Het hebben van een nieuw huisdier, vooral als het een puppy is, brengt economische kosten met zich mee waar we rekening mee moeten houden. Niettemin, soms bagatelliseren we sommige dingen door te denken of de kosten echt nodig zijn en of het ergens nuttig voor is, zoals de microchip.
Dit is in de meeste landen verplicht, maar is het echt nuttig? Is het ergens nuttig voor? In dit artikel leggen we uit hoe een microchip werkt en al zijn voordelen.
Wat is de microchip?
De microchip is een heel klein apparaatje, zoals een rijstkorrel, dat in de nek van het dier wordt gestoken. Daarin wordt een alfanumerieke code ingevoerd waarin de gegevens van de eigenaar worden opgeslagen door deze op te slaan in een database.
In het geval dat het dier zoekraakt, kunnen de gegevens op de microchip worden uitgelezen met een apparaat dat barcodes kan decoderen en zo de eigenaar van de hond kan lokaliseren.
Wanneer de eigenaar de verdwijning van zijn huisdier meldt, worden de bestanden geopend waarin het dier is geregistreerd en wordt er een zoektocht gestart via de kennels om de meest recente verzamelde te lokaliseren. Als er een ontbreekt, waarschuwt het apparaat het systeem waarin de gegevens zijn opgeslagen en verenigt zo huisdier en eigenaar.
Helaas komen er diefstallen van huisdieren voor die worden gedaan door professionals die in staat zijn de gegevens van de chip te verbergen, waardoor het herstel van het dier wordt voorkomen. Dit is vooral het geval bij dure hondenrassen.
Wat zijn de tekortkomingen van de microchip?
Zoals alle bestaande technologie heeft ook dit apparaat tekortkomingen en kan het zelfs falen. Welnu, het is eerder het omringende systeem dat faalt. Er zijn twee oorzaken:
- Er is geen landelijk register. In Spanje is er bijvoorbeeld geen nationaal huisdierenregister, dus als uw dier verloren gaat in de ene autonome gemeenschap en verschijnt in een andere, waar het lijkt alsof er geen registratie van het huisdier of zijn gegevens is. Om dit te verbeteren, zou het nodig zijn om alle autonome gemeenschappen te verenigen, zodat een dier kan worden teruggevonden waar het ook verschijnt.
- Onbekend bij de eigenaren. Weinig eigenaren weten dat er een nummer is om te bellen bij verdwijning, diefstal of verlies. In geval van diefstal is het essentieel om dit zo snel mogelijk te doen om dieven geen tijd te geven om de gegevens te wissen. Die telefoon heb je altijd bij de hand op de kaart die de dierenarts je geeft als de microchip wordt aangebracht.
Hoe de bruikbaarheid ervan te verbeteren?
Het doel van dit apparaat was, naast het terughalen van de verloren dieren, ook om de verlating uit te roeien. Hoewel deze doelstellingen in het algemeen zijn bereikt, zijn er echter niet zoveel bereikt als oorspronkelijk gewenst.
Om het nog effectiever te maken, heeft u ten minste twee dingen nodig:
- Gegevens bijwerken. Als de eigenaar van het dier zijn adres, telefoonnummer wijzigt of zelfs overlijdt, is het noodzakelijk om dit alles te melden om de eigenaar zo snel mogelijk te lokaliseren. In het geval van overlijden wordt er een familielid gemaakt die voor het dier kan zorgen als de redding wordt bereikt.
- Meld het verlies. Als de eigenaren het apparaatsysteem niet op de hoogte stellen van de verdwijning, diefstal of verlies van het huisdier, zal het moeilijk zijn om zijn uiteindelijke doel te bereiken: het dier terughalen en aan de eigenaar afleveren.
Ondanks deze kleine tekortkomingen en de verbeteringen die moeten worden aangebracht, is de microchip over het algemeen zeer nuttig en dankzij deze is het mogelijk geweest om veel verloren dieren te herstellen. Zo was het in Spanje pas in 2011 mogelijk om maar liefst 13.400 verloren dieren te recupereren dankzij de microchip.
Daarnaast is er nu een Europees netwerk waarin alle dieren bij het apparaat zijn geregistreerd, dus als uw dier in een ander deel van het continent terechtkomt, is het te vinden. Vergeet natuurlijk niet om de verdwijning te melden.
