De Quaker-papegaai, ook bekend als de monnikspapegaai, verdigrispapegaai of Argentijnse papegaai (Myiopsitta monachus), is een soort kuddevogel afkomstig uit Zuid-Amerika. Het is een groene, kleine en zeer luidruchtige vogel. Weten we het?
De Argentijnse papegaai is endemisch in Centraal-Bolivia, Zuid-Brazilië (Rio Grande do Sul), Paraguay, Uruguay en de noordelijke en oostelijke delen van Argentinië (in de provincies Entre Ríos, Santa Fe, Córdoba en Buenos Aires). Deze papegaai dankt zijn naam aan zijn grijze gezichtsveren, die lijkt op een ouderwets Quaker-pak.. Historisch gezien is het een soort bos, maar het heeft zich goed aangepast aan stedelijke gebieden.
Fysieke kenmerken van de Argentijnse papegaai
De Argentijnse papegaai kan 25 tot 30 jaar oud worden. Het lijkt op een kaketoe, maar zijn lichaam is volumineuzer. Het meet tussen de 11 en 12 inch, inclusief zijn lange, puntige staart. Zijn spanwijdte is 48 tot 53 centimeter en hij weegt tussen de 90 en 139 gram.
Het bovenste verenkleed is groen,terwijl het gezicht, de keel, de borst en de benen lichtgrijs zijn. De borst daarentegen is meestal grijsbruin van kleur en elke scherpe veer is meestal bleekgrijs. De bovenbuik is geel-olijfkleurig en de onderbuik, billen, dijen en bovenste staartdekveren zijn geelgroen.
De buitenste banden van de slagpennen zijn blauw. De bovenkant van de staart is groen, met een blauwachtig middengedeelte en het onderste gedeelte is bleekgroen, met een grijsblauwe basis. De snavel is voorzien van een bruin-hoorn kleur; de voeten zijn grijs en de ogen zijn donkerbruin, met grijze periophthalmische oogringen.
Mannetjes en vrouwtjes lijken erg op elkaar.Bovendien lijken jonge Argentijnse papegaaien sterk op volwassen. Het enige verschil is zijn grijze voorhoofd dat later groen wordt.
De Argentijnse papegaai lijkt een beetje op parkieten. Deze zijn echter kleiner en hebben een groen gezicht en borst, evenals een gele band op de buitenoppervlakken van de vleugels.
Temperament
Dit soort papegaaien leven in kolonies en hebben complexe sociale structuren. Bovendien worden ze gekenmerkt doordat ze de enige soort zijn die zijn eigen nest bouwt met twijgen en ander plantaardig materiaal. Door hun kleine huisjes vormen ze een band met hun buren om structuren te vormen die lijken op "vogelflats", met individuele slaapkamers en aparte ingangen naar nesten voor elk gezin waarin alle leden van de kolonie zich kunnen voortplanten.
Deze neststructuren kunnen zo groot zijn als een kleine auto en kunnen meer dan 90 kg wegen. Ze bevinden zich meestal in bomen of op kunstmatige constructies zoals radiotorens of elektriciteitsmasten. Als gevolg van deze rijke sociale structuur is de Quaker-papegaai Het is een zeer sociale, vriendelijke en energieke vogel, wat het een geweldig huisdier maakt.
Vrouwtjes kunnen gemiddeld 5 tot 12 witte eieren per legsel leggen, die door beide ouders ongeveer 24 dagen worden uitgebroed. Zodra de jongen zijn geboren, hebben de ouders vaak hulpvogels die de kuikens helpen voeden. Meestal valt die taak op een aantal nakomelingen die al volwassen zijn.
Zangvaardigheid
Deze papegaaien zijn erg sociaal en zijn meestal behoorlijk luidruchtig. Hun stemmen bestaan uit schrille kreten en krijsen die meestal te horen zijn wanneer ze vliegen of zich voeden.. Met name in stedelijke gebieden kunnen ze als zeer hinderlijk worden beschouwd, omdat ze grote luidruchtige zwermen vormen die op grote afstand te horen zijn.
De Argentijnse parkiet kan mensen irriteren met zijn geluiden. Om deze reden wordt het niet aanbevolen als huisdier voor mensen die gevoeliger zijn voor geluid. Daarnaast hebben ze een groot talent voor het imiteren van de menselijke stem en andere geluiden die ze in hun omgeving horen. In die zin kunnen ze goede metgezellen zijn voor degenen die klagen over eenzaamheid en stilte.
Als je een huisdier wilt dat je gezelschap houdt zonder je al te veel werk te bezorgen, dan is de Argentijnse papegaai je beste bondgenoot.
