Wanneer ons huisdier de drang om te plassen niet kan "houden", kan dit te wijten zijn aan een probleem in zijn blaas. Dus,het is erg belangrijk om te leren over urine-incontinentie bij honden: wanneer komt het voor, wat zijn de oorzaken en hoe het te behandelen. In dit artikel vind je er waardevolle informatie over.
Oorzaken en symptomen van urine-incontinentie bij honden
Dit probleem kan zich bij verschillende gelegenheden voordoen als kleine 'lekkages' van urine tot onvrijwillig urineren van grote hoeveelheden. Ja ok urine-incontinentie bij honden het komt vaker voor bij ouderen, grote rassen en gesteriliseerde vrouwtjes, elk exemplaar kan er op een bepaald moment in hun leven aan lijden.
Als eerste maatregel is het erg belangrijk om de symptomen van dit probleem te identificeren die verder gaan dan het onvrijwillig urineverlies bij het dier. Bijvoorbeeld, let op als uw huisdier overmatig aan het genitale gebied likt, als het gebied van de onderbuik tot de achterpoten voortdurend nat is, of als er zwelling of roodheid is rond de vulva of penis van de hond.
Daarnaast is het goed dat je kijkt naar de persoonlijke bezittingen van de hond, aangezienHet is gebruikelijk om urinevlekken of kleine plassen op uw bed, dekens, speelgoed of accessoires te vinden. Er zal niet altijd een sterke geur zijn na dit soort urineren. Daarom is het noodzakelijk om de belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie bij honden te kennen: zowel obesitas als ouderdom zijn de meest voorkomende, maar niet de enige.
Hoewel de meeste honden geen problemen of bijwerkingen krijgen na castratie, sommige vrouwen kunnen tijdelijk urineverlies hebben nadat ze gesteriliseerd zijn. Dit wordt omgekeerd wanneer het dier de blaasspieren weer leert beheersen.
-Andere mogelijke triggers van urine-incontinentie bij honden zijn:
- Hormonale onevenwichtigheden
- Ruggenmergletsels
- Urineweginfecties
- Aandoeningen in de prostaat (bij mannen)
- Aangeboren afwijkingen
- Overactieve blaas syndroom
Tot slot moeten we houd er rekening mee tot welk ras ons huisdier behoortOmdat dit probleem het vaakst wordt gediagnosticeerd bij Bobtails, Dobermans, Cocker Spaniel en Duitse herders.
Behandeling van urine-incontinentie bij honden
Zodra u vaststelt dat uw huisdier last heeft van urine-incontinentie -of u vermoedt dat hij daaraan lijdt- is de eerste stap om met hem naar de dierenarts te gaan. De professional zal u beoordelen en de oorzaak van onvrijwillig urineren bepalen.
Het bevat waarschijnlijk verschillende lichamelijk onderzoek, urineonderzoek en urinecultuur om te bepalen of er sprake is van een infectie. In het geval dat het dier veel water drinkt en daarom de aandrang tot urineren niet kan vasthouden, kan het ook vragen om een bloed Test om uit te sluiten dat het een ziekte is die de dorst verhoogt, zoals diabetes.
Andere aanvullende tests kunnen zijn: abdominale echografie en de botten scan, om een soort buik- of botletsel te evalueren.
Urine-incontinentie bij honden kan worden behandeld met specifieke medicijnen, en in sommige gevallen met oestrogenen zoals oestriol, die ‘de leiding’ hebben over het sluiten van de doorgang van urine door de urethra. Het wordt gebruikt voor vrouwelijke gevallen na sterilisatie.
Een niet-hormonale behandeling die door dierenartsen wordt gebruikt, is een behandeling met fenylpropanolamine, dat de sluiting van de urethrale sluitspier versterkt. Ze worden allemaal via de mond ingenomen (pillen of druppels). Als dit allemaal niet werkt, kan de arts collageeninjecties bestellen of een operatie uitvoeren.
Om te voorkomen dat onze hond overal urineert, of hij nu een ziekte heeft of niet, we kunnen meer dekens of handdoeken op je bed leggen, je vaker laten lopen en speciale luiers omdoen. We mogen bovendien niet vergeten om de hygiëne te garanderen om infecties of roodheid van het genitale gebied te voorkomen.