De staartvin is een van de vele die een zeedier heeft, maar het is degene die het meest onze aandacht trekt; misschien vanwege hun bewegingen, hun vormen en hun kleuren. In dit artikel vertellen we je over de verschillende soorten staarten bij vissen. Het is meer dan interessant!
Hoe zijn de staarten in vissen?
Het woord 'stroom', dat wordt gebruikt om te verwijzen naar de staarten van de vis, komt uit het Latijn; het betekent gewoon 'staart' en bevindt zich aan het uiteinde van het lichaam. Dieren gebruiken het als voortstuwingsmiddel.
Van haaien die hun vin zijwaarts bewegen, tot haaien carassius die 'doeken' of 'sluiers' hebben waarmee ze vrij door het water kunnen bewegen, zijn er verschillende soorten staarten bij vissen:
1. Hetero-omheining
In dit geval, de wervels strekken zich uit naar de lob van de staart, die asymmetrisch is (het ene deel groter of langer dan het andere). Binnen de hetero-close staart kunnen we twee subtypes vinden: epicerca -wanneer de bovenste lob langer is dan de onderste, zoals het geval is bij haaien, foto die het artikel opent- of hypo-fence, wanneer de onderste lob het langst is , bijvoorbeeld vliegende vissen.
2. Proto-omheining
In dit geval, de staart loopt rond de ruggengraat en komt veel voor bij vissenembryo's. De wervels lopen door tot aan de punt van de staart, die symmetrisch is maar niet uitgezet. Dit type staart wordt ook gevonden in vissen van het geslacht Amphiouxus, vergelijkbaar met paling, maar kleiner van formaat en die in kustwateren over de hele wereld voorkomt.
3. Homo dichtbij
Het is de meest voorkomende onder de staarten bij vissen en het wordt gekenmerkt door symmetrisch te zijn, omdat de wervels zich niet in het bijzonder naar een van de twee lobben uitstrekken. Binnen de homocercas kunnen we verschillende vormen of uiteinden vinden: afgerond, afgeknot (met twee afgeronde randen), gevorkt (eindigt in twee punten), convex (eindigt met een lichte punt naar binnen) en halve maan of halve maan.
4. Moeilijkheid:
In dit geval, de wervels strekken zich uit naar de punt van de staart, die symmetrisch en uitgebreid is. Het komt veel voor in de families van de lamprei, longvissen, bichir en coelacanth. Het was ook het type staart dat Paleozoïsche vissen hadden.
Zijn vorm is merkwaardig, omdat hij in de meeste gevallen eindigt in een kleine puntige top, die wordt voorafgegaan door een afgerond deel, dat deel uitmaakt van het lichaam van het dier.
5. Sluier
Het is ongetwijfeld een ‘vertrouwde’ staart, want hij heeft een bekende vis, aanwezig in honderden vijvers en aquaria over de hele wereld: de carassius of sluierstaartvissen. Deze uit Japan afkomstige soort trekt de aandacht door het soort weefsels dat uit zijn lichaam komt, niet alleen ter hoogte van de staart, maar ook van de buik en rug.
De sluierstaart is erg licht en beweegt snel, waardoor de vis zonder problemen van de ene naar de andere kant kan bewegen. Groot van formaat, in sommige gevallen groter dan het lichaam zelf, maakt de staart het mogelijk om te bepalen of een exemplaar mannelijk of vrouwelijk is.
Hoewel de overheersende kleur van de sluier oranje is, zijn er ook andere tinten zoals roze, wit en blauw. Het is niet altijd dezelfde kleur als het lichaam. Voor degenen die thuis een aquarium hebben, moeten ze weten dat de staart van een Carassius het is zeer delicaat en vatbaar voor schimmels, die verschijnen na de opeenhoping van vuil en bacteriën. Bij ziekte verandert de staart van kleur en is niet meer zo glanzend.