Medio augustus 2014 begon een nieuwsbericht op de pagina van het New York City Animal Care and Control Center op sociale media te circuleren, waarin het verhaal werd verteld van hoe een hond die zijn gezin redde van de aanval van een beer, werd door dezelfde achtergelaten.
De geschiedenis toont op zo'n duidelijke en krachtige manier het niveau van ondankbaarheid aan waartoe mensen in staat zijn te bereiken dat het in veel media wordt weerspiegeld en via verschillende netwerken is gedeeld door mensen die er niet in slagen te begrijpen wat er is gebeurd.
Dit is Duke, een vierjarige Duitse herder, die werd overgedragen aan het Animal Control Center, omdat zijn familieleden beweerden dat ze allergisch waren voor het huisdier. Zij waren het die de verantwoordelijken van het centrum het verhaal vertelden waarin Duke hen had gered van een beer die drie keer zo groot was als zij tijdens een familie-uitstapje., wat bewijst dat hij een zeer beschermende hond van zijn familie is, dus menen ze dat iemand anders hem een thuis zou kunnen geven.
Het echt trieste aan dit verhaal is echter dat, ondanks wat de familie zei, die onder andere zei dat het een lieve, aanhankelijke hond was en hoe ze op verschillende bestellingen moesten reageren, geen van hen keek zelfs maar weg om afscheid te nemen van Duke zodra ze het overhandigden aan de verantwoordelijken van het centrum.
Iets dat de situatie voor Duke verergerde, wat al moeilijk genoeg was voor een grote volwassen hond, was dat het was geboekt als een "Gedragsproblemen'Toen hij gromde naar een aantal medewerkers van het centrum. Dit betekende dat zijn adoptie-opties aanzienlijk beperkt waren, aangezien hij werd vermeld als een "New Hope" (Nieuwe hoop, in het Engels), wat betekent dat het alleen geadopteerd kan worden door een familie die aantoonbare ervaring heeft met het behandelen van agressieve honden.
Maar Duke's familie zei dat… de hond was erg aanhankelijk en dat hij vroeger alleen een beetje wantrouwend was tegenover mensen die hij niet kende, maar die geen geschiedenis van agressie naar mensen of andere dieren hebben. Ondanks dit, vanwege hoe moeilijk het zou zijn om een nieuw thuis te vinden voor deze prachtige hond, werd hij op de dringende adoptielijst, wat betekende dat hij elk moment kon worden geëuthanaseerd.
Het kennen van de geschiedenis van de hond, naast het zien van de foto waarop hij erg bang te zien is en de betaling die zijn familie hem gaf voor zijn loyaliteit, veroorzaakte een totale verontwaardiging op sociale netwerken, wat een heel gelukkig feit was voor Duke, omdat een ondersteunende entiteit die zijn verhaal kende, kwam hem te hulp.
Nu is Duke binnen Stichting Petharbour wachten op een nieuw gezin, waarvan we hopen dat het definitief zal zijn. Hoewel er geen nieuw nieuws is over zijn huidige toestand, kan deze trouwe vriend gegarandeerd rustig wachten, zonder het risico van euthanasie.
Een daaropvolgend onderzoek bij de familie van deze hond heeft aanwijzingen opgeleverd dat: de echte reden waarom Duke ter adoptie werd aangeboden, kan te wijten zijn aan problemen met de huisbaas. Het is door dit soort verhalen dat mensen zich moeten realiseren dat het hebben van een huisdier geen beslissing mag zijn die lichtvaardig moet worden genomen. Er zijn veel factoren zoals ruimte, buren en kosten die, ongeacht goed gedrag of hoe graag je het huisdier ook wilt, uiteindelijk in de steek worden gelaten, onverantwoord aan derden of in de kennel worden gegeven.
Gelukkig kreeg het verhaal voor Duke een positieve wending dankzij honderden mensen die deelden wat er met hem gebeurde. Laten we hopen dat de hond het thuis krijgt dat hij verdient.