Iedereen die een van deze huisdieren heeft of heeft gehad, weet: honden voelen liefde. Het is ook een puur en ongeïnteresseerd gevoel.
Velen plaatsen deze uitspraak echter op sprookjesniveau. Anderen beweren dat het is een soort handicap die het dier vertoont, na millennia van domesticatie. In het beste geval is het niets meer dan aangeleerd gedrag, waardoor de honden voor hun onderhoud zorgen.
Veel meer dan liefde
De waarheid is dat tot voor kort veel van de goede gevoelens van honden, hun welwillendheid en zelfverloochening jegens hun baasjes, te zwaar waren.
Wetenschappers beweren dat Er zijn geen echte emoties gerelateerd aan het liefdevolle gedrag van honden.
Studies en onderzoeken beginnen
Met de geboorte in de twintigste eeuw van de Ethologie (discipline die het gedrag van dieren bestudeert), wordt de materie echter diepgaand bestudeerd.
De resultaten worden door velen nog steeds niet volledig geaccepteerd. Het is aangetoond dat honden liefde voelen. Ook die andere gevoelens weerspiegelen, zoals vreugde en verdriet. Bovendien zijn ze perfect in staat om deze emoties te identificeren bij hun soortgenoten. Logisch ook bij de mens.
De hersenactiviteit van deze dieren is niet beperkt tot eenvoudige reacties op positieve of negatieve stimuli.
Het meest verrassende is dat de verwerking van emoties is over het algemeen net zo complex als die van mensen.
Oxytocine: het "liefdeshormoon"
Een van de meest onthullende ontdekkingen: honden (en katten) produceren oxytocine. Dit hormoon is betrokken bij de activering van een reeks neurale circuits die verband houden met aangename sensaties, waaronder liefde.
Het voorkomen van deze chemische stof in de hersenen, zowel bij dieren als bij mensen, is ook bepalend voor het aangaan van emotionele banden tussen moeders en kinderen.
Bij huishonden, deze stof heeft een sterke invloed op het vriendelijke en sociale karakter die de meeste van deze exemplaren vertonen. Ook in het vertrouwen dat ze ontwikkelen naar hun baasjes.
Honden voelen liefde, maar alleen voor degenen die het verdienen
Een andere van de bevindingen van zowel ethologen als neurobiologen en andere specialisten is dat: het vermogen om liefde van honden te voelen is discretionair.
Dat wil zeggen, er zijn meer liefdevolle exemplaren dan andere. Maar dit betekent niet dat de uitingen van tederheid voor iedereen zijn.
De eigenaren die geweld gebruiken om hun honden te "opvoeden", of die hen vaak slecht behandelen, zullen angst en angst in hen opwekken, maar geen liefde.
Familie en kudde: hetzelfde
Hoewel er betreurenswaardige uitzonderingen zijn, de meeste familiegroepen die honden adopteren, geven de dieren "volwaardige" privileges. In sommige gevallen kunnen honden meer privileges genieten dan veel van de mensen waarmee ze samenwonen.
Honden vereren hun baasjes op dezelfde manier. Het gaat over zijn roedel, zijn familie. Dus, er ontstaan stevige, tastbare emotionele banden voor de betrokkenen.
Beweren dat er honden zijn die hun leven kunnen geven in ruil voor het beschermen van "hun dierbaren" is veel meer dan een retorische uitdrukking.
Honden voelen liefde. Ook vreugde, verdriet, jaloezie
Ethologen proberen de gevoelens van deze gezelschapsdieren te achterhalen. Wat is er buiten liefde en genegenheid?
Na jaren van onderzoek is gebleken dat honden zijn in staat om blij en verdrietig te zijn, afhankelijk van de prikkels die ze om zich heen ontvangen. Op dezelfde manier zijn ze in staat om deze stemmingen bij mensen te identificeren.
Wanneer iemand in zijn omgeving zichtbaar van streek is, leidt het natuurlijke instinct hem ertoe om te proberen steun en ondersteuning te bieden. Zelfs als het om vreemden gaat, van wie hij 'niet houdt'.
Het tegenovergestelde effect kan bij hen een aanstekelijke lach opwekken. Als de mensen om je heen gelukkig zijn, lijken de honden ook te glimlachen.
En, net als bij mensen, als er een gevoel is dat honden zich niet kunnen verbergen, is het jaloezie.
Hoe drukken honden liefde uit?
Veel honden zijn erg welsprekend als ze hun verliefdheid uiten. De meest voor de hand liggende tekenen zijn de hectische bewegingen van de staart bij het begroeten van een geliefde. Andere typische symptomen zijn: de wens om onvermoeibaar handen en gezicht te likken, evenals constante uitnodigingen om te spelen.
Als een lid van het gezin ziek is, zal de hond niet van de zijkant bewegen uit het bed van de herstellende persoon.