Duizenden jaren geleden stopten mensen hun toevlucht te nemen tot jagen en het verzamelen van fruit als de belangrijkste voedselbron, en we begonnen dieren te cultiveren en te fokken. Hier werd transhumance geboren, een veeteeltactiviteit die ons tot in de 21e eeuw heeft vergezeld.
Wat is transhumance?
Als we het hebben over transhumance, hebben we het over een weiland waarin een beweging van de slachtdieren en de mensen die hen vergezellen wordt gemaakt, volgens de seizoenen., om te profiteren van voedsel- en klimaatveranderingen.
Hoewel het misschien een andere nomadische activiteit dan vee lijkt, is de waarheid dat: transhumance heeft een vaste hoofdkern en verschillende nederzettingen waardoor de herder voor de dieren kan zorgen.
Geschat wordt dat zelfs vandaag de dag de transhumane activiteit, samen met nomadisch vee, tussen 100 en 200 miljoen mensen over de hele planeet bezet, waarbij land wordt geëxploiteerd dat groter is dan landbouwgrond op de planeet.
Transhumance: vee op het natuurlijke ritme
Een van de interessante dingen van transhumance is dat het gebaseerd is op natuurlijke ritmes. Enerzijds is het gebaseerd op de verschillende productie van grassen en andere planten in de natuur, die afhankelijk is van de seizoenen.
Interessant is dat weiden die te lijden hebben van droogte over het algemeen voedzamer zijn, en zelfs migrerende dieren profiteren van deze voedingspiek om zich te kunnen voortplanten. Bovendien zorgt weilandrotatie ervoor dat weiden kunnen worden vernieuwd en dat er het volgende jaar meer biomassa verschijnt, wat duurzamer is.
In feite is transhumance gebaseerd op migratie bij dieren, en vooral de enorme migraties van grote herbivoren. Daarom profiteert transhumance, net als permacultuur in het geval van landbouw, van de natuur voor haar welzijn en perst deze tot het uiterste zonder een sterke impact te veroorzaken, op een heel andere manier dan de industriële veehouderij in macro-boerderijen.
Transhumance in de wereld
Er is nog steeds een sterke transhumane activiteit in verschillende delen van de wereld; transhumance is vooral actief in Afrika, vooral in de Sahel en de Magred, waar de Berbercultuur al jaren transhumance als een van haar belangrijkste economische activiteiten heeft.
Transhumance wordt nog steeds beoefend in Amerika, met name in de Verenigde Staten, Peru, Bolivia, Chili en Argentinië. De bewegingen van Argentijnse runderen of lama's en andere kameelachtigen maken deel uit van de transhumane cultuur van Zuid-Amerika.
Transhumant hoeden wordt ook beoefend in Azië, Aan beide kanten van de mythische Himalaya wordt transhumance beoefend met de yak, een zeer rustiek dier, aangepast aan de barre omstandigheden van de meest kolossale bergketen ter wereld, in staat zichzelf te verdedigen tegen roofdieren zoals de sneeuwluipaard.
Ver naar het noorden, in de Altai-regio en andere bergachtige gebieden van Mongolië, zijn er ook meerdere transhumant-kuddes, die zich voegen bij die van Noord-Europa in soorten zoals rendieren. Europa heeft nog steeds grote verplaatsingen van vee in de Alpen, de Balkan en de Karpaten.
Transhumance in Spanje
Transhumane activiteit in Spanje is erg belangrijk geweest en maakt deel uit van zijn geschiedenis; In het geval van het Iberisch schiereiland bestaan er in de 21e eeuw nog steeds 125.000 kilometer aan veepaden, ravijnen en andere transhumane topografie.
Er wordt aangenomen dat de Keltische volkeren deze activiteit al uitvoerden, vooral tussen León en Extremadura; met de romanisering van het schiereiland, de Vía de la Plata wordt een belangrijke weg die een van de belangrijkste transhumane routes markeert.
Tijdens de Middeleeuwen kreeg het bijzondere belangstelling, een tijd waarin een grote verspreiding van de pastorale cultuur zou worden toegestaan, die culinaire manifestaties zoals migas of architecturale manifestaties zoals verschillende soorten pennen en kralen zouden achterlaten. Het is zelfs vertaald in de verspreiding van bepaalde inheemse rassen en de bijbehorende herdershondenrassen.
Met de verspreiding van de spoorlijn en andere transportmiddelen zou transhumance afvallen; Tegenwoordig zijn er echter nog steeds veel transhumane routes in gebruik, en tal van festivals en musea brengen hulde aan deze manier van leven die verloren is gegaan.
Waarom is transhumance belangrijk?
Het belang van transhumance ligt in het feit dat het een van de meest duurzame en diervriendelijke vormen van vleesproductie is.; Het geleidelijke verlies ervan was een schande, maar we mogen de lessen die deze vorm van productie ons heeft geleerd niet vergeten.
Met de empowerment van grote industriële boerderijen in tegenstelling tot extensieve veehouderij, transhumance en begrazing, verliezen we niet alleen een groot cultureel erfgoed, maar ook in dierenwelzijn en milieu-impact.
