Vandaag gaan we je details geven over een vrij veel voorkomende ziekte bij katten en zeer besmettelijk. Katachtige rhinotracheïtis wordt veroorzaakt door herpesvirus (FHV) en/of feliene calicivirus (FCV). Het wordt overgedragen door direct contact tussen kittens en ondanks het feit dat het een goede prognose heeft, er zijn enkele gevallen met dodelijke afloop of die blijvende gevolgen hebben.
Eerste overwegingen over de ziekte
Deze virale aandoening van de bovenste luchtwegen, ook wel kattengriep genoemd, komt op elke leeftijd voor. Het treft echter vaker de jongste of de oudste exemplaren, die ernstige complicaties kunnen hebben.
Als de oorzaak FHV is, zijn de neus-, tracheale en conjunctivale mucosa van de kat aangetast. In het geval van FCV zijn meestal ook de longen en het mondslijmvlies aangetast.
De twee virussen verspreiden zich met grote snelheid in de kolonies van katten, waar ze erg moeilijk uit te roeien zijn. Dat is de reden waarom katachtige rhinotracheïtis erg gevreesd is in residenties, kennels en asielen voor kittens.
Katachtige rhinotracheïtis is een virale luchtwegaandoening van de bovenste luchtwegen die heel gemakkelijk wordt verspreid, maar als het goed wordt behandeld, heeft het meestal een goede prognose.
Ken de symptomen van kattengriep
Herpesvirusinfectie veroorzaakt symptomen gedurende twee tot vier weken. In het geval van calicivirus treden de ziekteverschijnselen op gedurende 7 tot 14 dagen. Tekenen van katachtige rhinotracheïtis zijn onder meer:
- Niezen
- Scheuren
- Koorts
- neusslijm
- Conjunctivitis
- Blefarospasme
- hypersalivatie
- Hoesten
- Verlies van eetlust
- Apathie
Als er veel secretie in de luchtwegen is, bestaat het risico op obstructieve dyspnoe. Herpesvirusinfectie kan leiden tot ulceratieve keratitis. Van zijn kant veroorzaakt calicivirus meestal longontsteking en ulceratieve stomatitis op de tong en het gehemelte.
Besmetting van katachtige rhinotracheïtis
Kattengriepvirussen verspreiden zich heel gemakkelijk door de kleine druppeltjes die katten verspreiden als ze niezen.. Maar besmetting vindt ook plaats via tranen en snot. Bovendien kan de kleding van een persoon of een ander voorwerp waarop de geïnfecteerde kat zijn gezicht heeft gewreven, een bron van infectie zijn.
Het FCV-virus wordt continu uitgescheiden, maar voor een korte tijd na herstel. In plaats daarvan vindt de uitscheiding van FHV met tussenpozen plaats en gaat gepaard met perioden van stress.
Is zo de kat blijft levenslang drager en kan, naast het infecteren van anderen, reactivering van de ziekte ondergaan in milde vorm.
Behandeling voor deze aandoening
De dierenarts zal laboratoriumtests bestellen om de diagnose te bevestigen. Maar er is geen genezende behandeling voor deze ziekte, hoewel de symptomen kunnen worden verlicht of sommige secundaire bacteriële infecties kunnen worden voorkomen en behandeld. Er wordt bijvoorbeeld amoxicilline gebruikt, een breedspectrumantibioticum. Bovendien:
- Als het dier etterende conjunctivitis vertoont, is de toediening van een antibioticum oogdruppels geïndiceerd.
- Bij de kleinste of zwakste exemplaren is een kwaliteitsdieet essentieel als ondersteuning.
- Als de kat uitgedroogd raakt, is vochttherapie noodzakelijk.
- Het gebruik van corticosteroïden wordt aanbevolen als lymfoplasmacytische stomatitis-gingivitis optreedt (bij chronische calicivirus-dragers).
- Veelgebruikte ontsmettingsmiddelen zijn effectief in het elimineren van virussen, maar het is essentieel om een goede algemene hygiëne van de ruimtes te handhaven.
- Isolatie van geïnfecteerde exemplaren is noodzakelijk of verdacht van besmetting met het virus.
Het goede nieuws is dat de meeste katten herstellen goed als ze correct worden behandeld, maar een groot deel van hen zal blijvende gevolgen hebben. Bijvoorbeeld verstopte sinussen, overmatige loopneus en chronische ooginfecties.
Omdat het altijd beter is dan genezen, is het ideaal dat de poes wordt ingeënt volgens de instructies van de dierenarts.. Hoewel u moet weten dat vaccins de ernst van de ziekte kunnen verminderen, voorkomen ze niet altijd dat een infectie of de kittens drager worden.
