Vossen worden vaak gezien als een onvriendelijke aanwezigheid in productieve velden en familieboerderijen. Naast het consumeren van het organische afval dat we produceren, ze kunnen huisdieren, grazende honden en vee aanvallen.Maar Is de vos echt gevaarlijk? Of zijn het misschien hun natuurlijke gewoonten die schadelijk zijn voor het vee?
Mannen en vossen: een historisch en complex samenleven
Het naast elkaar bestaan van mens en vos is zo echt dat het zelfs tot uiting komt in verschillende artistieke en culturele voorstellingen gedurende eeuwen. In sommige landen is zijn naam zelfs vandaag nog een bijvoeglijk naamwoord dat gewoonlijk sluwheid en kattenkwaad aanduidt. Wie zou de beroemde zwarte ridder Don Diego de la Vega vergeten of gewoon 'De Vos'?
Een ander best fantasievol voorbeeld is te zien in de Disney-animatiefilm 'De Vos en de hond‘, uitgebracht in 1981. In het verhaal redt een oude vrouw een verweesd vossenjong en voedt het op tot het volwassen is, waarna het in vrijheid kan leven.
Een wereldwijde aanwezigheid
Hoewel er geen geloofwaardige verhalen zijn opgetekend over zo'n huiselijk samenleven, is onze relatie met deze wilde hondachtigen altijd nauw geweest. In feite was de ontmoeting onvermijdelijk, want vossen waren in overvloed aanwezig op alle continenten, met de voor de hand liggende uitzondering van Antarctica.
De gronden waar de eerste landelijke nederzettingen werden gevestigd, werden bezet door verschillende inheemse soorten, waaronder vossen.. Toen onze voorouders hun gewassen begonnen te ontwikkelen, zagen deze dieren hun natuurlijke habitat binnenvallen.
Uit nieuwsgierigheid of de mogelijkheid van 'gemakkelijk' eten, dieren zoals vossen werden aangemoedigd om mensen te benaderen. Door deze aanpak was het niet moeilijk om dode andere dieren te vinden, zoals schapen en gezelschapshonden en natuurlijk ook schapen en runderen. Misschien is daar de slechte 'roem' geboren, dat hoe gevaarlijk de vos is.
De vos en de stad
Met industriële revoluties en technologische vooruitgang kreeg de stad beetje bij beetje de plaats van het platteland.De uitbreiding was zo snel en intens dat het de grenzen tussen platteland en stad doorbrak. Nogmaals, het leefgebied van veel inheemse soorten werd ingenomen door menselijk ingrijpen.
Vaak horen we mensen zeggen dat ze midden in de stad een vos hebben gevonden, maar in werkelijkheid het lijkt erop dat het de stad was die de vos in zijn oude natuurlijke habitat vond. In een meer neutrale blik waren wij misschien de indringers, en niet deze dieren.
Het feit dat ze elke dag dichter bij de mensen stonden en de moeilijkheden om op hun gebruikelijke prooi te jagen, leidden ertoe dat de vos nieuwe gewoonten aannam. Ze begonnen te Binnendringen van privé-eigendom om vuilnisruimten te doorzoeken of keukens te 'beroven'. Het resultaat was onvermijdelijk een duidelijk proces om deze hondachtigen te elimineren uit door mensen bezette ruimtes in steden.
De moderniteit voorzag de mens van nieuwe gereedschappen en onnatuurlijke elementen die dieren absoluut niet kennen: wapens, voertuigen, wegen, enz. De adoptie van dit type strategie veroorzaakte een intense afsterving van vossen en, bij uitbreiding, de eliminatie van andere dieren in het wild.
Is de vos echt gevaarlijk?
Of de vos gevaarlijk is of niet, hangt af van de context, net als elk dier. Wanneer een levend wezen zich bedreigd voelt, zal het van nature proberen zichzelf te verdedigen.
We moeten leren omonderscheid maken tussen huisdieren en wilde dieren, Y respecteer je instincten. Niet alle soorten zijn bereid om dagelijks met mensen samen te leven en zich aan te passen aan onze gewoonten. Voor veel dieren kan het zelfs dodelijk zijn.
De vos is een wild dier, dat in zijn wilde staat moet leven om hun optimale fysieke en cognitieve ontwikkeling te bereiken. Doen alsof je een vos fokt als huisdier en gedrag verwachten dat lijkt op dat van een huishond klinkt onrealistisch en onverantwoordelijk. We stellen het dier bloot aan tal van ziekten en we promoten ook huiselijke ongelukken.
Dit betekent niet dat de vos gevaarlijk is en de hond ongevaarlijk. Op dezelfde manier dat een huishond zelfverdedigingsgedrag kan ontwikkelen, kan een vos ook aanvallen om zichzelf te beschermen. eigenlijk omdat de reactie van een dier hangt af van de stimulus en de omgeving waaraan het wordt blootgesteld.
We mogen niet vergeten dat zelfs ons levenslange huisdier onder hoge stresssituaties extreem agressief kan zijn.
Daarom, alvorens vooroordelen te voeden en bepaalde soorten te catalogiseren, we moeten de waarde van empathie begrijpen. Het andere wezen kan anders zijn dan wij denken; net zoals een vos zich niet als een hond hoeft te gedragen, alleen om ons te plezieren.