Kunnen honden gevoelens hebben? Zijn dieren in staat tot empathie? De perceptie die we hebben van dieren is in een continu proces van verandering.
Het bewustzijn van dieren
Zowel de wetenschappelijke gemeenschap als de juridische wereld zijn terughoudend geweest om te accepteren dat dieren wezens zijn die voelen en lijden zoals ieder mens. Omdat er niet veel bekend was over hun geest, kozen ze ervoor om een rijkere en complexere wereld te negeren dan wordt gedacht.
Dit besluit strookt echter niet met de perceptie die het burgerschap van dieren heeft.Verenigingen voor dierenrechten, evenals politieke partijen, geloven sterk in de emotionele intelligentie van dieren.
In Spanje keurde het Congres van Afgevaardigden in december 2017 goed dat ze worden beschouwd als "wezens" die onderworpen zijn aan rechten en niet aan roerende goederen. Beetje bij beetje gaan we vooruit om de perceptie die we hebben van dieren en hun manier van denken te veranderen; een van de meest recente bevindingen betreft honden.
Een hersenscan, de sleutel tot ontdekking
Het idee dat andere dieren gevoelens kunnen hebben, begon pas tien jaar geleden te wegen. Neurowetenschapper Gregory Berns, van Emory University, besloot zich te concentreren op het uitzoeken of honden emoties kunnen voelen. Zijn idee was om een reeks honden te trainen om een hersenscan te ondergaan..
Dankzij deze test kon Berns breng de hersenen van dieren in kaart en kijk hoe ze reageerden op de verschillende stimuli die ze kregen. De resultaten verschijnen in zijn boekHoe het is om een hond te zijn.
Een studie gepubliceerd in het tijdschriftWetenschapHij had al beweerd dat honden informatie op een vergelijkbare manier kunnen verwerken als mensen. In dit proces werd bewezen dat zijn linkerhersenhelft reageerde op woorden, terwijl zijn rechter dat deed door de intonatie waarmee ze werden uitgesproken.
Het verhaal van Callie, het eerste voorbeeldige onderwerp van studie
Callie, een teefje van een gemengd ras, werd door Berns geadopteerd in een plaatselijk asiel. Hij koos haar niet om een bepaalde reden; Callie was nieuwsgierig en, net als veel andere terriërs, vol energie.
Eerst besloot Berns om een simulator in zijn huis te bouwen om het dier te laten wennen aan de typische geluiden die scanners meestal maken in een ziekenhuis. Om dit te kunnen doen,hij nam de geluiden op die de machinemagneten maakten en speelde ze thuis af terwijl hij met Callie speelde.
De geluiden van de machine werden aanvankelijk op een zeer laag volume weergegeven, dat Berns geleidelijk opvoerde; het proces duurde twee tot drie maanden, en het bleek makkelijker dan verwacht. Met dit eerste succes werd de deur geopend voor meer exemplaren om zich bij het project aan te sluiten.
Een vergelijkbare nucleus caudatus bij honden en mensen
De caudate nucleus is een structuur die diep in de hersenhelften aanwezig is. Het is een element dat alle soorten gemeen hebben, vooral zoogdieren, en essentieel bij de opname van dopamine.
De nucleus caudale is actief op het moment waarop het subject de zogenaamde ‘state of anticipation’ bereikt: zodra de informatie is ontvangen, vindt een besluitvormingsproces plaats waarin wordt bepaald wat ermee moet worden gedaan. Als het iets positiefs is, is deze toestand intenser.
Deze hersenstructuur wordt op een vergelijkbare manier geactiveerd bij zowel honden als mensen, en onder dezelfde voorwaarden. De duidelijke verschillen in grootte (het brein van de hond is zo groot als een citroen) betekenen echter dat ze niet dezelfde capaciteiten hebben als wij.
Kunnen honden dan van ons houden?
In het experiment kregen ze twee objecten te zien. Ze waren getraind om een van hen te identificeren met voedsel en de andere met het uiterlijk van de eigenaar die zei: "Goede jongen!" Sommige honden gaven de voorkeur aan de eerste; anderen, de tweede.
Er is geen categorisch antwoord op dit punt. De reacties kwamen in gelijke delen voor. Het soort relatie dat je met je meester hebt ontwikkeld, zal een verschil maken.
Belangrijkste afbeeldingsbron: smlp.co.uk