Herdershond en metgezel van boeddhistische monniken, het ras Tibetaanse Terriër wordt gekenmerkt door een dier dat zich aanpast aan een breed scala aan huizen en levensstijlen. Het is een vriendelijk huisdier met een mooie vacht die graag bij kinderen is.
Geboren in Tibet, Tibetaanse Terriers werden gefokt om te zijn klasgenoten niet alleen van heilige mannen, maar ook van van nomadische herders die met hun kudden door de hooglanden trokken.
De rasnaam is een verkeerde benaming, zoals: de Tibetaanse Terriër is geen echte terriër. Het werd genoemd vanwege zijn grootte, maar het deelt niet de neiging van de terriër om naar de aarde te gaan (gravend voor beestjes). Levendig en vrolijk, verborgen onder de val van zijn haar zijn kleine ogen die schitteren met een goed humeur.
Geschiedenis
Vanwege het bergachtige terrein wordt Tibet vaak het dak van de wereld genoemd. Het was in dit hoge land waar de Tibetaanse Terriër is ontstaan. Deze middelgrote furries, grootgebracht door lama's, waren niet beperkt tot het leven in kloosters. Beschouwd als dragers van geluk, reisden ze met nomadische herders naar de hoge plateaus. Bang om het lot te verleiden om "hun geluk te verkopen", hebben noch de lama's noch de herders ooit dit soort honden verkocht.
De Tibetaanse Terriër had een weinig bekend ras kunnen blijven, ware het niet dat een Tibetaanse man hem, in dank aan een dokter, een kopie gaf voor het redden van het leven van zijn vrouw. De dokter werd fan van deze dieren, kocht toen een mannetje en startte een fokprogramma, tot oprichting van de Lamleh-lijn van Tibetaanse Terriër.
Het ras nam de naam Tibetaanse Terriër aan, ondanks het feit dat: Het was geen echte terriër, maar leek gewoon op zijn grootte.
Een rasstandaard werd in 1930 gecreëerd door de Kennel Club of India en de Tibetaanse Terriër werd in 1937 officieel erkend door de Kennel Club of England. Het eerste nest van de Tibetaanse Terriër werd in 1956 in de Verenigde Staten geïmporteerd.
Zoals alle honden gedijen Tibetaanse Terriërs op menselijk gezelschap. Daarom is het niet verwonderlijk dat opvallen als therapiehonden. Hoewel ze niet overdreven actief zijn, zijn ze atleten genoeg om te concurreren in behendigheid. Het zijn ook zeer waakzame honden.
Dit ras kan zich aanpassen aan het leven in verschillende soorten huizen en ze zijn een goede keuze voor gezinnen met kinderen. Dankzij de dubbele beschermingslaag en grote poten, zoals sneeuwschoenen, kan leven zonder problemen in koude en besneeuwde plaatsen.
Kenmerken
De Tibetaanse Terriër heeft een dubbele vacht: de ene is zacht als pluis en de andere heeft veel fijn haar dat golvend of steil kan zijn. Het wordt geleverd in een reeks kleuren, waaronder wit, goud, driekleurig, gestroomd, zilver of zwart. Zijn lange vacht moet dagelijks worden verzorgd en geborsteld en het wordt aanbevolen om hem minstens één keer per maand te wassen.
Andere verzorgingsbehoeften zijn onder meer mondhygiëne en verzorging van uw nagels. Poets de tanden van je Tibetaanse Terriër minstens twee of drie keer per week, om ophoping van tandsteen en bacteriën te elimineren. Trim je nagels een of twee keer per maand, indien nodig.
Dit ras houdt van kinderen en ze kunnen hun energieniveau gedurende de dag aanpassen. Net als elke andere hond heeft hij dagelijkse beweging nodig om gezond en gelukkig te blijven. Een wandeling van minimaal 15 minuten per dag wordt aanbevolen. Puppy's hebben van nature meer stimulatie en beweging nodig.
Deze honden meestal ze kunnen goed overweg met andere huisdieren, vooral als ze als puppy's gaan samenwonen. Het zijn goede waakhonden en zijn altijd op zoek naar verdachte bewegingen. Ze houden er niet van om lange tijd alleen te zijn en geven de voorkeur aan het gezelschap van de mensen van wie ze houden. Ze staan ook bekend om hun aanpassingsvermogen en gevoel voor humor.
De Tibetaanse Terriërs, als ze puppy's zijn, moeten ze vroeg gesocialiseerd zijn om ervoor te zorgen dat ze in de toekomst zonder grote problemen naast elkaar kunnen bestaan en hun ruimte kunnen delen.
