Directe familieleden van kangoeroes, maar veel kleiner in omvang, Possums zijn buideldieren die op het Amerikaanse continent leven en die sommige mensen als huisdier kiezen. Leer ze kennen in dit artikel.
Kenmerken van buidelratten
Opossums meten tussen de 30 en 50 centimeter en wegen maximaal vijf kilo. Ze vallen op doordat ze erg snel zijn, een lange en ontvankelijke snuit hebben en in de buurt van dorpen en steden wonen. Dit komt omdat het dieren zijn die allerlei soorten voedsel consumeren: afval, overblijfselen van dode dieren, fruit, insecten, wormen, vogels, knaagdieren, granen, kippen … Wat ze vinden!
Met hun sterke kaken kunnen ze door botten en slakkenhuizen kauwen. Ze maken geen verschil voor alles wat je kunt inslikken.
Ze kunnen richels, spleten, rotsachtige oppervlakken, boomstammen of vuilnisbelten gebruiken om hun hol te vormen. Een ander van zijn inherente kenmerken is dat: ze kunnen tussen takken klimmen en lopen om aan gevaar te ontsnappen.
De ook wel bekend als ‘rugzakvos’ leeft tot acht jaar in het wild en Het wordt door mensen gemeden vanwege zijn lelijke uiterlijk van lange snorharen, lange snuit, kleine ogen, dikke en geschubde staart en mollig lichaam.
Reproductie van buidelratten
De vrouwtjes produceren een zeer sterke en misselijkmakende geur die hen enerzijds in staat stelt roofdieren af te schrikken en anderzijds mannetjes aan te trekken tijdens de paartijd.
Het seksuele apparaat van opossums is 'speciaal' omdat vrouwen een gevorkte vagina hebben, twee baarmoeders, twee baarmoederhals en twee eierstokken. Mannen hebben een penis met twee uiteinden die de voortplanting vergemakkelijkt.
Na copulatie duurt de zwangerschap heel weinig: slechts twee weken. Dus ze kunnen zich tot drie keer per jaar voortplanten en elk nest zal bestaan uit 16 jongen. Behalve dat ze zo vruchtbaar zijn, beginnen ze hun actieve seksuele leven op de leeftijd van 10 maanden.
Net als kangoeroes verlaten babybuidelratten heel snel de moederschoot en worden ze dicht bij de tepels geplaatst in dat soort 'zakje' dat zo kenmerkend is voor buideldieren. Alleen die welpen die erin slagen te eten, overleven.
De jongen worden 50 dagen beschut en met voedsel verzekerd gehouden, gedurende die tijd verlaten ze de zak en hangen ze op de rug van hun moeder totdat ze erin slagen voor zichzelf te zorgen.
Ontsnappings- en verdedigingstechnieken
Als we denken aan opossums, ook wel didelfimorfen genoemd, associëren we ze automatisch met een vies dier dat ziektes verspreidt en vooral dat het gevaarlijk is. Dit is echter niet waar; Het kan ons een beetje schrikken vanwege het geschreeuw dat het uitstraalt of zijn onaantrekkelijke gezicht, maar het valt mensen meestal niet aan.
Een van hun technieken om roofdieren af te schrikken, is urineren en poepen en dan over het afval lopen; Een andere methode is het vrijgeven van zeer sterke en irriterende urine die huidletsels veroorzaakt.
Soms, buidelratten kunnen 'dood spelen' om de agressors te desoriënteren: ze blijven lange tijd onbeweeglijk en verminderen door stress de vitale functies en gevoeligheid tot het maximum. Ze openen hun mond een beetje om hun tong uit te laten en loensen om erg oplettend te zijn.
Wanneer ze beseffen dat er geen gevaar meer is en niemand hen in een hoek zet, komen ze tot bezinning en gaan door met hun activiteit. Helaas helpt deze voorstelling hen niet om te voorkomen dat ze worden opgegeten door poema's, uilen of slangen.