Desalniettemin, hoe deze schors wordt geleerd, kan na verloop van tijd veranderen. Zijn doel is om ons ertoe te brengen aandacht aan hem te schenken of toe te geven aan iets dat hij wil, zodat hij verschillende blaffen zal ontwikkelen totdat hij degene vindt die ons eerder laat reageren.
Huilt om hulp
Het is op zich geen blaffen, maar om hulp te vragen gebruiken honden een heel karakteristiek geluid: gehuil. Het gehuil is een roep om hulp aan uw menselijke familie of aan andere honden, omdat het erg moeilijk is om het te verwarren met een ander geluid.
Honden huilen terug naar elkaar, en dit is waarom ze huilen ook als ambulances passeren: ze voelen de behoefte om te communiceren aan het wezen dat de hulp uitzendt die niet alleen is en dat ze dichtbij zijn.
Blaffen is een belangrijk onderdeel van hondencommunicatie, maar het is niet het enige element ervan. Beweging en lichaamshouding of gezichtsuitdrukkingen zijn elementen om te overwegen als u uw hond wilt begrijpen. En vergeet de context niet, want die heeft ook invloed op de betekenis van blaffen bij honden.
