De grote münsterländer is een ras van oorsprong uit Duitsland; het voortbestaan ervan door de eeuwen heen is te danken aan: zijn specialiteit in een zeer specifieke vorm van jagen en zijn geweldige karakter. Het ziet eruit als een meer spaniël-achtige hond, maar niets is minder waar, dus we nodigen u uit om deze geweldige hond te ontmoeten.
Geschiedenis
De oorsprong van de grote münsterländer vinden we in de jachtrassen, specifiek van het bekende monster in Duitsland, tussen de 18e en 19e eeuw. Een van hun duidelijkere voorouders was een ras dat gespecialiseerd was in de jacht op vogels; het is ook bekend om genen te delen met bloedhonden en retrievers.
Aan het einde van de 19e eeuw werden staande honden selectief gefokt en erkend als rassen. Hij werd gegroepeerd met de langharige wijzerhonden en de kleuren begonnen beter te worden geselecteerd dat het kon laten zien, totdat het in de jaren tachtig als een erkend ras verscheen.
Kenmerken
De grote münsterländer is een hond met een gestroomlijnd en gestroomlijnd uiterlijk. Hij heeft een behendige gang en vloeiende bewegingen, die hem enorm helpen om door het veld te navigeren. De verhoudingen van zijn lichaam zijn vierkant: de schofthoogte is gelijk aan de lengte van de rug.
De grote variëteit van de münsterländer bereikt een schofthoogte van 58 of 65 centimeter en het gewicht is ongeveer 30 kilogram: hij is een lange hond, maar hij is niet groot. Er kan worden gezegd dat er geen significant verschil in grootte is tussen mannen en vrouwen.
Zijn haar is halflang, glad en zijdeachtig. Op de achterpoten, op de oren en op de staart zou het echter iets langer moeten zijn. Het is alleen toegestaan om in zwart-witte kleuren te verschijnen: ze moeten wit zijn met zwarte strepen, vlekken of plaques. De kop kan volledig zwart zijn met enkele witte strepen of vlekken.
De kop is driehoekig en langwerpig, iets taps toelopend naar de neus. Het verschil tussen de schedel en het begin van de snuit is niet erg uitgesproken. De neus is altijd zwart, net als de ogen.
De oren zijn groot en vallen dicht bij het hoofd. De staart wordt opgeheven wanneer deze in rust is, bijna ter hoogte van de lijn van de rug; als hij opgewonden raakt, kan hij haar wat meer ophouden.
Gedrag
De grote münsterländer het is een bijzonder volgzaam en meegaand ras. Hij heeft een groot aanpassingsvermogen en leeft gehecht en afhankelijk van zijn familie, mens of dier. Hij is vriendelijk en heeft geen moeite om met vreemden om te gaan; het is ook in staat om met meer dieren te leven.
Ondanks dit, het zijn goede waakhonden die bezoekers van indringers weten te onderscheiden. Ze zijn tolerant en geduldig, waardoor ze een geschikt ras zijn om met kinderen om te gaan, hoewel dat niet mag worden vergeten interacties van kinderen en honden moeten altijd onder toezicht staan.
Het zijn zeer intelligente dieren die altijd leergierig zullen zijn. Desalniettemin, ze kunnen koppig of koppig zijn, dus het is noodzakelijk om een opleiding op basis van positieve bekrachtiging bij hen te gebruiken: het is geen dier dat kan leren door straf of geweld.
Bij de jacht zijn het betrouwbare dieren. Ze ontwikkelen echter niet zo vroeg instinct als andere jachthonden. Het vergt wat meer geduld dan bij andere hoektanden, maar je kunt enthousiaste metgezellen vinden om te werken. en ze zijn zeer efficiënt in hun werk.
Het zijn levendige en energieke hoektanden, maar niet nerveus, dat wil zeggen, de oefening die ze moeten doen is gebaseerd op drie kwaliteitswandelingen per dag. Hoe dan ook, ze houden ervan om in de bergen te rennen, dus ze zullen van tijd tot tijd profiteren van een natuurreis.
Omdat het een wijzerhond is, oogverblindende spellen, zoals ballen of stokken, worden afgeraden. Ze zijn te stressvol en triggeren een jachtinstinct dat ze niet kunnen voltooien.
Zorg
De grote münsterländer heeft weinig erfelijke ziekten; statistisch gezien hebben ze meer last van de veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij grote honden. Heup- of elleboogdysplasie, samen met maagtorsie en sommige oogproblemen komen steeds terug bij dit ras.
Het voorkomen en opsporen van deze gezondheidsproblemen zou altijd de verantwoordelijkheid van een dierenarts moeten zijn. Zelfs als de hond gezond lijkt, moet u de controles doen die de medische professional aanbeveelt; Ook de interne en externe ontworming mogen we niet vergeten.
Honden met slappe oren zijn vatbaar voor otitis en andere infecties. Omdat het ook een bosdier is, Na elk uitje moet een algemene controle worden uitgevoerd om mogelijke spikes of chips en parasieten te lokaliseren op de poten of op de oren.
De grote münsterländer is een uitzonderlijke jager gespecialiseerd in vogels. Het is een veelzijdige hond die ook een geweldig huisdier kan zijn: volgzaam met mensen, geduldig met kinderen en vriendelijk met andere honden en dieren.
