Klein van formaat en levendig van kleur, deze vogel die meestal in tuinen verschijnt als er bepaalde bloemen zijn -waarvan hij zich voedt met nectar- Hij trekt de aandacht vanwege zijn snelheid tijdens het vliegen … Je kunt zijn vleugels niet eens zien! In dit artikel vertellen we je over het fascinerende leven van een kolibrie, een heel mooi kleintje.
Kolibrie kenmerken
Ook wel kolibrie genoemd, met zijn lange snavel lijkt hij de bloemen of vogelvlieg te bijten, omdat hij met grote snelheid vliegt, deze kleine vogel is inheems in Midden-Amerika, hoewel Hij is ook overal op het continent te vinden: hij geeft de voorkeur aan subtropische gebieden vol vegetatie.
Er zijn vijf verschillende soorten kolibries, allemaal vergelijkbaar in grootte - maximaal 25 centimeter lang en 11 gram in gewicht- en fysieke verschijning: lange snavel, opvallend verenkleed van verschillende kleuren zoals groen of blauw, snelle vlucht tot 90 slagen per seconde en in elke richting -zelfs achteruit- en voeden op basis van de nectar van de bloemen.
Ze hebben ook een zeer hoog metabolisme en om energie te besparen kunnen ze enkele uren in 'lethargie' gaan. Ze hebben geen probleem met vliegen ondanks harde wind en om te vocaliseren voeren ze een soort zeer karakteristieke warble uit.
Hoe is het leven van een kolibrie?
Het is een van de kleinste vogels ter wereld en het is behoorlijk kwetsbaar tijdens het eerste levensjaar, maar als het de eerste 12 maanden overleeft, kan het zonder problemen vier jaar worden.
Het leven van de kolibrie omvat verschillende fasen, maar we beginnen met de geboorte. Hiervoor is nesten essentieel. Na de paring scheiden de paren en het zijn de ‘moeders’ die het nest maken: in de vorm van een kopje, met takken en stukjes boomschors en met een klein gaatje waar de helft van hun kleine lichaampjes in past.
Ze kunnen zelfs een soort ‘kussen’ maken met spinnenwebben die ze in de nabije omgeving vinden en dat ook camoufleren met mos of planten. Het nest is zo groot als een walnoot: zes centimeter hoog en vier centimeter in diameter. Het dient alleen om de eieren te leggen en uit te broeden, niet om te slapen.
Vrouwtjes leggen tot drie eieren per seizoen, zo groot als een koffieboon (de kleinste ter wereld) en ze bebroeden ze tussen 18 en 19 dagen - ze komen maar een paar minuten naar buiten om te eten - en daarna worden de kuikens geboren.
Op dat moment zijn ze volledig afhankelijk van de moeder: ze hebben geen veren - ze verschijnen op de achtste dag - en ze weten niet hoe ze alleen moeten eten; daarom de moeder moet het nest verlaten en op zoek gaan naar kleine insecten die ze uitbraakt op de snavels van haar baby's.
Na drie weken intensieve zorg hebben de jongen het vermogen om voor zichzelf te zorgen en het nest te verlaten. Vanaf daar worden ze als volwassenen beschouwd. En ze zullen veel tijd besteden aan eten! Een kolibrie kan op één dag veel nectar consumeren - tot een derde van zijn lichaamsgewicht.
Het is vermeldenswaard dat deze vogel solitair is en alleen in paren samenkomt, niet noodzakelijk met dezelfde van het vorige seizoen, tijdens de paartijd. De mannetjes voeren bepaalde opvallende bewegingen uit met hun vleugels - enkele zeer grappige pirouettes - om de vrouwtjes aan te trekken.
Het geluid van de vleugels die zo snel slaan is als een zoem en voegt ook een luider dan normaal getjilp toe om zichzelf bekend te maken.
Volgens de demonstraties en figuren die het mannetje in de lucht uitvoert, wordt hij al dan niet gekozen door een vrouwtje. Als ze het accepteert, zal ze hem benaderen; anders zal hij zijn vlucht voortzetten op zoek naar een aantrekkelijkere partner. Mannetjes zijn meestal vrij territoriaal met die van hetzelfde geslacht en kunnen binnen de grenzen van hun eigendom met meerdere vrouwtjes paren.
Ten slotte moet je weten dat er in het leven van een kolibrie ook migratie is: in de winter trekt hij weg naar warmere streken en in de lente keert hij terug naar huis te kunnen paren.
