Het is onmogelijk om de geschiedenis van de mensheid te begrijpen zonder extensieve veehouderij. Duizenden jaren waren we jagers, totdat we ons in gebieden begonnen te vestigen en dieren gingen temmen.
Hoewel de intensieve veehouderij de laatste jaren aan belang wint, de geschiedenis van de mensheid wordt gekenmerkt door extensieve veehouderij, een ander productiemodel.
Wat verstaan we onder extensieve veestapel?
Dit model van dierlijke productie probeert efficiënt te profiteren van de natuurlijke hulpbronnen van het gebied, maar in deze efficiëntie zoekt het de consonantie en het gebruik van het territorium met de minst mogelijke impact, in plaats van alleen te zoeken naar productie.
Uitgebreide veehouderij wordt voornamelijk uitgevoerd door begrazing, uitgevoerd door autochtone rassen die zijn aangepast aan het gebied waarin het wordt beoefend. Deze rassen zijn niet geselecteerd om veel melk of vlees te produceren, omdat hun selectie natuurlijk is, vergelijkbaar met wilde dieren, dus in veel gevallen kunnen ze buiten leven zonder aan ziekten te lijden.
Waarom is extensieve veehouderij belangrijk?
Uitgebreide veeteelt maakt gebruik van natuurlijke omgevingen zoals graslanden om vee te voeden. Dit gebruik verandert de natuur en genereert agro-ecosystemen, waarvan dit vee uiteindelijk deel uitmaakt.
A) Ja, we hebben talloze ecosystemen die duizenden jaren lang zijn aangepast en waarvan het vee nu deel uitmaakt; een duidelijk voorbeeld is het weiland, waarin de Iberische varkens- en runderrassen zoals de morucha samenleven met bedreigde wilde soorten zoals de Iberische lynx. Daarnaast helpt de extensieve veehouderij bosbranden aanzienlijk te voorkomen.
Eindelijk, het welzijn van deze dieren is veel groter dan die in stallen of gigantische schepen leven, want hoewel schuilplaatsen of melkkamers kunnen worden gebruikt, is de waarheid dat ze niet als zodanig in gevangenschap leven en kilometers kunnen afleggen om hun natuurlijke gedrag uit te voeren.
Wat is het verschil met intensieve veehouderij?
Extensieve veestapel is in tegenstelling tot intensieve veehouderij, die de hoogste winstgevendheid zoekt uit uitbuiting van dieren, die ecosystemen en het welzijn van de dieren die in dit productiemodel worden grootgebracht in gevaar brengen.
Het energieverbruik en de vervuiling die wordt gegenereerd door de intensieve veehouderij zijn enorm, aangezien grote delen van het grondgebied nodig zijn om deze dieren en hun voedsel te huisvesten. Het voedsel van de industriële veestapel vereist enorme monoculturen van sojabonen en granen, waarin vaak ontbossing wordt veroorzaakt en waarin nauwelijks dieren leven.
Intensieve landbouwdieren hebben de neiging om meer gedragsproblemen en ziekten te hebben die verband houden met gevangenschap, en hoewel er enkele milieuverrijkingsprogramma's zijn om dit te voorkomen, is aangetoond dat de bio-industrie het dierenwelzijn aanzienlijk in gevaar brengt.
En waarom gebruiken we niet alleen extensieve vee?
Hoewel de voordelen van extensieve veehouderij duidelijk lijken, is de waarheid dat deze een lagere productiviteit heeft en zich niet aanpast aan de vraag van de consument: Het zou voor de hele planeet onmogelijk zijn om een grote hoeveelheid vlees te consumeren, alleen door middel van uitgebreide veeteelt.
Bovendien, De extensieve veehouderij is meestal een duurder product, aangezien de productie niet gecentraliseerd is en ook grote bedrijven die gelieerd zijn aan grote transporteurs en supermarkten niet achterblijven. Dat is de reden waarom, hoewel het meer respect heeft voor dieren en het milieu dan industrieel vee, het steeds moeilijker wordt om extensieve vee te consumeren.
Dit heeft gemaakt Uitgebreide veehouders moeten zich aanpassen aan de markt en aan de steden: ze moeten goedkope producten verkopen om te compenseren voor het feit dat ze weinig produceren, en omdat het hen meer kost om te produceren, verdienen ze veel minder dan ze zouden moeten, omdat ze zich moeten aanpassen aan de goedkope intensieve productie die de prijzen verlaagt ten koste van de dieren.
Wolven en extensieve vee
Bovendien, deze lage koopkracht zorgt ervoor dat ze de aanwezigheid van roofdieren soms niet aankunnen, die geen industriële veedieren aanvallen, omdat ze hun hele leven in gigantische schepen in de buurt van steden en met muren leven. Daarentegen hebben vrij grazende dieren niet altijd bescherming en kunnen ze worden aangevallen.
Daarom is de extensieve veestapel het probleem tussen boeren en de Iberische wolf: Waarschijnlijk beter dan op de wolf jagen of veeboeren demoniseren, is de beste oplossing om extensieve veeteelt te ondersteunen. Als deze boeren hun product verkopen, hebben ze geld om met de wolf om te gaan door middel van preventieve maatregelen, zoals het waakinstinct van de mastiff.
Hoewel het de boeren zijn die het gebied exploiteren, zijn ze nog steeds producenten ten dienste van de consument: deze heeft ook de verantwoordelijkheid voor het welzijn van wilde en gedomesticeerde dieren en voor de ecosystemen waarmee het vee leeft: minder vlees eten en extensief kopen is beschermde natuur.
