Voor sommige mensen kunnen gieren enigszins onaangenaam lijken, of het nu gaat om hun grootte, specifieke uiterlijk of eetgewoonten. Ze zijn echter essentiële vogels om de balans van het milieu te waarborgen. Vervolgens nodigen we je uit om meer te weten te komen over de belangrijkste kenmerken en de rol van de gier in het ecosysteem.
De gier: fysieke en morfologische aspecten
De gieren zijn grote roofvogels met kuddegedragdie behoren tot de orde van Falconiformes. Ze worden gekenmerkt door grote vogels, met haaksnavel en stevige poten. Sommige soorten gieren kunnen wel twee meter groot worden, met een gemiddeld gewicht tussen de 6 en 10 kilogram.
Anders dan de meeste roofvogels, zoals adelaars of haviken, gieren hebben platte klauwen. Deze eigenschap maakt het voor hen moeilijk om levende dieren te vangen of te doden, en maakt jachtmanoeuvres bijna onmogelijk. Dat is de reden waarom gieren de neiging hebben zich bijna uitsluitend te voeden met het rottende vlees van eerder dode dieren.
Het uiterlijk is voor de meeste mensen onaantrekkelijk. Ze hebben onopvallende jassen, in bruine of lichtbruine tinten, en hun hoofd is meestal 'kaal'.. Bovendien ontwikkelen veel volwassen gieren roze vlees op hun nek en hoofd. Ze spelen echter een fundamentele rol in het ecosysteem.
Deze vogels demonstreren grote fysieke weerstand en opmerkelijk aanpassingsvermogen. Daarom kunnen we gieren vinden die in bossen, woestijnen, savannes of op zeer geïsoleerde kliffen leven. Amerikaanse gieren zijn zelfs te vinden van het noorden van Canada tot het zuidelijke puntje van het continent, op het eiland Tierra del Fuego.
De verschillende soorten gieren
Rond de werelder zijn meer dan 20 soorten gieren, verdeeld in twee grote families: Cathartidae Y Accipitridae.
Gieren Cathartidae Ze worden ook wel 'Nieuwe Wereldgieren' genoemd, omdat ze het Amerikaanse continent bewonen. In deze familie vallen de volgende vier soorten op: aura's, condors, zwarte gier en koningsgier. De condor van de Andes is een van de grootste vliegende vogels ter wereld.
De familie Accipitridae het wordt gevonden in de andere continenten, met uitzondering van Oceanië en Antarctica. Het omvat een groter aantal bekende soorten, waaronder de volgende opvallen:
- Palmgier.
- Visarend.
- Zwarte gier.
- De gevlekte gier.
- Vale gieren.
- Egyptische gier.
- De roodkopgier.
- Aziatische gier.
- De langoorgieren.
- Witkopgieren.
- Sombere Egyptische gier.
- Gier de kaap.
De belangrijke rol van de gier in het ecosysteem
Zoals we kunnen zien, is de gier, hoewel het voor de meesten van ons misschien 'lelijk' is, een cruciale vogel voor het evenwicht van onze planeet. In alle omgevingen die ze bewonen,gieren spelen een belangrijke rol in het ecosysteem.
Door hun aasetende eetgewoonten kunnen ze de ontbindende organische stof van dode dieren beheersen.
Als dit rottende vlees niet zou worden geconsumeerd, zou het… een gevaarlijke focus van verschillende ziekten en infecties, en het is dat de mens niet in staat zou zijn om elk klein hoekje van de immense aardse natuur te verzamelen en te ontsmetten. De gier vervult van nature deze reinigingsfunctie die onder meer de verspreiding van veel zoönosen tegengaat.
Ongelukkig, het aantal gieren in Spanje dat vergif.webptigd sterft als gevolg van de consumptie van besmet vlees neemt toe. Dit gebeurt wanneer een dier een gif.webptige stof consumeert, sterft en als voedsel voor gieren dient. Het gif.webp wordt direct overgedragen door de inname van vergif.webptigd bloed en weefsels.
Dit fenomeen komt vaak voor bij landen waar wilde dieren vaak tussen stedelijke en landelijke gebieden reizen. Dit is het geval in India, Nepal en Pakistan, waar dieren steden binnentrekken op zoek naar gemakkelijk voedsel. Door onwetendheid of honger kunnen ze schoonmaakmiddelen, rattengif.webp, andere gif.webptige stoffen, enz.
De buitensporige opmars van beschavingen op de natuurlijke habitat van talrijke soorten heeft schadelijke gevolgen voor het milieu. Een van hen verschijnt wanneer we interfereren met de rol van de gier in het ecosysteem en dragen bij aan de accumulatie van ontbindend organisch materiaal.
Het gevolg van het ingrijpen van de mens in deze normale ontwikkeling van de natuur resulteert meestal in de verspreiding van een enorm aantal ernstige pathologieën en de bijdrage aan algemene besmetting.
