De relatie die mensen hebben met dieren is bijzonder, daar twijfelt niemand aan. Soms horen we echter verhalen die verder lijken te gaan. Dit is het geval waarover we u vandaag willen vertellen. In dit voorbeeld is deze bijzondere relatie tussen mens en dier duidelijk te zien.
Vogels die communiceren met mannen, ongelooflijk voorbeeld
Vijf eeuwen geleden Een Portugese missionaris in Mozambique zag een kleine vogel door de kieren in de deuren of ramen van zijn kerk sluipen. Hij deed het om de was van de kaarsen te pikken.
Hij beweerde ook dat dezelfde vogels de mens naar de kasten leidden om honing te verzamelen. Daarna aten ze wat er over was.
Vandaag wordt deze verklaring waar verklaard. Bovendien biedt het een fascinerend voorbeeld van communicatie tussen mens en dier.
Blijkbaar vormden ze een geweldig team. Vogels, "geweldige indicatoren" (dat is hun naam), hebben een groot vermogen om netelroos te vinden. Ondertussen konden mensen rook gebruiken om bijen weg te jagen. Zo bijten ze de vogels niet, die zouden kunnen sterven aan een beet van hen.
Hoe weten vogels dat mensen hun hulp nodig hebben? Welnu, een van de stammen van het land, de Yao, zendt een geluid uit dat vogels weten te herkennen. Dit geluid vertelt hen dat ze jouw hulp nodig hebben.
De onderzoekers wilden weten of dit geluid in andere contexten kon worden gebruikt, en kregen een negatief antwoord. Wanneer geluid werd gebruikt om honing te halen, werkten de indicatoren in bijna 70% van de gevallen mee.
De verrassende wetenschappelijke resultaten
Dit zijn de letterlijke resultaten van de wetenschappers:
“De resultaten laten zien dat een wild dier een betekenis associeert en gepast reageert op een menselijk rekruteringssignaal […]. Dit is een gedrag dat eerder werd geassocieerd met huisdieren, zoals honden. Het belangrijkste verschil met huisdieren is dat deze honinggidsen wilde dieren zijn die in vrijheid leven. Bij huisdieren is hun genetisch materiaal veranderd door mensen, die de eigenschappen selecteren die voor hen nuttig zijn. Het is waar dat sommige soorten, zoals haviken of aalscholvers, samenwerken met mensen zonder genetisch gemodificeerd te zijn. Ze zijn echter specifiek opgeleid en gedwongen. Honinggidsen daarentegen zijn wilde dieren die samenwerken met mensen zonder enige controle of tussenkomst van mensen ”.
Zoals we kunnen zien, is het geval van de indicator, ondanks de samenwerking van andere dieren met mensen, erg merkwaardig en speciaal. In feite kan het alleen worden vergeleken met de relatie tussen dolfijnen en vissers. Dit is iets dat steeds sneller verdwijnt. Daarom willen dieren, verre van ons te helpen, ons ver weg van hen vanwege de angst die we voor hen hebben gecreëerd.
De mishandeling, of ze nu worden gebruikt voor werk, stierengevechten, vechtshows tussen dieren en andere vormen, vervreemden dieren steeds meer van de mensheid.
Laten we er tegen vechten. We kunnen misschien niet veel doen, maar als ieder van ons een klein beetje doet, is het mogelijk dat onze nakomelingen in de loop der jaren een betere wereld zullen vinden. Een wereld waarin mens en dier naast elkaar bestaan, een wereld waarin beide soorten elkaar helpen en uiteindelijk een betere wereld. Is dat niet wat we allemaal willen? Laten we allemaal ons steentje bijdragen om dit te bereiken. Laten we vechten om van deze wereld een betere plek te maken voor dieren en onszelf.
