Er is altijd gesproken over de gelijkenis tussen de apenfamilie en de mens. In feite overstijgt deze relatie fysieke overeenkomsten tot sociaal gedrag; de sociale structuur van de apen heeft overeenkomsten met het relatiegedrag van de mens.
Apen hebben de neiging om in groepen te leven. Dit geeft hen meer overlevingsgaranties wanneer ze op zoek zijn naar voedsel of zich verdedigen tegen roofdieren; daarnaast komt het de voortplanting en bescherming van het nageslacht ten goede.
Net als bij mensen, socialisatie bij apen is gebonden aan emoties. Dat wil zeggen, hoe je je voelt in je sociale groep; Daarom zijn stress- of conflictsituaties bepalend voor het verbreken van relaties of het vormen van een andere sociale groep.
Aap sociale structuur
De sociale structuur van apen verschilt per soort. De meeste hebben echter een zekere overeenkomst in termen van socialisatiegedrag. In veel gevallen hebben sociale groepen een dominante leider die de werking van de roedel controleert.
Groepen apen kunnen bestaan uit soorten van hetzelfde geslacht of van verschillende geslachten; te er zijn zeer grote groepen te zien waar andere sociale kringen wonen Meer kleintjes. Dit heeft ook geen invloed op het naast elkaar bestaan van de hele kudde.
Volgens de soort is sociale groepen in vrijheid worden gevormd van vijf tot honderd leden. In het geval van nachtapen is hun sociale structuur klein omdat ze monogaam zijn. Ze hebben dus kringen van twee tot vier leden waar het paar met een of twee jongen woont.
Apen sociaal gedrag
De manier waarop het is bedacht de sociale structuur van apen is gericht op overleven; elk individu vervult zijn functies volgens de aanduiding. Zo zijn er soorten waarbij de vrouwtjes op zoek moeten naar voedsel, terwijl de mannetjes voor de jongen zorgen of andersom.
Apensoorten hebben over het algemeen een dominant mannetje. In sommige gevallen is het het enige reproductieve lid, zoals bij huilende kapucijnen; de leider heeft zelfs het voordeel meer te eten en verzorgd te worden door andere leden van de groep.
In grote groepen is het gebruikelijk dat vrouwtjes en hun vrouwelijke nakomelingen een sociale kring vormen. Voor zijn deel, mannelijke nakomelingen verlaten die cirkel om een ander gezin te vormen binnen dezelfde sociale structuur van apen.
Vormen van socialisatie bij apen
Apen zijn zeer sociale zoogdieren. Hiervoor maken ze gebruik van verschillende middelen waarmee ze verbanden kunnen leggen binnen hun sociale structuur en hoe ze hun rol binnen de groep kunnen versterken.
- Apen kunnen verschillende geluiden reproduceren die hen helpen om gesprekken te voeren. Graag willen het geschreeuw, dient om afstand te nemen met een andere groep apen of alert zijn op elk risico.
- Spelen is een zeer belangrijke activiteit voor apen, omdat het een van de meest oprechte vormen van socialisatie is. Door het spel hebben ze niet alleen plezier, maar ook empathie met de ander kunnen meten. Bovendien helpt het hen om met stress om te gaan.
- Een van de meest voorkomende gedragingen van apen is misschien wel het verzorgen. Verzorging heeft veel functies binnen de sociale structuur van de aap. In principe, het is een manier om dichter bij een ander lid te komen of genegenheid over te brengen; ze gebruiken het ook als antistresstherapie of om gunsten te krijgen.
Non-verbale communicatie bij apen
Iets wat heel kenmerkend is bij apen is hun vermogen om gezichten of uitdrukkingen te maken. Dit staat bekend als non-verbale communicatie en het is beter zichtbaar bij soorten zoals chimpansees, apen of gorilla's.
Door middel van uitdrukkingen, primaten proberen empathie met de ander op te wekken om een relatie op te bouwen. Hetzelfde gebeurt in het sociale gedrag van de mens; mensen voelen meer empathie voor mensen wiens uitdrukkingen meer op die van hen lijken.
Dit soort gebaren kunnen, als we ze goed observeren, veel verschillende sensaties overbrengen. De uitdrukkingen dienen om angst, woede, verdriet of genegenheid over te brengen, onder andere.
Een andere manifestatie van non-verbale communicatie bij apen is knuffelen. Vooral bij volwassenen kan dit gedrag terugkeren in aanwezigheid van jonge of nieuwe leden; het is hun bijzondere manier van verwelkomen.