Sommige trotse eigenaren zullen zeggen dat hun honden gewoon moeten praten. Maar net als mensen gebruiken deze dieren verschillende hulpmiddelen om te communiceren, zij het met mensen, met andere honden en zelfs met andere dieren. Ze gebruiken hun lichaam, hun olfactorische feromoonproducerende klieren en hun stem om een uitgebreid communicatiesysteem in te zetten.
Het is voldoende om ze zorgvuldig te observeren om te beginnen met het decoderen van deze signalen, die de staart als hoofdrolspeler hebben. De gebaren van zijn gezicht en de bewegingen van zijn oren zijn echter niet ver achter in belang. Als u begint te begrijpen wat hij u wil overbrengen, krijgt u een betere relatie met uw huisdier. Let daar op, Om te ontcijferen wat uw hond wil uitdrukken, moet u verschillende gebaren interpreteren die gelijktijdig optreden.
Wat communiceren de oren van de hond met ons?
In deze gelegenheid zullen we u wat informatie vertellen waarmee u rekening moet houden, zodat u het correct kunt interpreteren wat bedoelt uw hond met de verschillende posities en bewegingen van zijn oren. Hoewel niet alle honden hetzelfde type auriculaire morfologie hebben, en dat het bij sommige rassen moeilijker zal zijn om hun bewegingen te begrijpen, is de taal die ze gebruiken universeel.
De oren van uw hond kunnen verschillende posities aannemen die verschillende informatie geven over zijn gemoedstoestand.
-Als ze rechtop staan en een beetje naar voren hellen, uw huisdier let zeker op wat voor hem ligt of bestudeert een nieuwe situatie. Als hij erg geïnteresseerd is in het onderwerp, zal hij ook zijn hoofd naar beide kanten kantelen.
-Als de vorige positie vergezeld gaat van een volledig opgeheven staart, een pose met de borst vooruitstekend, de snuit gesloten en het hoofd rechtop en ook naar voren gegooid, kan een teken van dominantie zijn.
-Oren duidelijk naar voren gekanteld ze tonen een uitdagende houding tegenover wat voor hen ligt en wie bereid is om aan te vallen. Als hij ook zijn snuit rimpelt, zijn tanden laat zien, staart en zijn lichaam naar voren schuift, twijfel dan niet dat hij zal aanvallen.
-De spanning of angst manifesteert zich wanneer het draagt oren terug, hij steekt zijn staart tussen zijn poten, laat zijn kop zakken en houdt zijn ogen halfopen. Als hij ook zijn tanden laat zien, betekent dit dat hij bereid is zich te verdedigen als hij ziet dat de bedreigende situatie een concreet feit kan worden.
-Vreedzame onderwerping het wordt uitgedrukt met de oren dicht bij het hoofd en naar achteren gevouwen. Hij hurkt, laat zijn tanden niet zien of rimpelt zijn snuit niet, en zijn blik blijft neergeslagen.
-Als je je oren eerst naar voren beweegt en ze vervolgens naar achteren of naar beneden stuurt, betekent dit dat je kalm bent, dat je niet op zoek bent naar problemen: je observeert alleen.
-Als hij zijn oren dicht bij zijn hoofd houdt en blaft, kan hij aandacht vragen. Waar wacht je nog op om het hem te geven?
-Oren die naar achteren wijzen zonder verpletterd te worden, duiden op ongeluk, angst of onzekerheid.
-Een ontspannen oren, toegevoegd aan een rechtopstaande en bewegende staart, een open mond en wijd open ogen zijn onmiskenbaar vriendelijke gebaren. We zijn voor een hond in een ideale staat.
Nee tegen verminking
Zoals we al aangaven, de staart en de oren van uw hond zijn twee fundamentele hulpmiddelen om correct te kunnen communiceren met hun soortgenoten en andere leden van het dierenrijk, inclusief de mens.
Om deze reden is het knippen voor een esthetisch of modeprobleem, naast wreed, absoluut af te raden. U hindert of blokkeert direct de berichten die u wilt verzenden. Bovendien houdt elke chirurgische ingreep een risico in. Als de operatie bovendien niet nodig is, waarom zou je het dier dan aan deze zaak onderwerpen?
Als de hond zich verbaal niet op dezelfde manier kan uitdrukken als wij, betekent dit niet dat hij niet volledig duidelijk kan communiceren. Terwijl hij ons probeert te interpreteren, moeten wij hetzelfde doen. En de bewegingen van hun oren zijn voor hen van fundamenteel belang om hun boodschappen aan ons over te brengen.
Om deze reden moeten we aan de oude uitdrukking die zegt "gelukkig als een hond met twee staarten" toevoegen "en met vier oren".
Als de trotse eigenaren van hun honden die we aan het begin noemden deze notitie lezen, zullen ze dan blijven beweren dat hun huisdieren gewoon moeten praten?
