Huisdieren stoppen vaak voor de deur. Ook al is het open, ze weigeren er doorheen te gaan. Zul jijHet zal zijn dat ze iets voelen dat we niet kunnen identificeren? Wil je weten waarom honden onzichtbare deuren zien? In dit artikel vertellen we je erover.
Zien honden onzichtbare deuren of is er iets anders?
Volgens wetenschappers houdt dit hondengedrag verband met het domesticatieproces dat hun voorouders hebben doorgemaakt en met de fysieke realiteit. Anders, we kunnen niet begrijpen hoe zo'n intelligent dier zich zo kan gedragen.
Als je een huisdier in huis hebt, heb je dit tafereel vast wel eens meegemaakt of gezien. Het dier blijft zitten of stil op de drempel van de (open) deur alsof een ruit het belet om naar de andere kant te gaan. Dat onzichtbare obstakel kan niet worden overschreden tenzij de eigenaar het uit de weg verwijdert. Zelfs niet wanneer ze worden aangespoord om te passen met spelletjes of eten, bewegen ze zich van hun plaats. Maar wanneer hij nabootst dat de "denkbeeldige deur" is geopend, loopt hij soepel.
Het is ongetwijfeld een mysterie dat de moeite van het analyseren waard is. Enerzijds kunnen we verwijzen naar de afhankelijkheid van huisdieren van mensen. Aan de andere kant hebben ze vaak niet het vermogen om de werking en interactie met bepaalde objecten te begrijpen.
Honden zijn wat onhandig om natuurkunde te begrijpen (zelfs mensen begrijpen bepaalde theorieën niet helemaal). Voor hen is de sociale component essentieel. Ze hebben het vermogen om complexe problemen op te lossen, maar hebben een sociale component nodig om dit te bereiken. Als ze die activiteit niet met iemand delen, zoeken ze een minder intelligente uitweg en dus niet zo correct of effectief.
Om deze reden maken ze geen onderscheid of een deur een glas heeft of niet. Behalve dat ze er niet doorheen willen voordat ze de goedkeuring van de eigenaar hebben, willen anderen er voorbij als het gesloten is en ze oog in oog komen te staan met het glas.
Honden zien onzichtbare deuren of noodzakelijke mensen
Al tientallen jaren wordt er gedebatteerd of de domesticatie van honden ervoor heeft gezorgd dat ze bepaalde vaardigheden hebben verloren. In vergelijking met hun naaste neven, wolven, kunnen ze bepaalde obstakels niet navigeren. Evenmin kunnen ze een uitgang vinden of 'alledaagse' problemen oplossen, variërend van het vinden van onderdak tot voedsel als het niet wordt geserveerd.
Het is niet zo dat honden onzichtbare deuren zien, maar dat ze voor veel dingen de goedkeuring van hun baasje nodig hebben. De harige zijn meer dan afhankelijk van mensen na zoveel jaren van domesticatie en coëxistentie.
Als we bijvoorbeeld een wandeling maken en iemand ontmoeten, zal de hond waarschijnlijk eerst naar ons kijken voordat hij reageert of een beslissing neemt. Als er een situatie is die ze niet alleen kunnen oplossen, zoeken ze liever hulp bij hun baasje dan zelf na te denken.
De afhankelijkheid van de mens is enorm. In veel gevallen vertrouwt ze meer op de zintuigen van de mens dan op die van haarzelf. Bovendien heeft het domesticatieproces geleid tot het verkrijgen van bepaalde vermogens, maar het verlies van andere. Op deze manier, evolutionaire druk hielp hen om de taal en intonatie van menselijke spraak beter te begrijpen, evenals ons uiterlijk.
Als de hond gewend is om alleen door de glazen deur te gaan wanneer de mens deze opent, zal hij wachten tot dit gebeurt. Vergeet niet dat huisdieren erg gehecht zijn aan hun gebruiken en leren door herhaling.
Het vermogen om glas te onderscheiden is niet altijd het beste. Sommige rassen (zoals Labradors) zien niet goed. Daarom vertrouwen ze voor hun dagelijkse activiteiten op geur of gehoor.