De rode wouw (Milvus milvus) het is een van de meest emblematische roofvogelsoorten in ons land; Hoewel deze roofvogel erg overvloedig lijkt, is de waarheid dat zijn nest steeds minder vaak voorkomt op het Iberisch schiereiland.
Vliegers zijn een van de vele dagelijkse roofvogels die onze lucht doorkruisen; samen met de zwarte wouw vormen ze de twee soorten wouw die in Spanje leven.
Kenmerken en identificatie van de rode wouw
Deze behendige vlucht heeft een spanwijdte van bijna twee meter en weegt ongeveer een kilogram, terwijl zijn lengte ongeveer 60 centimeter is. Identificatie tijdens de vlucht is vrij eenvoudig; een redelijk representatieve gevorkte staart hebben, die het heeft de rand van de staart naar binnen gestoken, in tegenstelling tot andere soorten die het in de vorm van een waaier hebben.
Het is bruin van kleur, met een nogal opvallende grijze kop, en het meest karakteristieke kenmerk zijn de witte vlekken op de vleugels, waardoor hij te onderscheiden is van de zwarte wouw. Het is erg moeilijk om volwassen dieren van jonge dieren te onderscheiden, hoewel jongere dieren een donkerder oog hebben, dat na verloop van tijd lichter wordt.
De eenvoud als het gaat om het identificeren van deze roofvogel maakt het een van de meest bevredigende vogels om in het veld te zien tijdens onze eerste ornithologische uitstapjes: we kunnen gemakkelijk een bedreigde soort zien, die we de eerste keer zullen herkennen en die een acrobatische vlucht heeft die zeer opvallend.
Gedrag van de rode wouw
Het is een vogel die gewoonlijk wordt vergezeld door andere leden van zijn soort, en het is vrij aanpasbaar: hoewel het geen strikte aaseter is, vinden we de rode wouw meestal op stortplaatsen en stortplaatsen, dus het is gebruikelijk om het vergezeld te zien van verschillende soorten gier.Hij is ook een bekwaam jager, al kiest hij liever voor jonge en onervaren dieren.
Een van de redenen waarom deze vogel zo gewoon lijkt, is dat terwijl andere roofvogels schuchter zijn en dunbevolkte gebieden nodig hebben, de vlieger profiteert van menselijke activiteit en bezoekt zelfs slachthuizen of wegen, waar hij misbruik maakt van de misstanden om zichzelf te voeden.
Het groepskarakter is vooral 's avonds en' s nachts uitgesproken, omdat het de neiging heeft zich te verzamelen in gemeenschappelijke slaapplaatsen waar tientallen exemplaren te vinden zijn.
Habitat en behoud van de rode wouw
De rode wouw is een bedreigde diersoort op het Iberisch schiereiland; Dit is waarschijnlijk niet goed bekend, aangezien het een van de eenvoudigste roofvogels is om in de lucht te zien, maar dit mag niet misleidend zijn; En het is dat, hoewel je er in de winter nogal wat kunt zien, ze zich in Spanje steeds minder voortplanten.
En het is dat hoewel de rode wouw in veel gidsen voorkomt als een soort die het hele jaar in ons land blijft, de waarheid is dat Door de opwarming van de aarde en stijgende temperaturen wordt Spanje steeds meer een toevluchtsoord voor de winter, en de rode wouw, als trekvogel, besluit de zomer door te brengen in Noord-Europa, waar hij telkens in grotere aantallen broedt.
Gebruikelijk, Het is een vogel die broedt in bosgebieden, terwijl overwinterende dieren meestal teeltgebieden bezetten en niet bang zijn om in de buurt van bewoonde gebieden te vliegen. Hun bedreigingen zijn divers: voornamelijk vergif.webptigingen door vergif.webptigd lokaas en rodenticiden, elektrocutie-ongevallen, verlies van leefgebied en het huidige beheer van karkassen, waarbij steeds minder rekening wordt gehouden met deze vogels.
Spanje, Duitsland en Frankrijk concentreren 90% van de exemplaren van de soort; in het geval van het Iberisch schiereiland, Het wordt gevonden in praktisch het hele grondgebied, behalve op de Canarische Eilanden, Ceuta en Melilla.
