Als we denken aan een dier dat vliegt, denken we automatisch aan vogels. Er zijn echter ook zogenaamde ‘vliegende vissen’ die, zoals hun naam al doet vermoeden, kunnen hun vinnen uit het water halen en enkele meters afleggen. Leer ze kennen in dit artikel.
Wat zijn vliegende vissen?
Hun wetenschappelijke naam is exoketiden en ze worden gewoonlijk vliegende vissen genoemd. Hoewel ze erg zeldzaam of exotisch lijken, is de waarheid dat er meer dan 70 soorten binnen deze familie zijn, die ze leven vooral in warme, tropische wateren.
Het belangrijkste kenmerk dat hen onderscheidt van de rest van de vissen, is de grote omvang van hun borstvinnen, die in sommige gevallen de helft van de lengte van hun lichaam meten en hen in staat stellen glijden en vliegen voor afstanden tot 50 meter en tot 45 seconden. Bovendien, ze kunnen 60 km/u halen en hun vinnen flapperen ongeveer 50 keer per seconde.
Sommige soorten vliegende vissen hebben geen twee, maar vier grote vinnen (naast de borstvinnen, ook het bekken) die hen helpen sneller te bewegen. Deze techniek wordt gebruikt om effectief te ontsnappen aan roofdieren.
Hun lichamen zijn bedekt met grote maar gladde schubben om lichter te zijn. en probleemloos kunnen vliegen. In de meeste gevallen zijn ze bruin, wit of grijs van kleur, en hun vleugels kunnen zilver of wit zijn.
Hoe plannen vliegende vissen?
Als we er rekening mee houden dat deze vissen ongeveer 30 centimeter lang zijn, hun vermogen om te 'vliegen' gaat verder dan uit het water springen, zoals die gemaakt door zalm.
Het proces van vliegen of glijden begint onder water: de vis zwemt met hoge snelheid en springt dan naar de oppervlakte, alsof het een vliegtuig was dat op het punt stond op te stijgen. Als de staart nog in contact is met het water, begint hij zijn vleugels heel snel te bewegen om te voorkomen dat hij 'valt' en de buik ondersteunt.
Het is zonder twijfel een prachtige show die ze neerzetten, ze laten een spoor achter in het water en laten hun kunsten zien. Als je in de zomer naar het Caribische strand gaat, is de kans groot dat je hun technieken en stijlen 'live en direct' zult zien, altijd profiteren van de luchtstromen om met de minste inspanning te worden vervoerd.
De fysionomie en vaardigheden zijn in de loop van de tijd geëvolueerd om te voorkomen dat ze door roofdieren worden gepakt, hoewel ze de meest voorkomende prooi zijn geworden voor roofvogels, die ze tijdens de vlucht vangen dankzij hun scherpe klauwen.
Classificatie en leefgebieden van vliegende vissen
De zogenaamde ‘zwaluwvis’ plattere ogen hebben dan de andere bewoners van de zeeën, waardoor ze uit het water kunnen kijken. Ze leven het liefst aan de oppervlakte en hun belangrijkste voedsel is plankton, net als walvissen. Ze komen vooral voor in het Caribisch gebied, de Antillen en Latijns-Amerika, hoewel ze te vinden zijn in de Middellandse Zee en Azië.
Binnen deze geweldige familie van vliegende vissen we kunnen zeven geslachten onderscheiden: Cheilopogon, Cypselurus (waaronder de Latijns-Amerikaanse vliegende vissen, de grote vliegende vissen en de Caribische guineamman), Exocoëtus (zoals de gewone vliegende vis), Fodiator (bijvoorbeeld de vliegende snuitkever), Hirundichthys (de Antilliaanse Vlieger en de Stern), Parexocoetus Y Prognichthys.