Kunnen honden de gedachten van hun baasjes lezen? Niet helemaal. Het is eerder een speciale aanpassing die honden tijdens hun domesticatiegeschiedenis hebben ontwikkeld, waardoor ze gevoeliger zijn voor menselijke vormen van communicatie.
Wat laat de wetenschap zien?
Onderzoekers van het Max Planck Instituut voor Antropologische Evolutie zeggen dat er veel bewijs is dat de selectiedruk tijdens het domesticatieproces van honden honden zodanig veranderde dat ze zich snel en volledig aanpasten aan hun nieuwe niche, de menselijke omgeving.
Er zijn aanwijzingen dat zelfs Honden worden geboren met het vermogen om te begrijpen dat er op een object wordt gewezen, aangezien puppy's zes weken oud zijn, Ze presenteren deze eigenschap zonder enige vorm van training.
Domesticatie en zoveel jaren van leven met mensen hebben de honden een evolutionair vermogen om op te letten en menselijke communicatie te begrijpen door middel van gebaren.
Hoewel men kan denken dat chimpansees, omdat ze dichter bij de mens stonden, konden ze gebaren beter begrijpen, maar vanwege het weinige contact tussen soorten, ze zijn niet in staat om zulke eenvoudige gebaren te begrijpen, zoals een mens die naar een object wijst.
Dit suggereert dat het wijzen naar objecten niet alleen een eigenschap is die mensen hebben geërfd. Hoewel chimpansees genetisch dichter bij de mens staan, hebben honden dit vermogen ook overgenomen.
Andere studies
Naast dit eenvoudige gebaar heeft een recente studie van de Veterinaire Universiteit in Wenen vastgesteld dat: honden kunnen droevige of blije uitdrukkingen op het menselijk gezicht onderscheiden. De studie werd gedaan door honden van verschillende rassen, zoals de Border Collie, de Duitse Herder of de Golden Retriever, te trainen om een touchscreen aan te raken wanneer ze een blij of verdrietig gezicht zagen.
Een voorbeeld is dat om ervoor te zorgen dat honden niet alleen reageren op tanden die zichtbaar zijn in een glimlach,Er zijn afbeeldingen gebruikt van zowel het volledige gezicht als het onderste en bovenste deel ervan. Zo identificeerden de honden emoties in verschillende delen van het gezicht, niet alleen in de mond.
Verschillende groepen honden werd gevraagd om bepaalde uitdrukkingen te identificeren. Zo moesten sommigen kiezen tussen afbeeldingen van mensen die ze kenden of van volslagen vreemden, uitingen van geluk of woede om een prijs in ontvangst te nemen.
Als honden emoties kunnen identificeren, moeten ze dat doen, ongeacht op welk deel van het gezicht ze zich concentreren, hoewel de studie een merkwaardig feit heeft vastgesteld: honden richten zich meer op de linker helft van het gezicht.
Bovendien deed de groep honden die werd gevraagd om de kenmerken van vreugde te identificeren, dit sneller dan degenen die uitingen van woede moesten identificeren.
Het feit dat honden het minder moeilijk vonden om een blij gezicht van een boos gezicht te onderscheiden, kan te wijten zijn aan de negatieve associatie van honden met een boze houding. Een blij gezicht betekent liefkozingen, eten of misschien een beloning, terwijl een boos gezicht betekent dat de eigenaar het negeert of zelfs een berisping krijgt.
Het is nog niet mogelijk om te bepalen of honden deze uitdrukkingen herkennen uit hun levenservaringen of uit het domesticatieproces.. Zonder de reden op dit moment te weten, is het duidelijk dat honden onderscheid kunnen maken tussen de twee uitdrukkingen.
Door de sterke band die in de loop van duizenden jaren tussen mens en hond is ontstaan, is er een band ontstaan waarbij honden hebben leren begrijpen hoe hun beste vriend zich voelt.
Sinds het domesticatieproces plaatsvond, zijn er rassen gecreëerd voor bepaalde taken, een daarvan kan misschien zijn het begrijpen van onze emoties.
In de toekomst is het de bedoeling om andere soorten te bestuderen die bij de mens leven, zoals varkens of katten om te bepalen of dit uniek is voor honden of te maken heeft met de conditionering van dieren in het algemeen.
Bovendien,de studie suggereert dat het ook moet worden uitgevoerd bij honden die niet zoveel contact met mensen hebben gehad, en zelfs met andere soorten hoektanden zoals wolven, om te weten of het een aangeleerd kenmerk is of al is opgenomen in de genetische code van honden.
