Vanaf een bepaalde leeftijd beginnen huisdieren te lijden aan bepaalde ziekten en aandoeningen. Heupdysplasie bij honden komt bij sommige rassen veel voor, die erfelijk, bot en niet aangeboren is (komt niet tot uiting bij de geboorte). Lees wat het is en hoe het wordt behandeld in het volgende artikel.
Wat u moet weten over heupdysplasie bij honden?
Het is een ziekte die de botten aantast en hoewel het binnen een paar maanden na het leven kan verschijnen, komt het vaker voor vanaf de leeftijd van 8 bij het dier. Heupdysplasie bij honden is degeneratief (het wordt in de loop van de tijd erger) en wordt veroorzaakt door een misvorming in het heupgewricht.
Kan kreupelheid, pijn en moeite met lopen, zitten of traplopen veroorzaken. Het is meestal bilateraal, dat wil zeggen dat het beide achterbenen evenveel beïnvloedt. Dit probleem komt vaker voor bij grote rassen, zoals Duitse herder, dobermann, labrador retriever, boxer, dalmatiër en Ierse setter.
Het treft ook dieren die snel aankomen in gewicht en lichaamsvolume. Om deze reden wordt gezegd dat heupdysplasie bij honden kan worden veroorzaakt door externe factoren, zoals voeding, gebrek aan lichaamsbeweging en overgewicht.
Desalniettemin, de belangrijkste oorzaak van de ziekte is de genetische factor. Een puppy die vrij is van de genen voor dysplasie zal het nooit ontwikkelen, zelfs niet als hij zwaarlijvig of bejaard is. Er zijn verschillende graden van zwaartekracht, afhankelijk van de amplitudehoek tussen beide koppen van het dijbeen:
- Mild: tussen 100 en 105 °
- Matig: tussen 90 en 100 °
- Grind: Minder dan 90 °
Hoe wordt heupdysplasie bij honden behandeld?
Hoewel het door een dierenarts moet worden gediagnosticeerd na het maken van röntgenfoto's van het dier, de eigenaar kan dysplasie herkennen aan bepaalde gewoonten van zijn huisdier: Moeite met staan na urenlang liggen, overmatige vermoeidheid zonder duidelijke reden, weigering om trappen te lopen of bepaalde activiteiten uit te voeren (bijvoorbeeld springen), of heel langzaam lopen en "lagere" heupen hebben dan normaal.
Zodra de professional bevestigt dat het deze ziekte is, kunnen ze verschillende behandelingen aangeven om de spieren te versterken of te ontspannen, evenals pijn te verlichten en te voorkomen dat de dysplasie verder gaat (of de voortgang uitstelt):
1. Massages
Wanneer de hond een van de benen niet wil ondersteunen vanwege de pijn die het veroorzaakt, kan dit leiden tot spieratrofie. Om dit probleem te verminderen, kunnen massages worden uitgevoerd om spierherstel te bevorderen, evenals om de slechte houding van de wervelkolom te corrigeren. De beweging moet met enige druk langs de wervelkolom worden uitgevoerd, maar zonder dat het dier klaagt. Masseer de spieren van de achterhand met wat wrijving. Je moet de ruggengraat niet aanraken, maar de zijkanten.
2. Passief rekken
Vaak, heupdysplasie bij honden wordt geopereerd. Na de ingreep moet de eigenaar een reeks passieve oefeningen uitvoeren zodat hij beetje bij beetje weer in beweging komt. Dit dient om gewrichtsdisfuncties te corrigeren. De hond moet liggend en stil blijven liggen. Na enkele lichte massages worden rekoefeningen, rotaties en buigingen van het aangedane been uitgevoerd.
3. Actieve oefeningen
In het tweede deel van de postoperatieve behandeling kan de hond zich zelfstandig voortbewegen, zij het langzaam en met hulp. Daarom worden stabiliserende oefeningen gebruikt die, zoals de naam al doet vermoeden, worden gebruikt zodat het dier alleen kan lopen. Ze bestaan uit korte wandelingen en langzaam wandelen. De eigenaar moet hem van achteren ondersteunen (vanaf de ruggengraat) om te voorkomen dat hij zijwaarts gaat.
4. Hydrotherapie en fysiotherapie
Beide kunnen zeer nuttig zijn bij heupdysplasie bij honden. In het geval van hydrotherapie is het perfect voor harige waterliefhebbers zoals de Labrador, omdat je zonder het te merken je spieren zult versterken en de beweging van de gewrichten zult vergroten zonder ze te overbelasten. Fysiotherapie heeft vergelijkbare effecten, maar ze moeten altijd door een professional worden gedaan.
Belangrijkste afbeeldingsbron: Matt Chan.
