Misschien heb je op straat of in de metro een blinde gezien die door een hond wordt geleid en heb je je afgevraagd hoe blindengeleidehonden bijvoorbeeld weten wanneer ze een laan moeten oversteken of neem de eigenaar mee naar een specifieke plaats. In dit artikel geven we antwoord op die vraag en vertellen we je ook alles over deze dieren.
Wat zijn blindengeleidehonden?
Ook bekend als gidsen of assistentie, dit zijn hoektanden die zijn getraind om op straat te leiden naar blinde mensen of met een visuele beperking, evenals voor hen helpen met huishoudelijke taken.
Geleidehonden ze hebben bepaalde ‘privileges’ of rechten in verschillende landen, zoals het kunnen reizen met het openbaar vervoer terwijl zij hun functie vervullen of dienst hebben.
Dit dier moet de capaciteit hebben -daar is het voor opgeleid- om identificeer en anticipeer op die gevaren die de gezondheid of fysieke integriteit van de eigenaar in gevaar kunnen brengen.
De rassen die gewoonlijk voor deze taak worden gekozen, zijn de Golden retriever, de Labrador en de Duitse herder: ze zijn evenwichtig van karakter, intelligent en gemakkelijk te trainen.
De eerste blindengeleidehonden waren met vier en hun taak was om veteranen te begeleiden die tijdens de Eerste Wereldoorlog blind waren geworden. Sindsdien, Verschillende verenigingen zijn verantwoordelijk voor het opleiden van de dieren en het afleveren ervan aan de mensen die het nodig hebben.
Hoe worden blindengeleidehonden getraind?
Eigenlijk de functie van deze honden is 'de ogen te zijn van degenen die niet zien', en daarvoor moeten ze bijna twee jaar hard trainen. Ziende honden zijn geen 'gewone' huisdieren maar zijn getraind om een rol te vervullen.
Het proces begint lang voordat het dier wordt geboren: raszuivere of raszuivere puppy's worden geselecteerd in fokcentra. Als ze twee maanden oud zijn en zich niet langer voeden met moedermelk, worden ze naar behoren ingeënt en afgeleverd bij pleeggezinnen, waar vrijwillige gezinnen voor hen zorgen.
In die tijd, begeleiders gaan regelmatig op huisbezoek en zien erop toe dat het dier goed wordt behandeld en alles heeft wat het nodig heeft. De organisatie voorziet hen van voedsel en veterinaire zorg, waaronder sterilisatie van de hond om gedragsveranderingen te voorkomen.
Na een jaar hebben ze al het vermogen om hun taken te leren en te beginnen met trainen.: ze keren terug naar de stichting en moeten wennen aan het delen van hun leven met anderen zoals zij. Het gastgezin kan overleggen over de evolutie van hun voormalige huisdier, ze bezoeken en weten wie ze zullen dienen als ze klaar zijn met hun opleiding.
Het trainingsproces is uitgebreid - ongeveer twee jaar - en hoewel het moeilijk is, vertegenwoordigt het geen lijden voor het dier. In het geval dat een hond erg gevoelig is voor omgevingsprikkels zoals geluid, andere honden of mensen, wordt deze niet geselecteerd als hulphond.
Bron: Facebook de PerrosGuia Leones Quilmes O La Colonia
Geleidehonden moeten verschillende tests 'doorstaan': in een rechte lijn de straat oversteken, deuren of trappen markeren, obstakels vermijden en stoepranden identificeren. Geduld is essentieel voor instructeurs, want hoewel de gekozen rassen gemakkelijk te trainen zijn, zijn er altijd sommige die meer tijd nodig hebben dan andere om te leren.
Wanneer de trainer bepaalt dat de hond klaar is om aan zijn werk te beginnen, is de volgende stap om een geschikt persoon voor hem te vinden. Uit de uitgebreide wachtlijst van blinden die op hun gids wachten, wordt er een gekozen die past bij het dier. Waar wordt rekening mee gehouden? Lengte, gewicht, loopsnelheid, initiatief, activiteiten, etc.
Hoewel het waar is dat blindengeleidehonden een grote hulp zijn voor een blinde, is de waarheid dat: deze dieren zijn verstoken van veel prikkels en hebben geen vol leven zoals andere huisdieren. Daarom wordt er gewerkt aan de ontwikkeling van robothonden om het gebruik van levende wezens aan de kant te schuiven.
Tot slot nog wat advies voor het geval je een blindengeleidehond op straat ziet: leid hem niet af, bied hem geen eten aan, raak hem niet aan -niet het tuigje of de riem- en praat alleen met hem als het baasje dat toestaat.