Veel mensen huiveren als ze het woord pitbull of bokser horen omdat ze denken dat alle honden van dit ras agressief zijn. Anderen zeggen dat Chihuahua's agressiever zijn dan deze, maar vanwege hun grootte zijn ze niet zo eng. Bepaalt het ras de agressiviteit van de hond? We zouden nee durven zeggen, maar laten we eens kijken welke conclusie we moeten trekken en waarom.
Uiteraard zijn hier altijd beide partijen. Degenen die een Pit Bull of Boxer bezitten, zullen zeggen dat ze helemaal niet agressief zijn. Hetzelfde geldt voor degenen die een chihuahua hebben. Waarom? Want voor iedereen is hun hond de beste ter wereld. Bovendien geloven ze dat niet het ras, maar de persoonlijkheid en de opvoeding van het dier zijn karakter kenmerken.
De agressiviteit van een hond zit niet in zijn genen
Het kan nu al gezegd worden dat nee, het ras bepaalt niet de agressiviteit van een hond. Volgens een studie van 4000 honden, waaronder de zogenaamde agressieve rassen zoals de Pitbull en de Rotweiller, onderzochten ze het hondengedrag dat sommige honden vertoonden in drie verschillende omgevingen: in het gezin, tegenover vreemden en aan de randen van het huis .
Deze studie concludeerde dat agressiviteit niet intrinsiek is aan het dier. Het is meer aangeleerd gedrag. Veel eigenaren van deze honden, van het type Pitbull of Rotweiller, adopteren ze als voogden. Ze denken dat ze de hond zelf kunnen leren. Dus totdat ze beseffen, wanneer het dier al volwassen is, dat ze hem niet het verschil hebben kunnen laten zien tussen een dief of een vriend van de familie.
Dit genereert agressief gedrag bij het dier dat uiteindelijk moeilijk te elimineren is. Die rotweillers of pitbulls die alleen als huisdier werden geadopteerd zonder dat ze voogden hoefden te zijn, vertoonden een kalm en aanhankelijk karakter zoals elke hond.
Ze onderzochten ook of grootte of kracht de agressiviteit zou kunnen beïnvloeden. Er was een mogelijkheid dat Pit Bulls en Rotweillers onbewust een soort ego creëerden waardoor ze dachten dat ze superieur waren en recht hadden op alles. Dit idee werd totaal verworpen en kwam tot de conclusie dat meestal, agressiviteit wordt gecreëerd, vrijwillig of niet, door de eigenaren.
Misbruik is een oorzaak van agressie
Soms proberen eigenaren van hun hond te houden en voor hem te zorgen, maar hij reageert niet. Dit gebeurt wanneer de volwassen hond is geadopteerd. Het kan te wijten zijn aan blootstelling aan misbruik door het dier.
Het maakt niet uit wat voor een prettige persoonlijkheid een hond heeft, als hij op wat voor manier dan ook wordt mishandeld, zal hij agressief reageren.
Onder onderdrukking doet zelfs een wijs man gek
-Bijbels gezegde-
Straffen wekken ook hun agressiviteit op
Fysieke en emotionele straffen zijn een van de belangrijkste oorzaken van agressiviteit bij honden. Aan welke pijn de hond ook wordt blootgesteld, hij zal agressief reageren om zichzelf te verdedigen.
Onze hond een opdracht, gedrag of iets anders willen aanleren, mag nooit een reden voor straf zijn. Het is medisch en wetenschappelijk bewezen dat positieve bekrachtiging de beste manier is om een dier te leren, zodat het gelukkig is en wij ook.
Positieve bekrachtiging gaat meer over focussen en het dier feliciteren met het goede dan kijken naar wat het niet gehoorzaamt of doet, en boos reageren. Hij denkt dat een hond een levend wezen is en dat hij, zoals ons overkomt, graag goed behandeld wordt, met liefde en genegenheid. Op deze manier zal hij nooit tekenen van rebellie vertonen.
Wat duidelijk moet zijn, is dat het ras niet bepalend is voor de agressiviteit van een hond. Het wordt bepaald door zijn opvoeding, omgeving en de mensen om hem heen.