Ook al lijkt het een leugen, duizenden jaren geleden was het gebruikelijk om de legendarische Europese bizon in heel Europa te vinden, een dier dat helemaal niet exclusief was voor het Amerikaanse Westen. In feite siert het nog steeds grotten zoals Altamira, wat aantoont dat de Europese graslanden ooit de thuisbasis waren van de bizons.
Helaas, de bizon is een van de dieren geweest die het meest door de jacht zijn getroffen in de geschiedenis van de mensheid, en zowel de Amerikaanse Yellowstone bizon als de Europese bizon (Bizonbonasus) zijn gejaagd tot bijna uitsterven.
In het geval van de Europese bizon hebben de weinige exemplaren die het hebben overleefd, het mogelijk gemaakt dat er vandaag een grote populatie van dit dier bestaat, dankzij het bijbehorende instandhoudingsprogramma.
De Europese bizon sterft in het wild uit
Hoewel het duizenden jaren geleden dieren in overvloed waren, is de waarheid dat: de groeiende menselijke populatie verminderde zijn leefgebied als gevolg van de massale kap van bossen en de jacht; In de veertiende eeuw waren er al verslagen van hun achteruitgang, toen ze uit landen als Frankrijk verdwenen.
De bizon hield het nog een paar jaar vol, dankzij het feit dat in landen als Polen alleen royalty's en hun medebendeleden erop mochten jagen. Desalniettemin, de Eerste Wereldoorlog zorgde ervoor dat veel van deze dieren als voedsel werden gebruikt, dus aan het begin van de 20e eeuw stierf dit dier in het wild uit.
A) Ja, De laatste Europese bizon in het wild leefde rond 1927 in de Kaukasus. Of zo zou het zijn geweest als er niet een van de meest succesvolle fok- en instandhoudingsprogramma's in gevangenschap in de recente geschiedenis was geweest.
Hoe keert de Europese bizon terug naar de Europese bossen?
De waarheid is Hoewel er geen Europese bizons meer in het wild waren, waren ze niet uitgestorven in gevangenschap, en er waren nog steeds exemplaren in sommige dierentuinen. Er werd een beschermend organisme voor de soort gecreëerd en een fokprogramma met de laatste 50 Europese bizons, waardoor in de jaren vijftig ongeveer 12 exemplaren opnieuw in de bossen van Polen konden worden geïntroduceerd.
Dankzij het fokprogramma in gevangenschap, gecombineerd met herintroducties in de wilde en semi-vrije omgevingen, van die 12 bizons stammen ongeveer de meer dan 5 000 bizons die de Europese Unie bevolken af, voornamelijk in Polen, Rusland, Roemenië, Oekraïne en andere oostelijke landen.
Natuurlijk, hoewel dit een geweldige prestatie is, is het niet gratis geweest: Europese bizonpopulaties hebben grote genetische armoede, net als andere soorten die het uitsterven hebben overleefd, zoals de berggorilla.
Hoewel veel van hen in gevangenschap blijven, is de waarheid dat bijna 3.000 Europese bizons de Europese bossen opnieuw hebben bevolkt, wat een prestatie is toen deze bedreigde diersoort praktisch uitgestorven was.
De Europese bizon herwaardeert plattelandsgebieden
De waarheid is dat de Europese bizonkoorts niet alleen in zijn natuurlijke habitat voorkomt, en sommigen verwerpen de herintroductie ervan in landen als Spanje als controversieel, hoewel het voornamelijk in semi-vrijheid wordt uitgevoerd.
Anderen suggereren echter dat, Hoewel de soort die 10.000 jaar geleden Spanje bewoonde niet dezelfde is als de Europese bizon, vervult dit dier dezelfde ecologische functie als zijn Iberische voorouder, en het kan zelfs een geweldig hulpmiddel zijn bij brandbestrijding.
Bovendien, veel landelijke gebieden creëren hun kleine kuddes bizons. Er zijn verschillende milieueducatieprojecten ontstaan met betrekking tot prehistorie en natuurbehoud die deze vreedzame dieren als rode draad gebruiken in hun opvoedings- en verrijkingstaken voor de dorpen die ze opvangen.
Deze projecten zijn te vinden in regio's als Palencia, Asturië, León of Burgos.Daarin kun je leren over de biologie en ecologie van deze formidabele dieren, terwijl je ze ziet leven met andere soorten die doen denken aan de prehistorie, zoals Heck's oeros of Przewalski's paard.
Hoewel de Europese bizon gunstig lijkt te zijn voor ecosystemen, moet deze herintroductie van de soort zeker zorgvuldig en volgens wetenschappelijke criteria gebeuren, wat zal resulteren in voordelen voor de mens en voor de bizon: wie vindt het niet spannend om terug te keren om te kijken naar bizons zoals onze voorouders deden?
