De biologische periode waarin het lichaam zijn metabolisme en vitale functies vermindert, staat bekend als rustperiode bij dieren.. Dit proces wordt door veel soorten uitgevoerd en is gerelateerd aan klimatologische omstandigheden.
Kiemrust bij dieren: wat te weten
Kiemrust bij dieren is een mechanisme binnen de biologische cyclus van veel soorten waaruit: het lichaam schort tijdelijk de functies van groei, lichamelijke activiteit en ontwikkeling op.
Kortom, het individu "slaapt" omdat de weersomstandigheden om hem heen ongunstig zijn - het gebeurt meestal in de winter - en hij kan niet het voedsel krijgen dat hij nodig heeft om te overleven.
Binnen de rustperiode kunnen we twee soorten synchronisatie vinden: voorspellend en consequent. In de eerste gaat het lichaam in een slaaptoestand voordat ongunstige omstandigheden beginnen. In de tweede, later, en het komt vaker voor in die gebieden waar het weer onvoorspelbaar fluctueert.
Soorten kiemrust bij dieren
rustperiode zorgt ervoor dat dieren kunnen overleven in die maanden waarin voedsel schaars is en de temperaturen erg laag zijn. Afhankelijk van de soort en het soort 'dutje' dat de dieren doen, wordt het ingedeeld in verschillende soorten:
1. Winterslaap
Het is misschien wel de bekendste van de technieken, maar niet de enige. Winterslaap treedt op zodat dieren in de wintermaanden kunnen ontsnappen aan de kou en voedseltekorten; het is van het voorspellende type.
Overwinterende dieren worden enkele weken van tevoren voorbereid; sommigen eten meer en anderen verzamelen voedsel in hun holen. Op deze manier hebben ze genoeg energie of voorraden om te overleven.
In deze slapende fase, de dieren ervaart veel veranderingen op fysiologisch niveau, waaronder een verlaging van de lichaamstemperatuur en een verlaging tot 95% van de hartslag. Enkele voorbeelden van winterslaap zijn: vleermuis, marmot, maki, ijsbeer, haas, egel -foto die dit artikel opent- en eekhoorn.
2. Brumatie
Het is het winterslaapproces dat wordt uitgevoerd door reptielen, maar het verschilt van het eerste vanwege de betrokken stofwisselingsprocessen. Brumation begint in de late herfst en daarvoor eten de dieren meer dan normaal.
Tijdens deze hele fase - die afhankelijk van de omgevingstemperatuur tussen één en vier maanden kan duren - reptielen worden wakker om water te drinken, niet om te eten. De activiteit vertraagt en ze hoeven niet zo veel te eten.
Bij brumation, dat reactief is omdat het verband houdt met de daling van de temperatuur en de afname van het aantal uren daglicht, verkeren reptielen - en sommige amfibieën - in een semi-alert toestand.
3. Diapauze
Deze strategie is voorspellend en wordt bepaald door de genetica van het dier. Het komt vaker voor bij insecten - bijvoorbeeld keverlarven - en bij sommige zoogdieren zoals het Europese edelhert. In het eerste geval vermindert het de ontwikkeling tussen winter en lente, en in het tweede geval laat het de jongen geboren worden wanneer de klimatologische omstandigheden gunstiger zijn.
Diapauze Het lijkt erop dat dieren kunnen overleven in extreme temperaturen, gebrek aan voedsel of droogte. Metabolische activiteit wordt verminderd, evenals fysiologische behoeften. Het is belangrijk om in acht te nemen dat dit mechanisme vereist bepaalde specifieke stimuli om te eindigen: contact met water, koeling of bevriezing.
4. schatting:
Ten slotte is een ander type kiemrust bij dieren estivatie, wat: met in de hoofdrol ongewervelde dieren, waaronder regenwormen en slakken van het geslacht helix. Het kan af en toe voorkomen bij longvissen.
Dit soort gevoelloosheid ook treedt op als reactie op weersomstandigheden, maar in tegenstelling tot de andere drie vormen Het is te wijten aan een stijging van de temperatuur of de droogte van de grond. Er moet rekening mee worden gehouden dat bepaalde dieren die door de huid ademen een vochtige leefomgeving nodig hebben om te overleven.