Hoewel we blij zijn te horen van mensen die vechten voor dieren en voor hun overleving, zijn we nog steeds bedroefd door verhalen over hartelozen die wreed tegen hen zijn en hen soms doden. Hoewel we er spijt van hebben dat we het hebben gedaan, moeten we je vandaag dit trieste epos vertellen over huisdieren die zijn achtergelaten om te sterven van honger en dorst.
We moeten het zo weinig doen als we willen, omdat we het nodig hebben om zich te verspreiden, zodat we het bewustzijn kunnen vergroten en voorkomen dat deze episodes opnieuw gebeuren. Hoewel het einde voor sommige dieren niet het beste was, was het eerlijk voor de harteloze schuldigen die in detentie belandden. We vertellen je het verhaal van drie gearresteerden voor het laten omkomen van vier dieren van honger en dorst.
Het verhaal van drie gearresteerden die dieren lieten omkomen van honger en dorst
Het verhaal speelde zich af in Alcalá de Guadaira in Sevilla. Bewogen door de honderden klachten op sociale netwerken over het bovengenoemde, die zich op een boerderij in het Cerro Clavijo-gebied bevonden, kwamen de politieagenten ter plaatse.
Toen ze bij de boerderij aankwamen, vonden ze een wreed en schokkend tafereel. Er waren minstens tien honden die op de rand van de dood stonden door uitdroging en ondervoeding, als gevolg van het feit dat ze geen voedsel of water hadden. Een van hen was al dood toen de agenten arriveerden en een ander stierf binnen enkele minuten.
Aan de andere kant van de boerderij vonden ze een dood paard bedekt met een luifel. Er was nog een in zeer slechte toestand die werd overgeplaatst om een operatie te ondergaan en te proberen zijn leven te redden, maar dat kon niet zijn, hij stierf na de ingreep.
Daar waren ze niet blij mee, twee ezels stierven, met tekenen van gebrek aan water en voedsel. De waarheid is dat het tafereel grimmig en droevig moet zijn geweest. Het is jammer dat deze pijnlijke situaties vandaag de dag nog steeds voorkomen.
Hoe heeft de politie het nieuws vernomen?
De buren van de arrestanten waren op de hoogte van wat er op die boerderij gebeurde. Ze waren verdrietig en moe van het dag na dag zien dat de dieren mager en ondervoed en uitgedroogd werden en ze zelfs hoorden huilen. Dus omdat ze er niet bij betrokken wilden worden en verwijten of zelfs bedreigingen van de beschuldigden ontvingen, Ze besloten om foto's en uitleg van deze praktijken en de plaats op sociale netwerken te plaatsen.
Het duurde niet lang voordat ze de politie bereikten, die snel om een huiszoekingsbevel vroeg. Hoewel in Spanje de beelden van sociale netwerken en bewakingscamera's niet als gerechtelijk bewijs worden beschouwd, in dit geval en als uitzondering de agenten kregen de vrije hand om te doen wat ze wilden.
De politie aarzelde geen moment wat ze moesten doen en arresteerden de twee eigenaren van de boerderij en een van zijn partners en werden voor de rechter gedaagd nadat ze de beelden hadden gezien en uit de eerste hand hadden gezien wat daar gebeurde.
Dit oordeel was gebaseerd op de rapporten van een lokale dierenarts die door de agenten werd gevraagd. Hij kon de erbarmelijke toestand van de dieren zien, de arme wezens die al dood waren en hoe nog een dozijn van hen zonder voedsel of voedsel aan een aanhangwagen waren vastgebonden.
De dierenmishandeling was duidelijk en de dierenarts aarzelde niet om dat te bevestigen en te ondertekenen in het politierapport.
Er is moed voor nodig om een geval van mishandeling te melden, en we weten dat er in deze gevallen angst voor represailles en bedreigingen bestaat, maar de inwoners van Alcalá hebben het juiste gedaan en dankzij hen zijn er enkele van deze dieren gered.
We raden je aan om het te melden als je een vergelijkbare situatie ziet, ook op kleinere schaal. Wees niet stil. Je moed en je woord kunnen sommigen helpen redden. Als we dit allemaal doen, kunnen we een einde maken aan dierenmishandeling. Het is een maatschappelijke missie waarbij we allemaal betrokken en aandachtig moeten zijn. Moge geen huisdier meer sterven van honger en dorst.
