In de meeste gevallen, wanneer we het dierenrijk analyseren, is de realiteit vreemder dan fictie. Via het netwerk kunnen we veel voorbeelden zien van vriendschap tussen dieren van verschillende soorten. Van een leeuwenwelp en een spelend hondje, een babyolifant die naast een schaap rent of een hond die lekker zwemt naast een echte specialist, een dolfijn.
Er zijn studies uitgevoerd om te bepalen hoe ze communiceren, wat ertoe leidt dat sommige soorten vriendschap met anderen zoeken en ook om het gedrag van anderen te imiteren. Dieren bezitten, kortom, vermogens die tot nu toe als typischer voor de mens werden beschouwd. Van herinneren, opgewonden raken en zelfs een zeker moreel besef hebben.
Vriendelijk gedrag
Het is meer dan bewezen dat dieren samen kunnen leven, en ze doen het uit gewoonte. Hun gewoontegedrag is het resultaat van de empathie die ze voor elkaar voelen, of ze nu van dezelfde soort zijn, of van verschillende soorten. Er zijn bijvoorbeeld gevallen van dolfijnen die mensen hebben geholpen om aan haaien te ontsnappen, en van olifanten die andere dieren hebben geholpen die vastzaten in de jungle.
Maar ook al is de coëxistentie goed, Het is noodzakelijk om voorzorgsmaatregelen te nemen bij het samenbrengen van bepaalde soorten in coëxistentie. Speeksel en slijm van een hond kunnen bijvoorbeeld de gezondheid van vogels schaden. Er zijn andere gevallen waarin de soorten zo op elkaar lijken dat empathie het maximum is. Neem bijvoorbeeld het geval van een kat en een konijn.
De wolf en de beer
Er is een mooi verhaal dat door de netwerken circuleert, tussen de vriendschap die voortkwam uit een wolf en een beer. Er zijn een grijze wolf en een bruine beer gezien en opgenomen terwijl ze speelden alsof ze van dezelfde soort waren, en het delen van voedsel voor vele dagen. Hun vriendschap komt zeker voort uit het feit dat de twee alleen zouden zijn toen ze puppy's waren en het overlevingsinstinct maakte hen een bondgenoot.
Een van de moeilijkste soorten om mee te leven is precies dit geval, dat van wolven en beren, dus dit verhaal was zeer verrassend. Beertje Lil werd geboren in een dierentuin waar ook Tala, een wolvin, woonde. De twee waren puppy's toen ze contact begonnen te maken en ze gaven alleen om spelen, zonder er rekening mee te houden dat hun vriend en speelkameraad van een ander soort was.
In het begin waren ze allebei even groot en was de vriendschap heel eenvoudig, maar beetje bij beetje groeiden ze uit elkaar en werd de beer veel groter dan de wolf. Wat gebeurde er toen? Dat grootte was geen obstakel tussen hen, en de vriendschap van de wolf en de beer ging op dezelfde manier verder. Nu, meer dan 6 jaar later, zijn ze nog steeds even vriendelijk als toen ze klein waren.
De Finse fotograaf Lassi Rautianinen is verantwoordelijk voor de foto's in dit verhaal. Toen hij voor het eerst een vrouwelijke grijze wolf en een bruine beer zag, trok het zijn aandacht zo veel dat hij nog 10 dagen met zijn camera naar de plek terugkeerde. In deze periode heeft hij kunnen zien hoe beide dieren samenleven, ze eten samen, spelen, zorgen voor elkaar en genieten samen van hun leven.
Exclusief menselijke eigenschap?
Auteur: M. Campo
Ondanks het feit dat biologen en antropologen in de loop der jaren vriendschap als een unieke menselijke eigenschap hebben beschouwd, het komt steeds vaker voor dat dieren van verschillende soorten met elkaar omgaan. Sommigen zeggen dat het feit dat twee dieren die normaal niet met elkaar kunnen opschieten, niet voldoende is om te bevestigen dat er een echte vriendschap is.
Sommige deskundigen bevestigen dat, om van vriendschap te kunnen spreken, er wederkerigheid moet zijn tussen beide dieren, om in de loop van de tijd te worden volgehouden en vanwege deze vriendschap een gedragsverandering te veroorzaken.
Hoewel veel dieren die last hebben van stress door in gevangenschap te zijn, de neiging hebben om troost te zoeken bij andere dieren, zelfs als het heel verschillende soorten van elkaar zijn, soms zorgt eenzaamheid midden in de natuur of nood ervoor dat er een mooie vriendschap ontstaat.
