De omvang van de effecten van klimaatverandering op ijsberen is nog onbekend; maar de waarheid is dat we steeds meer beelden zien van uitgehongerde beren. In dit scenario lijkt het wetenschappers duidelijk dat dit op korte termijn het einde van ijsberen zou kunnen betekenen.
De ijsbeer die de wereld schudde
De nieuwste foto's van Cristina Mittermeier en Paul Nicklen, gepubliceerd door National Geographic, zijn slechts een andere momentopname van uitgehongerde beren, in gebieden waar je nauwelijks sneeuw kunt zien. De ijsbeer Het heeft een grote hoeveelheid eiwitten en dierlijke vetten nodig om zijn dikke figuur te behouden, waardoor het de poolkou kan overleven.
Sommigen hebben kritiek geuit op de fotografen door niet in te grijpen, wat zeker is geëindigd met de dood van het dier. Ze benadrukken echter het gevaar van het benaderen van zo'n dier en de onmogelijkheid om hulp te vragen. Het beste wat ze konden doen was de beelden achterlaten die ons in staat stellen deze gebeurtenis niet te vergeten.
Klimaatverandering bij ijsberen
IJsberen zijn sterk afhankelijk van de ijskappen die in de oceaan drijven. Zonder ijs is het erg moeilijk om sommige zeehonden of zeeleeuwen te vangen, die hun belangrijkste prooi zijn en die ze steeds minder vaak vangen. Zeehonden zijn uitstekende zwemmers en voor deze roofdieren is het onmogelijk om ze te vangen als ze niet vredig op ijskappen liggen.
Dit dwingt hen om honderden kilometers af te leggen op zoek naar voedsel, waarmee ze zelfs menselijke populaties benaderen.Deze dieren zijn in staat de karkassen van walvissen en andere walvisachtigen te consumeren, of zelfs door het afval van mensen te snuffelen., iets dat te zien is in deze beelden die opnieuw de wereld over zijn gegaan, waardoor ze een symbool zijn geworden van de strijd tegen klimaatverandering.
Klimaatverandering bij ijsberen zorgt niet alleen voor voedselproblemen. Hoewel men denkt dat hitte ook een van zijn bedreigingen is, heeft deze beer op dit moment geen groot probleem met stijgende temperaturen. Desalniettemin, het verlies van bevroren oppervlaktefragmenten en vermindert hun leefgebied, waardoor hun ecosysteem in een duizelingwekkend tempo verdwijnt.
Klimaatverandering is niet het enige menselijke gevolg dat deze soort bedreigt, aangezien Wetenschappers waarschuwen dat vervuiling en de aanwezigheid van plastic het endocriene systeem van deze dieren begint aan te tasten. Ook de consumptie van met kwik verontreinigde vis is een ander gevaar voor ijsberen.
Zonder ijs is het erg moeilijk om sommige zeehonden of zeeleeuwen te vangen, die hun belangrijkste prooi zijn en die ze steeds minder vaak vangen.
De laatste ijsberen
Volgens natuurbeschermingsorganisaties zijn er minder dan 25.000 wilde ijsberen over en de laatste jaren verliezen we veel aan klimaatverandering. In feite, de ijsbeer Het wordt sinds 2008 als een bedreigde diersoort beschouwd en is toegetreden tot een steeds groter wordende lijst van bedreigde dieren.
Door klimaatverandering bij ijsberen wordt gevreesd dat wilde populaties in 2050 verdwijnen, die een meer onzekere toekomst schetst dan die van andere traditioneel meer bedreigde soorten, zoals de pandabeer. Paul, een van de fotografen die deze laatste ijsbeer fotografeerde, is duidelijk over de oorzaken van zijn achteruitgang.
De fotograaf pleit ervoor dat we de klimaatverandering serieus gaan bestrijden, en niet alleen vanuit de wet. Het aanpassen van onze inname van vlees en consumptiegoederen lijkt meer dan ooit nodig om een catastrofe te voorkomen die wordt weergegeven in de laatste voetstappen van dit roofdier, de grootste die momenteel het aardoppervlak betreedt.
De beelden, gepopulariseerd op sociale netwerken, blijven gewetens beroerd. Maar we zullen zien of ze het menselijk bewustzijn volledig kunnen verwijderen en een echte verandering kunnen bevorderen om deze dieren te verdedigen.
De fotograaf pleit ervoor dat we de klimaatverandering serieus gaan bestrijden, en niet alleen vanuit de wet. Het aanpassen van onze inname van vlees en consumptiegoederen lijkt meer dan ooit nodig om een catastrofe te voorkomen die wordt vertegenwoordigd in de laatste stappen van dit roofdier, de grootste die momenteel het aardoppervlak betreedt.
Belangrijkste afbeeldingsbron: Emma