Hondsdolheid is een virale ziekte die wordt beschouwd als de dodelijkste zoönose ter wereld en die jaarlijks meer dan 60.000 sterfgevallen veroorzaakt en Het is een van de voorwaarden die ons laat zien dat de gezondheid van mensen nauw samenhangt met de gezondheid van dieren en dieren in het wild.
Hondsdolheid wordt op mensen overgedragen via huisdieren, omdat het huisdieren zijn die deze ziekte het gemakkelijkst overdragen en, natuurlijk, omdat ze bij ons leven. Geschat wordt dat 99% van de gevallen van overdracht op mensen door hondenbeten zijn; daarom zijn campagnes tegen hondsdolheid voor honden de belangrijkste manier om jezelf tegen deze aandoening te beschermen.
Desalniettemin, Deze ziekte treft een groot aantal wilde dieren die als reservoir ervoor dienen en die honden infecteren. Daarom is het van cruciaal belang om de gevolgen van deze ziekte voor dieren in het wild te kennen om deze uit te roeien.
Hondsdolheid wordt op mensen overgedragen via huisdieren, omdat het de gemakkelijkst besmettelijke dieren zijn die het meest bij ons leven: naar schatting is 99% van de gevallen van overdracht op mensen door hondenbeten.
Woede. Een beetje geschiedenis
Er zijn vermeldingen van deze ziekte vanuit het oude Griekenland via Aristoteles zelf, die de symptomen van hondsdolheid bij honden en mensen al beschreefen bracht zijn besmetting in verband met de beet van een van hen. In feite is hondsdolheid gedeeltelijk de oorsprong van de mythe van de weerwolf, aangezien sommige van zijn symptomen bij mensen samenvallen met de verhalen van weerwolven.
Vervolgens, het virus het zou zich door heel Amerika verspreiden na de komst van Europeanen, die dieren zouden brengen die de besmetting zouden verspreiden. Er zou geen remedie worden gevonden tot de ontdekkingen van Louis Pasteur, die in 1885 een vaccin zou maken en het leven van de jonge Joseph Meister zou redden.
Cycli van woede
De stadscyclus is degene die het grootste gevaar voor de mens veroorzaakt: hondenbeten voor mensen, reeds genoemd, waaraan die van andere huisdieren zoals de kat, de fret of de wasbeer worden toegevoegd.
Desalniettemin, de wilde cyclus is ook belangrijk, dat wil zeggen, de cyclus die de ziekte verspreidt in populaties wilde dieren, die honden infecteren. De controle ervan is veel gecompliceerder, omdat we duizenden wilde dieren niet kunnen vaccineren.
Hondsdolheid bij wilde dieren
In Europa wordt de wilde cyclus geleid door de rode vos en is de prevalentie van de ziekte verminderd door orale vaccinatie, dat wil zeggen voedsel dat in het bos achterblijft en dat als vaccin werkt. Ondanks deze maatregelen vormt de ziekte bij vossen een bedreiging in Oost-Europa.
Hondsdolheid treft andere Europese dieren, zoals de Wolf. Hoewel de aanvallen van deze dieren op mensen praktisch onbestaande zijn, het virus veroorzaakt veranderingen in het gedrag van wilde dieren en maakt ze minder angstig en agressiever.
In de Verenigde Staten is een van de dieren die het meest door het virus worden getroffen, de wasbeer; is verantwoordelijk voor bijna 40% in het oosten van het land. Andere dieren spelen een belangrijke rol, zoals jakhalzen, stinkdieren, dassen en andere wilde carnivoren.
We hebben al enkele dieren met deze ziekte genoemd, en het is dat de populariteit van exotische huisdieren, zoals: de neusbeer of de wasbeer, en de daaropvolgende stopzetting ervan, maakt de stedelijke en wilde cycli nu nog meer met elkaar verbonden.
Het onverantwoord bezit van exotische dieren is een andere factor geworden om rekening mee te houden, aangezien wilde wasbeerpopulaties in Spanje hebben veel meer kans om mensen te bijten dan andere wilde dieren.
Bron: VS Afdeling van landbouw
Vleermuizen zijn erg belangrijk bij de overdracht van de ziekte: sommige virusstammen zijn exclusief voor deze soort, die anderen kunnen infecteren en als een risico voor deze opkomende plagen worden beschouwd; hoewel de beten van deze soort voor mensen zeer zeldzaam zijn. Er waren zelfs gevallen van besmetting zonder beet bij het betreden van grotten met een hoge aanwezigheid van geïnfecteerden.
Hondsdolheid en unitaire gezondheid
Rabiës is een ziekte die ons helpt het concept van unitaire gezondheid te begrijpen en het belang van dierenartsen voor de gezondheid van mensen te begrijpen. Veterinair onderzoek heeft de prevalentie van wilde cycli van het virus sterk verminderd, waardoor de besmetting van honden is verminderd.
Bovendien, De enorme vermindering van het aantal gevallen in Europa kan niet worden begrepen zonder de vaccinatiecampagnes die door deze professionals op het hele continent worden uitgevoerd., waardoor in veel landen het aantal gevallen van deze ziekte bij mensen tot nul is teruggebracht. En het is dat hondsdolheid ons de enorme bijdrage van diergeneeskunde aan de menselijke gezondheid laat zien.
