Wat zou je voelen als je je hele leven zou wachten tot iemand je adopteerde? Hoe zou je omgaan met het feit dat sommige mensen in je geïnteresseerd zijn, maar dat je tegen h of b in het asiel blijft terwijl anderen, zelfs degenen die na jou zijn aangekomen, gelukkig vertrekken met een nieuw gezin? Zoiets overkwam een harige man uit Michigan, in de Verenigde Staten. Vandaag We vertellen je het verhaal van Beer, de hond die niemand wilde adopteren.
Een harige man die geen thuis kon vinden
Het goede nieuws is dat de harige eindelijk een thuis heeft gevonden. Maar om op dit punt te komen, moest het kleine dier te lang wachten.
Bear werkte meer dan twee en een half jaar bij de beschermende Animal Welfare Group Detroit (DAWG). Naarmate de dagen verstreken en niemand echt om hem leek te geven, nam zijn verdriet toe.
Een beeld van de hond na zijn frustratie bij de zoveelste mogelijkheid om geadopteerd te worden, zei eigenlijk meer dan duizend woorden over zijn gemoedstoestand.
Leer het verhaal van Bear, de hond die niemand wilde adopteren en bracht zijn dagen door in een opvangcentrum in Michigan vol verdriet. Het goede nieuws is dat het kleine dier eindelijk een huis heeft gevonden met een tuin erbij.
Bear's verhaal, getekend door verdriet
De harige werd achtergelaten in de straten van de stad Flint, in Michigan (VS) toen hij ongeveer 7 maanden oud was. van het leven. Van daaruit werd het naar DAWG gebracht. Hij was zo'n schattige puppy dat zijn redders dachten dat hij snel zou worden geadopteerd.
Bron: Facebook Detroit Animal Welfare Group (DAWG)
Hij bracht tijd door in een pleeggezin, maar moest terug naar het asiel omdat zijn verzorger hem niet meer kon hebben. Vanaf daar, alsof het een vloek was, alle mensen die geïnteresseerd waren om het te adopteren, gaven het op het laatste moment op.
Zelfs toen hij deelnam aan de verschillende adoptie-evenementen die door de beschermer werden georganiseerd, was hij een van de weinige dieren die letterlijk over het hoofd werd gezien door mensen die op zoek waren naar een huisdier.
Een foto en een blik die het lot van de harige hebben veranderd
De directeur van DAWG, die opmerkte hoe het verdriet van de hond in zijn ogen werd weerspiegeld, nam er een foto van en publiceerde deze op de Facebook van de opvang.
De afbeelding ging viraal en het verhaal van Bear werd later op een website verteld, en het nieuws werd dus op andere pagina's weergegeven.
Misschien betekende dit een verandering in het lot van de hond. Vanaf dat moment waren veel mensen geïnteresseerd in het dier totdat het uiteindelijk werd geadopteerd door een familie.
Nu ziet de harige man er gelukkig uit en heeft zijn gloednieuwe huis zelfs een tuin waar hij vrij kan spelen.
Een happy end dat was gemaakt om te wachten
Het is moeilijk rationeel uit te leggen waarom Bear het zo moeilijk had om een mensenfamilie te vinden om hem in hun huis te verwelkomen.. De hond kon het altijd goed vinden met zowel volwassenen als kinderen. Daarnaast is hij speels en houdt hij van verwennerij. En vooral de basisregels van gedrag begrijpen.
Het enige nadeel is dat hij niet kan samenleven met andere huisdieren. Maar dit was ongetwijfeld niet de reden waarom de goedkeuring ervan zo lang op zich liet wachten. Nutsvoorzieningen, zijn menselijke familie zal de hulp krijgen van een trainer die zijn werk heeft gedoneerd, zodat de integratie van de hond in zijn nieuwe huis succesvol is.
Zo lijkt Bear zijn trieste verhaal van verlating achter zich te hebben gelaten. En ook al heeft hij er zo lang over gedaan om een gezin te vinden dat voor hem zorgt en van hem houdt, het is nooit te laat om een nieuw en goed leven te beginnen.
In ieder geval, er zijn veel honden zoals Bear die nog steeds wachten om geadopteerd te worden in duizenden opvangcentra over de hele wereld. En vele anderen die dagelijks in de steek worden gelaten en door de straten van de wereld zwerven. We wensen jullie allemaal een gelukkig einde van jullie verdrietige verhalen.
Bron foto's: Facebook Detroit Animal Welfare Group (DAWG)
