Als ze ons vragen het woord kat met een ander te associëren, komen dingen als gek, onafhankelijk of onvriendelijk in me op. Degenen die van kittens houden, zouden die woorden echter weerleggen. En vandaag zullen we je dat met goede reden vertellen, want er is een heel eigenaardige kat, in feite zeggen ze dat het een hondenkat is. We bedoelen de ragdoll.
Waarom noemen ze hem de hondenkat? Nou, omdat zijn karakter veel meer op een hond lijkt dan op een kat. We gaan het grondig kennen en, wie weet? Misschien besluit je er zelfs een te hebben.
Wat maakt de ragdoll anders dan andere katten?
Om te beginnen, wat deze kat anders maakt van alle anderen, is dat zijn karakter erg afhankelijk is, net als dat van een hond. Hij wijkt niet van je zijde, en hij zal je ook niet aankijken als je hem roept. Hij zal altijd naar je toekomen en je aandacht en je liefkozingen vragen. Ook zal hij je met liefde overladen.
Het is een ideale kat om bij kinderen te zijn, bij andere katten, bij honden en bij elk ander dier dat je maar kunt bedenken. Net als een hond zal de ragdoll je begroeten als je door de deur loopt. Het zal altijd bovenop je willen zitten, en als je stopt met opletten, zal het je huilend achtervolgen, waar je ook gaat. Ik bedoel, een uitstekende emotionele afperser.
Ze zijn erg goede gastheren voor de gasten, want in hun poging om verwend te worden, gaan ze achter hen aan op zoek naar hen. Een extra streling kan nooit kwaad.
Net als een goede hondenkat, kun je met hem spelen om voorwerpen te gooien en hij zal ervoor gaan. Als je van gezinsactiviteiten houdt, zal hij naar je toe rennen als hij je ziet lachen of plezier maken. Hij maakt ook deel uit van het gezin en houdt van spelen! Ten slotte is hun intelligentie superieur aan die van andere katten, dus verwacht het niet in een vaas te zien zonder eruit te kunnen komen. Het zal de ragdoll niet overkomen.
Ragdoll kenmerken
Geschiedenis en oorsprong
De ragdoll is een mix van vele kattenrassen. De oorsprong van deze rassen waarmee het werd gemengd, is niet erg bekend, omdat het het resultaat was van het experiment van een fokker genaamd Ann Baker.
Ze had een wit kitten en op een dag bedacht ze dat ze een bepaald type kat wilde. We zouden kunnen zeggen dat hij zijn eigen kat in zijn hoofd had ontworpen. Dus, niet kort of lui, begon hij zijn kitten verschillende keren te mengen met verschillende soorten kittens. Tot de ragdoll-kat eindelijk verscheen.
Later zou het worden erkend als een ras.
Fysieke eigenschappen
Zijn haar is zacht en van gemiddelde lengte. Zijn staart is pluizig en vol haar, misschien wel als die van een Perzische kat. Was de Perzische kat een van de katten die in Anns experiment werden gebruikt? Het is mogelijk. Om de staart en de rest van het haar goed te verzorgen, moet het minstens drie keer per week droog worden geborsteld.
Er zijn verschillende kleuren waarin deze kat kan worden gevonden, hoewel zijn staart en poten altijd een donkerdere tint zullen hebben dan de rest van het lichaam.
Zijn lichaam is robuust en sterk, maar langwerpig. Het is zeldzaam om een zwaarlijvige ragdoll te vinden.
Zijn kop is breed en heeft de vorm van een driehoek en hij heeft prachtige blauwe ogen. Eigenlijk heeft hij altijd blauwe ogen, al zijn er wel verschillende tinten te onderscheiden.
Nieuwsgierigheid over de ragdoll
Haar naam is een van de meest merkwaardige dingen omdat het lappenpop betekent. Dit was gebaseerd op twee veronderstellingen. De eerste is dat wanneer ze worden geboren, ze geen lichaamsmassa lijken te hebben, omdat hun spieren lijken te slapen. De tweede is omdat ze zich zo ontspannen als ze hem verwennen, dat het lijkt alsof ze dood zijn.
Hij miauwt bijna nooit, omdat zijn stem niet erg krachtig is en geeft er de voorkeur aan om je te waarschuwen dat het tijd is om te eten door een zacht geluid te maken.
Hij houdt niet van hoogtes. Door zijn passie voor verwennerij blijft hij het liefst op de bank voor het geval er iemand langskomt die hem wat wil geven.
Ze worden gebruikt in therapiesessies, vooral bij oudere mensen, omdat ze door hun grote genegenheid en liefde zich geliefd en nuttig voelen, wat hun humeur en ook hun zelfrespect verbetert.
Het is een kat? Het is een hond? Nee, het is een ragdoll!