Opwarming van de aarde en de vernietiging van natuurlijke habitats van de mariene soorten van onze planeet helaas jarenlang de biodiversiteit aantasten.Stijgende temperaturen treffen vooral in de oceaan levende wezens. Deze lijst helpt u vertrouwd te raken met soorten die de komende jaren misschien niet meer bij ons zullen zijn.
De blauwe vinvis, een reus in gevaar
Met een gewicht van 200 ton, ongeveer dat van 33 olifanten, is de blauwe vinvis het grootste zoogdier ter wereld. Volgens het Wereld Natuur Fonds wordt momenteel geschat dat: er zijn nog maar tussen de 10.000 en 25.000 individuen in onze oceanen.
De populatie blauwe vinvissen werd hard getroffen in de 20e eeuw, toen de willekeurige walvisvangst populair werd. Hoewel het sinds 1966 verboden is, sterven velen door verstrikt te raken in visnetten of geraakt te worden door grote boten.
De zeeschildpad
Indonesië herbergt momenteel ongeveer zes verschillende soorten zeeschildpadden, aangezien het klimaat en de kust ideaal zijn om te paaien. Dit gebied biedt ook toegang tot migratieroutes vanuit de Stille en Indische Oceaan. Het Wereld Natuur Fonds zet zich in het Papuagebied in om deze soorten te helpen.
De populaties van deze zes soorten zijn echter geclassificeerd als: kwetsbaar, bedreigd of ernstig bedreigd, volgens de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur. De belangrijkste bedreigingen waarmee deze reptielen worden geconfronteerd, zijn de vernietiging van broedgebieden, illegale jacht of ongecontroleerde overexploitatie.
De vaquita bruinvis, op het punt te verdwijnen
De vaquita-jachthaven, met een wetenschappelijke naamPhocoena-sinus, het is de zeldzaamste walvisachtigen ter wereld. Deze soort staat op het punt van uitsterven, ondanks het feit dat hij pas 60 jaar geleden werd ontdekt. Op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur staat dat het ernstig bedreigd is.
In 2015 was de populatie vaquita-bruinvissen slechts 97 individuen. In 2017 stierf 67% van de bevolking en momenteel hebben we wereldwijd slechts minder dan 40 exemplaren.
Bron: Paula Olson
De belangrijkste oorzaak die de bijna totale verdwijning van deze walvisachtigen heeft veroorzaakt, is het gebruik vandrijfnetten en onzichtbare gordijnen die op het water drijven en duizenden wezens doden.
De Irawadi-rivierdolfijn
Deze soort ziet er totaal anders uit dan die van een conventionele dolfijn. Het leeft aan de kusten en mondingen van de Irawadi-rivier, en de gebieden in de buurt van de rivieren de Ganges en Mekong, in Zuidoost-Azië. Het is echter geen zoetwaterdolfijn.Zijn schedel, rond en stomp als een meloen, is een van de meest onderscheidende kenmerken.
Deze soort heeft een levensverwachting van ongeveer 30 jaar en is meestal een langzame zwemmer. Degebrek aan wetgeving heeft geleid tot het gebied van de Mekong riviernog maar 85 exemplaren over.
Er wordt geschat dat vissen met elektriciteit en het gebruik van gif.webp zijn de belangrijkste oorzaken dat deze soort ook op de rode lijst van de International Union for the Conservation of Nature staat.
de maanvis
Deze mariene soort is ook moeilijk te bestuderen en te volgen, vanwege de zeldzaamheid en de schaarste aan exemplaren. Ook wel mola-vis genoemd, het uiterlijk lijkt op dat van een grote vinnenkop. Hij kan tot drie meter lang worden en tussen de 247 en 2.000 kilo wegen..
Hun leefgebieden zijn verspreid over de Stille Oceaan, de Indische Oceaan, de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. De grootste populaties zijn geconcentreerd in Indonesië en de kusten van Zuid-Californië.
Hoewel deze soort zeer vruchtbaar is en nog niet is geregistreerd op de rode lijst van de International Union for the Conservation of Nature, de bevolking neemt met de dag af.
De hardheid en dikte van zijn huid, evenals zijn grote omvang, schrikken vaak roofdieren af, van waaruit ze naar diepere wateren vluchten.
We lopen echter tegen het probleem aan van:menselijke vismethoden, zoals de eerder genoemde drijfnetten, die ze doden duizenden zeedieren per jaar.